از زمانی که کرونا در کشور گسترش پیدا کرد بسیار روشن بود که موضوع کمبود پرستار و کادر درمانی برای مقابله با بحران کرونا جدی است.
در همان زمان بسیاری از متخصصان و اعضای جامعه پرستاری نسبت به کمبود پرستار در ایران به‌طور عام و کمبود پرستار برای مقابله با کرونا به‌طور خاص انگشت گذاشتند.
در شرایط کنونی که پیک دوم بیماری در کشور وجود دارد جدیت موضوع بیشتر برجسته شده که جامعه پرستاری توان مقابله با این بیماری را ندارد، خصوصاً این‌که فصل سرما و پیک‌سوم کرونا هم در راه است.
در شرایطی که این هموطنان و رزمندگان خط مقدم جبهه بحران با تمام توش و توان خود از ارایه خدمات و کمک به بیماران دریغ نکرده‌اند، اما به هرحال با توجه به کمبود پرستار نسبت به بیماران به مرور فرسوده شده و مشخصاً بسیاری از آنها و سایر کادر درمانی در نقاط کشور جزو درگذشتگان در اثرکرونا هستند.
دولت ضدمردمی روحانی طرح استخدام ۸۹روزه پرستاران را مطرح کرد که مورد قبول پرستاران متقاضی استخدام قرار نگرفت و نمی‌بایست هم مورد قبول واقع می‌شد. چون بعد از ۸۹روز کارطاقت‌فرسا با حداقل امکانات و حقوق جان خود و خانواده‌شان را به خطر می‌انداختند .
در آن زمان که این طرح مطرح بود بسیاری از رسانه‌ها و مهره‌های حکومتی نیز آنرا غیرقابل اجرا و حتی برخی از آنها طرح را ظالمانه نامیدند.
در حال حاضر نسبت پرستاران به تخت بسیار کم و حقوق آنها و سایر کادر درمان هم چندین ماه است به تعویق افتاده است.
یکی از ستم های دولت روحانی به پرستاران محقق نشدن پرداخت کارانه هزار میلیارد تومانی به آنها بود.
خلف وعده دولت روحانی در زمینه محقق کردن وعده‌اش در حالی است که پیش از این محمد باقر نوبخت معاون روحانی و رئیس سازمان برنامه و بودجه گفت: «برای قدردانی از زحمات فداکارانه پرستاران عزیز در مقابله با کرونا رئیس‌جمهور دستور داد ۶۰۰میلیارد تومان برای کارانه پرستاران تخصیص یابد که با تجهیز سایر منابع و افزایش۴۰۰ میلیارد دیگر، هزار میلیارد تومان کارانه پرستاران ابلاغ شد تا سریعاً واریز شود» (خبرگزاری میزان ۱۶تیر ۹۹).
امری که روزنامه حکومتی رسالت به‌عنوان یک وعده دلخوش کنکی نامیده و در این رابطه نوشت: «خیلی زود مشخص شد که نباید دلخوش به این وعده‌ها بود، به این دلیل که از کل اعتبار هزار میلیارد تومانی، ۱۰درصد مربوط به کسر هزینه‌های مالیاتی است و آنچه می‌ماند ۹۰۰میلیارد تومان است که باید بین۱۵۰ هزار نیروی پرستاری تقسیم شود!
۲۰۰ تا ۵۰۰هزار تومان مبالغی است که به پرستاران داده شده است در حالی‌که این رقم‌ها کارانه سال گذشته بوده و ارتباطی با خدمات آنها در دوره کرونا ندارد.
عجیب‌تر آن‌که پاداش به پرستاران در ایام همه‌گیری کرونا، یک‌سوم پاداشی بوده که به پزشکان داده شده است» (رسالت ۲۰ شهریور۹۹).
در همین رابطه خبرگزاری سپاه پاسداران (فارس) با عنوان «وضعیت اورژانسی کادر درمان/ پاییز سخت در راه است؛ دیگر توانی نداریم» نوشت: «پای صحبت کادر درمان و رؤسای بیمارستانهای دولتی و خصوصی که می‌نشینیم، از خستگی و فرسایش در مقابله با ویروس می‌گویند، از این‌که حتی ماسک و گاز را با خواهش و تمنا طلب می‌کنند و از این‌که چرخ مدیریت بیمارستانها، حتی بیمارستانهای دولتی لنگ است.
حالا حرف همه کادر درمان و مدیران بیمارستانهای دولتی و خصوصی در جواب این سؤال که در پاییز سخت می‌خواهند چه کار کنند، این است: «دیگر توانی نداریم».
در زمینه عدم تأمین مالی پرستاران توسط دولت ضدمردمی روحانی خبرگزاری سپاه نیز با اشاره به یک پرستار اذعان می‌کند: «اما شاید بزرگترین مشکل او و همکارانش در این بیمارستان، مشکل پرداخت حقوق و مزایا باشد؛ مزایایی که البته با کاهش مراجعه به بیماران، کمتر هم شده است» (خبرگزاری فارس ۱۹شهریور ۹۹).
یک مشکل دیگر پرستاران رعایت نکردن استانداردهای جهانی نیروی انسانی در رابطه با آنها است.
بر اساس گزارش سایت حکومتی خبر فوری مقایسه نسبت پرستار به تخت بیمارستانی در ایران تحت حاکمیت آخوندها «در مقایسه نسبت پرستار به تخت بیمارستانی در کشورهای مختلف جهان و منطقه با کشورمان تقریباً یک فاجعه بزرگ را نشان می‌دهد.
نسبت پرستار به تخت بیمارستانی در ایران حتی از سوریه جنگ‌زده هم عقب‌تر است و با توجه به پیک‌سوم کرونا در پاییز خطر جدی را گوشزد می‌کند.
نسبت نامطلوب پزشک و پرستار به تخت بیمارستانی در کشور، افت کیفیت خدمات ارائه‌شده، فشار مضاعف بر کارکنان نظام سلامت و نارضایتی بیماران را در پی دارد» (سایت خبر فوری ۱۳ شهریور۹۹).
روزنامه رسالت ۲۰شهریور ۹۹ نیز در زمینه استاندارد نبودن نسبت پرستار به تخت بیمارستانی و بیماران نوشت: «پیش از شیوع کرونا، استاندارد سرانه نیروی پرستاری به نسبت جمعیت کشور چیزی در حد ۵ /۱ تا ۶ /۱ (برای ۵تا ۶بیمار یک پرستار) بود که به‌مراتب کمتر از نرم جهانی است، اما با آمدن کرونا فشار کاری کادر درمان به‌صورت چشمگیری افزایش یافت و در این میان بخش پرستاری بیش از سایر کادرهای درمانی درگیر شد حتی گفته می‌شود برخی پرستاران تا ۲۵۰ساعت در ماه فعالیت داشته‌اند. این مسأله را هم باید در نظر داشت که هنوز هیچ درمانی برای کرونا وجود ندارد و اصل بر مراقبت از بیمار است، با این‌حال کمبود کادر پرستاری یکی از چالشهای مهم بیمارستانهاست».
مصطفی معین وزیر اسبق علوم رژیم وضعیت جامعه پرستاری را چنین توصیف می‌کند: «چنین وضعیتی از گستردگی کار و کمبود پرستار و هم‌چنین کمبود امکانات برای آنها وضعیت را به جایی رسانده است که پرستاران ایران خسته و فرسوده شده‌اند.
این در شرایطی است که مرگ و میر در میان جامعه پرستاری گسترده شده است زیرا به‌دلیل کمبود نیرو پرستاران برای نجات جان بیماران باید تلاش بیشتری کنند و بیش‌از‌پیش جان خود را به خطر بیندازند.
چرا باید تلفات کادرهای درمانی، چه پزشک باشد یا پرستار و داروساز و… از میانگین بین‌المللی بالاتر باشد! با تأسف و تأثر بیش از ۱۸۰ پزشک و پرستار و دیگر نیروهای بی‌بدیل دارو و درمان به‌شهادت رسیدند و بیش از شش هزار نفر هم به بیماری دچار شدند. چرا به‌علت کنترل نکردن کامل موج اولیه همه گیری، فصل تابستان که باید دوره تنفس جامعه، آرامش بیمارستانها و مراکز درمانی و استراحت کادرهای پزشکی باشد، آمار ابتلا و بستری و فوت رو به افزایش گذاشته و اکنون ظرفیت بسیاری از مراکز و تختهای بستری و واحدهای مراقبت ویژه آنها پر شده و پزشکان و پرستاران ما به‌حال خستگی مزمن و فرسایش تدریجی باشند!» (سایت خبر فوری۱۱ شهریور۹۹)
واقعیت امر این است که آمار درگذشت بیش از ۱۸۰ پزشک و پرستار مورد اشاره مصطفی معین کوچک‌نمایی شده و بیانگر امر در مورد تعداد واقعی فوت‌شدگان از کادر درمانی کشور نیست، اما با این وجود همین آمار نیز نشانه شرف و مردم دوستی این جان‌باختگان در راه سلامت مردم است.
در زمینه خستگی و فرسودگی کادر درمان رئیس بخش عفونی بیمارستان مسیح دانشوری در یک مصاحبه تصویری با سایت خبر فوری گفت: «خیلی‌ها را از دست دادیم. ببین من خسته شدم، ما دیگه خسته شدیم؛ دیگه توان نداریم؛ پدر و برادر پرستار ما بر اثر کرونا فوت شد» (سایت خبر فوری ۱۸شهریور ۹۹).
پیش از این دولت روحانی در بوق دمید که یک میلیارد یورو از منابع صندوق توسعه ملی به امر مبارزه با کرونا و رسیدگی به معیشت کادر درمان از جمله جامعه پرستاری اختصاص می‌دهد، اما وقتی از نمکی سؤال شد که این مبلغ چه شد و چرا به امر درمان اختصاص پیدا نکرد جواب داد: «(همکارانم) با حال خراب می‌پرسند حداقل یک میلیارد دلار صندوق (ذخیره ارزی) چه شد؟ خبرش خراب‌تر کرد جراحت جدایی / چو خیال آب روشن که به تشنگان نمایی» (تویتر سعید نمکی ۱۵اردیبهشت ۹۹).
از احوالات سعید نمکی در این بیت بر می‌آید که این مبلغ آخوند خور شده و اساساً به نظام درمان کشور تعلق نگرفته و یا اگر تعلق گرفته بخش کوچکی از آن بوده است.
سعید نمکی در همین رابطه گفت: «فراموش نکنیم که دولت انگلیس فقط برای بخش سلامت بیش از ۲۲میلیارد دلار هزینه کرد و ما پس از حدود ۷ماه از یک میلیارد دلار تخصیصی کمتر از ۳۰درصد را گرفته‌ایم. یادمان نرود که پرستاران و پزشکان و کادر بهداشتی انگلیس علاوه بر دریافت پاداش قابل توجه، پایان ماه مطالبه‌ای از دولت ندارند. ما درآمد‌های اقتصادی بیمارستانهایمان، توان جسمی و دریافتی نیروهای صدیقمان و آنچه باید می‌گرفتیم آب شد» (خبرگزاری تسنیم۱۴ شهریور۹۹).
وقتی در این شرایط خطرناک و جلو چشم مردم، نامردمان نظام آخوندی این‌گونه مبلغ اختصاص داده شده به امر مبارزه با این بحران بزرگ را بالا می‌کشند، در سایر موارد و از جمله در زمینه بالا کشیدن بودجه‌های سالانه وزارت بهداشت چه فتنه و فسادهای دیگری که صورت نمی‌گیرد!
از جمله فسادها در این وزارتخانه ماجرای گم شدن ارزی است که در سال۹۷ دولت روحانی برای خرید تجهیزات پزشکی از خارج کشور اختصاص داد، اما به‌قول نمکی «آب» شد و مانند قطره کوچکی در دریای فساد حاکمیت آخوندی محو شد.
خبرگزاری ایسنا ۵مرداد ۹۸ نوشت: «یک میلیارد و ۳۰۰میلیون یورو ارز رسمی کشور در حوزه تجهیزات پزشکی گم شد"، "۱۰ شرکت واردکننده تجهیزات پزشکی ارزبگیر به تعهدات‌شان عمل نکرده‌اند"، "ابهام و شُبهه در واردات دارو و تجهیزات پزشکی" و…؛ از جمله عناوین جنجالی منتسب به حوزه تجهیزات پزشکی طی هفته‌های اخیر است؛ عناوینی که تا اظهارات و تحلیل‌های متفاوتی را به‌دنبال داشته است…
به گزارش ایسنا، چندی پیش بود که وزیر بهداشت از واردات کابل برق به‌جای استنت قلب انتقاد و از فساد سازمان‌یافته‌ای صحبت کرد که می‌تواند به فروپاشی سرمایه‌های اجتماعی منجر شود و گفت: «… باید بدانیم که امروز متأسفانه موریانه‌ای که می‌تواند جای جای این نظام را بخورد و به آن آسیب بزند فساد سازمان یافته‌ای است که شکل گرفته است».
واقعیت این است که در نظامی که فساد در آن سازمان‌یافته است و فسادهای میلیارد دلاری در آن صورت می‌گیرد، در زمینه حرام‌خور کردن حق و حقوق پرستاران، آن‌چنان‌که سعید نمکی هم مجبور به اعتراف شد فساد به‌راحتی آب خوردن انجام می‌گیرد، و این زحتمکشان خط مقدم مبارزه با کرونا هر روز بیشتر تنگدست و خسته و فرسوده می‌شوند.
