عفو بین‌الملل روز ۹اردیبهشت۱۴۰۰ طی بیانیه‌یی با عنوان «تخریب محل گورهای جمعی را متوقف کنید و بگذارید بهائیان مورد آزار و شکنجه محترمانه دفن شوند»، اعلام کرد: محل گورهای جمعی در خاوران، که بقایای قربانیان ناپدید شده اجباری و اعدام‌های مخفی غیرقانونی سال۱۹۸۸ در آنجا دفن شده‌اند، در دهه‌های اخیر بارها توسط بولدوزرهای رژیم تخریب شده است. این گورها در مبارزه برای کشف حقیقت و رسیدن به عدالت، اهمیت ملی کسب کرده است.
عفو بین‌الملل خاطرنشان کرد رژیم ایران جامعه بهایی را با آزار و اذیت از دفن عزیزانشان در قطعات خالی محل دفن آنها منع کرده تا آنها را در میان گورهای جمعی که محل دفن زندانیان قتل‌عام شده ۶۷ است دفن کنند. رژیم ایران با این کار گورهای جمعی خاوران را که محل دفن ناپدید شدن اجباری، قربانیان شکنجه و اعدام و سایر اقدامات غیرانسانی این رژیم است، در معرض خطر تخریب بیشتر قرار می‌دهد تا موانع بیشتری در کشف شواهد مهم پزشکی قانونی و کشف ارتکاب جنایت علیه بشریت توسط این رژیم ایجاد شود.
عفو بین‌الملل در ادامه می‌افزاید: با توجه به جو حاکم بر ایران و مصونیت سیستماتیک مجرمان (قتل‌عام و دیگر جنایات) از مجازات، عفو بین‌الملل بار دیگر درخواست خود را از کشورهای عضو شورای حقوق‌بشر سازمان ملل برای ایجاد فوری سازوکاری به‌منظور جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل شواهد مربوط به نقض حقوق‌بشر و جنایات گذشته و در حال انجام، از جمله موارد مربوط به زندانیان سیاسی قتل‌عام شده در سال۶۷، با هدف فراهم کردن امکان پیگرد مسئولان جنایتها و تأمین عدالت و جبران خسارت برای قربانیان، مورد تأکید مجدد قرار می‌دهد.
دیانا التاوی، معاون مدیر عفو بین‌الملل گفت: "این آخرین تلاش جنایتکارانه طی سالهای گذشته توسط مقام‌های رژیم ایران برای تخریب گورهای جمعی قربانیان قتل‌عام زندانهای سال۱۹۸۸ در تلاش برای از بین بردن شواهد مهم جنایات علیه بشریت، انکار حقیقت، عدالت و جبران خسارت به خانواده‌ها بوده است." کسانی که به‌زور ناپدید شدند و به‌طور غیرقانونی اعدام شدند" (عفو بین‌الملل ۹اردیبهشت).
