وضعیت شکننده و لرزان رژیم و وحشت آشکار از عصیان مردم در قبال فاجعهٔ کرونا بهروشنی در اظهارات خامنهای و روحانی در ۱۳ و ۱۴اسفند مشهود بود. وضعیتی که مهرههای ریز و درشت رژیم نیز آنرا مکرر در موضعگیریهای خود بروز میدهند.
خامنهای با لحنی غیرمعمول که نشان از ضعف و موضع بسیار پایین او داشت، به «صفا و صمیمیت مسئولان» که «از روز اول با شفافیت خبررسانی کردند» اشارهکرد؛ و روحانی هم مثل متهمی که در برابر دادگاه تلاش میکند خود را از اتهامات مبرا نماید، قسم آیه میخورد که: «از روز اولی که احساس کردیم ویروسی وارد کشور شده، همانوقت به وزارت بهداشت و درمان گفته شد که همه آمار و اطلاعات در اختیار مردم قرار داده شده و چیزی از مردم مخفی نشود».
دلسوزی دژخیم برای «بهداشت روانی مردم»
ابراز نگرانی شمخانی، سرکردهٔ شورای امنیت رژیم، در این زمینه اما بیشتر قابل تأمل است. این دژخیم امنیتی مقصود اصلی خود را در لفافهٔ «بهداشت روانی مردم» پیچیده و چنین بیان کرد:
«دروغ بزرگ پنهانکاری کلیدواژه ضربه به بهداشت روانی ایرانیان است».(ایرنا ۱۵اسفند ۹۸)
پاسدار شمخانی پنهانکاری رژیم در خصوص کرونا را که «اظهر من الشمس» و سوژهٔ اعترافهای مکرر خودیهای نظام است، «دروغ بزرگ» مینامد تا بهخیال خود رژیم را از تیررس خشم و نفرت عمومی مصون نگهدارد. خشمی که در آبان ۹۸ پایههای نظام را لرزاند و در دیماه ۹۸ نشان داد که بهمثابهٔ آتش زیر خاکستر هر زمان که روزنهای بیابد، دوباره سر بر خواهد آورد.
روشن است که منظور پاسدار شمخانی از «بهداشت روانی ایرانیان» که نباید ضربه بخورد، چیزی جز سکوت و پذیرفتن وضعیت موجود نیست. وضعیتی که صرفاً یک حادثهٔ طبیعی و خارج از ارادهٔ انسانهاست و کسی در آن نقشی ندارد!
«سلب احساس امنیت» خامنهای یا مردم؟!
نوبندگانی، عضو هیأترئیسهٔ مجلس آخوندی، به شکل آشکارتری هراس رژیم از قیام مردم را نشان داد. وی ضمن امنیتی دانستن کرونا، با وحشت گفت:
«دشمن امنیت ملی ما را واقعاً مورد هدف قرار گرفته در هر موضوعی و بسیاری از موضوعات اجتماعی ما را بهسمت امنیتی شدن میبرد... شبکههای مجازی معاند... طوری عمل میکنند که اون اعتمادی که بین مردم و حاکمیت هست را خدشهدار کنند... [با] بکارگیری آمارهای جعلی یا استنتاجهایی که از آمارهای گرفتاران و فوتشدهها انجام میدهند... القا میکنند که فقط جمهوری اسلامیست که گرفتار این قضیه هستش و بد عمل کرده».(تلویزیون شبکهٔ ۴ آخوندی ۱۵اسفند ۹۸)
وی در ادامه، اخبار و آمار صحیح مقاومت را «شایعات» خواند و گفت:
«شایعات پخش میکنند که این موضوع مرگ و میرها بالا هست، نمیدانم دستکش در بازار نیست اینها بهخاطر همان سلب احساس امنیت هستش».(همان منبع)
یک سایت حکومتی در مطلبی با عنوان «مانور مسئولان در ابتلا به کرونا تاثیرات منفی در جامعه داشته است»، بهنقل از یک عضو مجلس ارتجاع نوشت:
عدهای از مردم صحبت از امکانات مطلوب و شرایط قرنطینه خوب مسئولان مبتلا شده را مطرح میکنند و با مقایسه شرایط جامعه گلایه دارند که چطور به این مسئولان امکانات خوب داده میشود اما مردم حتی نمیتوانند ماسک، دستکش و مواد ضدعفونیکننده پیدا کنند.(نقوی حسینی ۱۶اسفند ۹۸)
پیداست که سران نظام و کارگزارانشان در وحشت از خشم و خیزش مردم، مذبوحانه تلاش میکنند دستهای رژیم را از جنایتی که مرتکب شده، بشویند و سهلانگاری عمدی و خیانتبار در اطلاعرسانی بهموقع و اقدامات پیشگیرانه را لاپوشانی کنند؛ اما همانگونه که اشاره شد هر روز که میگذرد ابعاد این جنایت بیشتر برملا میشود و رژیم قادر نیست از بروز آمار و اخبار واقعی جلوگیری کند؛ واقعیتی که روزنامهٔ حکومتی رسالت از آن بهعنوان افزایش ۸برابری فعالیت شبکههای فارسیزبان یاد کرده است.
بر اساس اظهارات ویدئویی یکی از مداحان حکومتی در جریان دیدار سالانهٔ مداحان با خامنهای در ۲۶بهمن ۹۸ محافظان او بهخاطر شیوع کرونا اجازه دستبوسی خامنهای به ملاقاتکنندگان را ندادهاند. وی در این اظهارات که ویدئوی آن در شبکههای اجتماعی منتشر شده، میگوید:
«ما برای دستبوسی آقا هم که مشرف شدیم، عرض شود که عزیزانی که محافظ آقا هستند، نذاشتند ما دست آقا را ببوسیم. چرا؟ به ما بیاحترامی کردند؟ نخیر. حفظ جان آقا برای ما واجبه. هر کس میخواد باشه، باشه! مراقبش باید باشند دیگه! ما باید مراقب همدیگه باید باشیم. هم جلسهمون هم زائرها و عرض شود که کسانی که شرکت میکنند».
این سند بهروشنی بر اطلاع خامنهای و سایر سران نظام از کرونا، مدتها قبل از نمایش انتخابات دلالت دارد و ثابت میکند که رژیم آگاهانه موجب شیوع و ابتلاء گسترده مردم به این ویروس بوده است.
پیشتر نیز رحمانی فضلی، وزیر کشور رژیم، در ۴اسفند آشکارا اعتراف کرده بود که بهرغم اصرار بر تعویق انتخابات در قم آنرا نپذیرفته است.
ویروس اصلی
چشمانداز رژیم در قبال فاجعهٔ کرونا، کابوس هولناکی است که قبل از همه خامنهای و روحانی و مزدورانی نظیر دژخیم شمخانی آنرا بهتر از هر کس دیگری میفهمند؛ کابوسی که این عناصر ضدبشری را مجبور میکند، با همهٔ دنائت و قساوت دم از «صفا و صمیمت» بزنند و برای «بهداشت روانی مردم» دل بسوزانند و به خیال خود از فوران آتشفشان خشم مردم ممانعت کنند. آتشفشانی که مدتهاست غرش خود را آغاز کرده و بهزودی سهمگینانه سرازیر میشود تا ویروس اصلی را از میهن پاک کند.