سایت اسپکتیتور روز ۲۸خرداد مطلبی درباره پیشینه تاریک آخوند رئیسی جلاد قتل‌عام ۳۰هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷ نوشت:
با صاف کردن مسیر پیروزی رئیسی، هم مسلکان خامنه‌ای دو کار انجام می‌دهند: یکم: آنها اطمینان حاصل می‌کنند که نفر خودشان کنترل ریاست‌جمهوری را به دست می‌گیرد، دوم: آنها به مردم ایران و جهان پیام می‌دهند.
دلیل آن این است که حتی با توجه به معیارهای آسیب‌شناسی رژیم، رئیسی افراطی است. در جولای ۱۹۸۸، خمینی، فرمانی صادر کرد (برخی معتقدند که حتی یک فتوا بوده است - یک حکم شرعی) دستور اعدام مخالفان زندانی را صادر کرد.
این آغاز همان چیزی بود که بزرگترین کشتار زندانیان سیاسی پس از جنگ جهانی دوم تبدیل شد. متهم به اجرای اعدامها "کمیسیونی چهار نفره «بود که بعداً به"کمیته مرگ» معروف شد ـ رئیسی در میان آنها برجسته بود.
اعدامها به مدت پنج ماه ادامه داشت - هزاران نفر کشته شدند (برخی تخمینها تا ۳۰هزار نفر هم می‌رسد). قربانیان اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران (PMOI) یا مجاهدین خلق بودند. تا امروز رژیم قتل‌عامها را انکار می‌کند.
احمد ابراهیمی در آن زمان در زندان اوین تهران بود. وی که از هواداران PMOI بود، از سال ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۱ ده سال در زندان بود، قبل از این‌که پناهندگی سیاسی در انگلستان بگیرد.
او به من می‌گوید: «رئیسی یک قاتل است. او در سال۱۹۸۸ عامل قتل‌عام جمعی بود. رژیم سعی می‌کند بگوید این اعدامهای جمعی هرگز اتفاق نیفتاده است اما من و امثال من تمام تلاش خود را می‌کنیم تا حقیقت را فاش کنیم».
او احساسات شدیدی نسبت به رژیم و انتخابات دارد.
او می‌گوید: «این یک حقه بازی است». «رژیم از این انتخابات برای مشروعیت بخشیدن به حکومت استفاده می‌کند و می‌گوید از حمایت مردم برخوردار است. اما هیچ ارتباطی با آن ندارد. مردم ثابت کرده‌اند که رژیم را قبول ندارند - در واقع آنها با تظاهرات و اعتراض مخالفت خود را نشان می‌دهند».
در ساعت ۹صبح در آگوست ۱۹۸۸، ابراهیمی را با چشم‌بند به راهرویی در ساختمانی که کمیته در آن برقرار بود منتقل کردند و ساعت ۶ عصر آنجا ترک کردند. یک بار در داخل "دادگاه" چشم‌بند او برداشته شد و در آنجا او رئیسی را در میان کمیسیون چهار نفره دید، او به یاد می‌آورد که رئیسی در مورد حکم مرگ صحبت می‌کرد مثل این‌که چیزی نبود.
وی گفت: "در آن زمان، او لباس غیرنظامی عادی می‌پوشید - نه لباس روحانیتی که امروز می‌پوشد."
وقتی عصر امروز نتایج انتخابات ساختگی ایران بیرون بیاید، تقریباً حتمی است که ظلم و ستم آنها حتی بدتر خواهد شد.
