«به لوح سبز فلک می‌نوشت کِلک کبود
نشید دانشم از دفتر معلم عشق»
ناجمهوری اسلامی سال‌هاست تلاش کرده و می‌کند تا ۱۲اردیبهشت «روز معلم» را در ایران به‌نام مرتضی مطهری ثبت و برگزار کند. در حالی که «روز معلم» ۱۷سال قبل از به سلطه نشستن آخوندیسم در ایران، مبنا و رخدادی جهت نامگذاری ۱۲اردیبهشت به‌نام معلمان ایران‌زمین و گرامیداشت نقش بی‌بدیل آنان در رشد و تعالی و ارتقای فرهنگ ایران و ایرانی بوده است.
دستاورد سلطه‌ی آخوندیسم برای معلمان و اقشار دانش‌ساز و فرهنگ‌پرور ایران، محرومیت از مزایای شغلی‌شان، بی‌حرمتی به مقام و منزلت معلم، توزیع فقر در جامعه‌ٔ فرهنگی ایران و ترک‌تحصیل دادن اجباری هزاران دانش‌آموز و کشاندن آنها به بازار کار و ساختن قشری به‌نام «کودکان خیابانی و کار» بوده است.
به‌راستی مرتضی مطهری چه خدمتی به جامعه‌ٔ فرهنگی و معلمان و ارتقای فرهنگ و علوم دانش‌آموزان ایران کرده است؟ او مدافع سلطه‌ٔ جهل و خرافات و جنایات آخوندیسم و نیز حامی چماقداران و لمپن‌هایی بود که در همان دو ماه پس از پیروزی قیام بهمن ۵۷، شعار و چماق «یا روسری یا توسری» را بر زنان ایرانی تحمیل می‌کردند و نیز تجمعات قانونی را برهم می‌زدند و نشریات و کتاب‌ها می‌سوزاندند.
برای پاک کردن دروغ ناجمهوری آخوندی و افشای دزدی از مناسبت روز معلم، چگونگی رخدادهایی که موجب گرامیداشت روز معلم در ۱۲ اردیبهشت گردید، به‌طور مختصر آورده می‌شود:
روز ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰خورشیدی معلمان کشور جهت احقاق حقوق حقه خود، دست به اعتراض و اعتصاب سراسری زدند.
معلمان تهران روز ۱۲اردیبهشت قصد ورود به محوطه وزارت فرهنگ واقع در خیابان اکباتان را داشتند که از ورود آنان جلوگیری به‌عمل آمد. معلمان روانه میدان بهارستان شدند و جلو ساختمان مجلس روی زمین به تحصن نشستند.
پلیس برای متفرق کردن آنان از ماشین آب‌پاش استفاده کرد؛ ولی معلمان از جای خود تکان نخوردند.
دکتر خانعلی ـ دبیر ۲۹ساله دبیرستان جامی ـ به اتفاق چند دانش‌آموز به بالای ماشین آب‌پاش رفته و جهت و سمت شیلنگ آب را عوض کردند. پلیس شروع به تیراندازی هوایی کرد؛ ولی معلمان کماکان از جای خود بر نخاستند.
سرهنگ شهرستانی رئیس کلانتری ۲اقدام به شلیک نمود. دکتر خانعلی مورد اصابت گلوله قرار گرفت و ساعاتی بعد در بیمارستان درگذشت. رئیس جامعه معلمان ایران و نماینده‌ٔ اعتصابیون، دستگیر و به زندان افتاد. از این به بعد بود که اعتراض معلمان رنگ سیاسی گرفت.
معلمان ۴شرط برای پایان اعتصاب اعلام کردند:
۱- برکناری دولت شریف امامی
۲- مجازات قاتل دکتر خانعلی
۳- آزادی رئیس جامعه معلمان ایران
۴- ترمیم حقوق معلمان طبق طرح باشگاه مهرگان
روز ۱۵اردیبهشت شریف امامی استعفا داد. دکتر علی امینی مأمور تشکیل کابینه شد.
روز ۱۸اردیبهشت معلمان در باشگاه مهرگان (کانون معلمان ایران) اجتماع کردند. در این اجتماع، قطعنامه‌ٔ روز ۱۲اردیبهشت را خواندند و به‌خاطر اعتصاب موفقیت‌آمیز خود و گرامیداشت دکتر خانعلی، این روز را «روز معلم» اعلام نمودند. قرار شد هر سال در چنین روزی تمام مدارس کشور برای بزرگداشت دکتر خانعلی تعطیل گردد.
در همین روز دکتر امینی به باشگاه مهرگان آمد و به معلمان قول افزایش حقوق داد. معلمان نپذیرفتند.
روز ۲۲اردیبهشت وزیر فرهنگ منصوب شده جدید به دستور شاه لایحه افزایش میزان حقوق معلمان را که با حقوق مهندسان یک‌سان می‌شد ارائه کرد و به تصویب هیأت وزیران رسید. به این ترتیب اعتصاب ۱۰روزه معلمان پایان یافت و روز ۲۳اردیبهشت، معلمان به کلاس‌ها رفتند.
اکنون ۵۷سال پس از اعتصاب معلمان که این روز را در تاریخ فرهنگ و علوم ایران ثبت کردند، نام دکتر خانعلی معلم مبارز که جان خود را در راه احقاق حقوق و منزلت معلمان از دست داد، در یادنامه‌ها و مناسبت‌های ناجمهوری آخوندی جایی ندارد. نام دکتر خانعلی در دل تاریخ پر فراز و نشیب معلمان و فرهنگ‌ساران ایران ثبت شده و تا ابد باقی خواهد ماند و روز ۱۲اردیبهشت هر سال را برای تکریم و بزرگداشت «روز معلم» گرامی می‌داریم.
