رسانه‌های حکومتی در اعتراف به وخامت وضعیت معیشتی صیادان و محرومیت آنها از حداقل خدمات اجتماعی نوشتند:
از میان ۱۵۰تعاونی صیادی موجود در شمال کشور، تقریباً فعالیت ۹۰درصد آنها توجیه اقتصادی ندارد. بسیاری از صیادان در سنین بالایی هستند اما از مزایای بازنشستگی و خدمات تأمین اجتماعی بهره‌مند نیستند.
محرومیت از بیمه مناسب
از جمله خبرگزاری حکومتی ایلنا، ۲۴تیرماه ۹۷ در اشاره به وضعیت اسفبار صیادان نوشت، نزدیک به ۱۰هزار صیاد در شمال کشور فعالیت می‌کنند. اما با سابقه سالها کار و تلاش وضعیت اسف‌باری دارند شغل صیادی یکی از خطرناکترین مشاغل به‌شمار می‌آید اما رژیم ایران حمایتی از صیادان نمی‌کند و آنها از داشتن بیمه مناسب محروم هستند. بسیاری از تعاونیهای صیادان در سالهای اخیر تعطیل شده‌اند.
تور صیادان ماهی سال به سال بی‌رونق‌تر می‌شود. امسال بدتر از پارسال، عبارتی است که وِرد زبان بسیاری از صیادان شمال کشور است. دوره صید در دریای خزر از نیمه مهرماه هر سال تا نیمه فروردین سال آینده است.
سال گذشته، وضعیت صید به‌شدت بی‌رونق بود به همین دلیل شیلات تا پایان فروردین‌ماه،مهلت صید ماهی را تمدید کرد.
سیاست کارگزاران رژیم ایران و تاراج سرمایه‌های ملی
از عمده دلایل کاهش صید، آلوده شدن رودخانه‌های شمال کشور و پرورش نیافتن ماهیهاست.
استان مازندران بیش از ۱۲۰رودخانه بزرگ و کوچک دارد که ۲۰رودخانه آن شیلاتی محسوب می‌شود اما در چند سال اخیر به‌دلیل آلودگی بیش از حد رودخانه‌ها و برداشتهای غیرمجاز و بیش از اندازه شن و ماسه از بستر آنها، مسیر رودخانه‌ها برای مهاجرات ماهیان استخوانی از جمله کفال و ماهی سفید از بین رفته است به‌طوریکه بر اساس آمار شیلات، اکنون کمتر از ۱۰درصد تکثیر آبزیان دریای خزر به‌صورت طبیعی صورت می‌گیرد.
به تاراج دادن سرمایه‌های مردم ایران توسط رژیم آخوندی و مشخص نبودن نظام حقوقی دریای خزر با کشورهای همسایه از عوامل محدودیت صیادان ایرانی و صید آنهاست. رسانه‌های رژیم هم می‌نویسند: مسائل حقوقی دریای خزر با کشورهای همسایه هم‌چنان لاینحل باقی مانده است.
درآمد ناچیز، بدون بازنشستگی
سال گذشته در یک تعاونی صیادان که ۹۰عضو دارد ظرف شش ماه کار سخت و طاقت‌فرسا به هر یک از صیادان برای شش ماه کار فقط ۴میلیون تومان رسید یعنی بسا کمتر از حقوق پایه یک کارگر ساده.
با این‌که صیادان سالهای گذشته ماهیانه حدود ۲۶۰هزار تومان بابت حق بیمه پرداخت کرده‌اند اما چون آنها تنها شش ماه سال کار می‌کنند حتی صیادانی که ۶۵ تا ۷۰سال سن دارند هم‌چنان باید به این کار سخت ادامه دهند و باز نشسته نمی‌شوند و دولت ضدمردمی نیز کاری برای آنها نمی‌کند.
وضعیت صیادی در استان گیلان به مراتب وخیم‌تر از استانهای مازندران و گلستان است.
بیشتر بخوانید:
