در پی استعفای نخستوزیر و کابینهٔ لبنان، روزنامهٔ وال استریت ژورنال ۲۰مرداد نوشت: استعفای کابینه به جای حل بحران سیاسی و اقتصادی در لبنان احتمالاً جرقه بیثباتی سیاسی بیشتری را خواهد زد.
وال استریت میافزاید: اقتصاد لبنان همچنان در وضعیت سقوط آزاد است و معترضان بهطور فزایندهیی خواستار سرنگون شدن کل سیستم سیاسی هستند و نه فقط جایگزین شدن دولت دیگری به جای این دولت.
حسان دیاب نخستوزیر لبنان و کابینهاش روز دوشنبه ۲۰مرداد استعفا کردند. وی گفت: فسادی که وجود دارد بسیار بزرگتر از آن است که دولت بتواند به فعالیت خود ادامه دهد.
تلویزیون الحدث گفت با استعفای دیاب، لبنان وارد مرحله دیگری از بحران سیاسی شد.
تلویزیون فاکس نیوز ۱۹مرداد۹۹ گفت: تظاهر کنندگان لبنانی خواستار کنار رفتن دولت در تمامیت آن هستند. تظاهرات هر روز در حال گسترش است و تظاهر کنندگان به سمت نیروهای پلیس ترقه و سنگ پرتاب میکنند. حضور افراد مسلح حزبالله در میان نیروهای پلیس در خیابانها باعث خشم تظاهر کنندگان شده است. آنها از اینکه حزبالله کنترل دولت را در دست دارد بسیار ناراضی هستند و میگویند حسان دیاب، نخستوزیر فعلی نیز اختیاری ندارد و او را بهعنوان یک عروسک توصیف کردند.
فرماندار بیروت میگوید ۱۰۰نفر هنوز مفقود هستند. آمار کشتهها هر روز در حال افزایش است. جوانان در خیابان فریاد میزنند «انقلاب، انقلاب»،
آنها یک دولت و یک حکومت کاملاً متفاوت با حکومت فعلی را میخواهند. مردم لبنان از یکسو با یک اقتصاد ورشکسته و از سوی دیگر با ویروس کرونا و بحرانهای دیگر مواجهند. روز یکشنبه ما شاهد مجروح شدن ۲۵۰نفر از همین تظاهر کنندگان بودیم که مورد اصابت گلولههای جنگی قرار گرفته بودند. این موضوع نگرانیهای زیادی را برانگیخته است. همه اینها ناشی از یک عامل است که مردم تکرار میکنند، فساد عمیق در طبقه سیاسی حاکم لبنان. تابهحال چند وزیر و عضو پارلمان استعفا دادهاند. اما این چیزی نیست که مردم معترض را راضی کند.
فاکس نیوز افزود: اگر به تظاهرات روز یکشنبه لبنان نگاه کنید، همه جا شعارها علیه رژیم ایران است. مردم رابطه حزبالله با رژیم ایران را بهخوبی میفهمند، و میدانند که رژیم ایران نفوذ خود را در کشورهای منطقه گسترش داده است. در میدان شهدا همه شعارها علیه حسن نصرالله بود و مردم چوبه داری بپا کرده بودند که از آن ماکت مقوایی بزرگ حسن نصرالله آویزان شده بود. رژیم ایران درصدد است هر کاری از دستش بر میآید بکند تا عناصر نیابتی خودش را در قدرت نگهدارد. یک خانم فریاد میزند «ما دیگر نمیخواهیم میشل عون رئیس جمهور ما باشد».