نظامی که بر جان و مال و هستی مردم ایران حاکم شده تمامی تاروپودش با سرقت و رشوه و اختلاس و زدوبند برای دزدی هر چه بیشتر تنیده شده. نمونه‌هایی از این فساد بدون شرح را ملاحظه کنید:
روز ۹خرداد ۱۴۰۱ بهزادیان عضو اتاق بازرگانی ایران فاش کرد که سه تن از اعضای هیأت رئیسیه، پرداخت اجاره‌ٔ منزل شخصی خود را از بودجهٔ اتاق بازرگانی پرداخت می‌کرده‌اند: او گفت: «سه نفر از اعضای هیأت‌رئیسه اتاق بازرگانی ایران ۲۸ میلیارد ریال ودیعه دادند و ماهی ۱۹۴ میلیون تومان هم اجاره پرداخت می‌کردند. «سایر» و یک عناوینی الحمدلله از خودشون کشف می‌کنند می‌گذارند که شما هیچی نفهمید. می‌گی آقا این «سایر» چیه؟ برای این‌که جواب ندن توی همون جلسهٔ اتاق ایران گفتند ما سایر رو نمی‌دونیم برای یک کاری یک حکمی بود می‌خواستیم اجرا بشه دادیم به مأمور کلانتری. آقا سایر چند میلیارد تومانی!... اینجوری نیست!
- روزنامه حکومتی جهان صنعت ۱۸ خرداد ۱۴۰۱ نوشت در جریان خرید ۳فروند ایرباس در سال ۹۷ مبلغ ۱۹میلیون دلار گم شد.
بر اساس گزارش جهان صنعت: کارگزاران رژیم این ایرباسها را ۴۴ میلیون و ۳۰۰هزار دلار قیمت‌گذاری کردند، اما دو سال بعد، روشن شد که قیمت واقعی این ۳ ایرباس تنها ۲۵ میلیون و ۵۰۰هزار دلار بوده و به این ترتیب ۱۸میلیون و ۸۶۶هزار و ۲۵۱دلار توسط کارگزاران رژیم دزدیده شده است.
جمشیدفر رئیس سابق کمیسیون سابق اتاق بازرگانی در یک مصاحبه تلویزیونی فاش کرد که «صادر کننده‌یی که ۱۸۰ میلیون دلار صادر کرده تعهداتش را بر نگردانده. اسمشو ما دادیم به قوه قضاییه قوه‌ٔ قضاییه زنگ‌زده بهش که آقا مشهد بوده. شما بیا اینجا توضیحاتی راجع به صادراتت بده. گفته من می‌آیم ولی پول کرایه ماشین را به من بدین؟؟ ببینید این حرف اصلاً در شان رئیس کل بانک مرکزی یک کشور هست؟این آدم اگه حتی دلاری یک دونه تک تومنی گرفته باشه صدو هشتاد میلیون تومن پول گرفته. در صورتی که صد تومن و دویست تومن و سیصد تومن معامله می‌شده. یعنی اینها رو بانک مرکزی نمی‌دونسته؟ یعنی وزارت اطلاعات ما نمی‌دونسته؟ چرا جلو‌یش را نگرفته‌اند. چرا همین الآن بخواهند اقدام بکنند در رابطه با ارزهای ۴۲۰۰ تومنی که به هدر رفته آیا بانک اینها را نمی‌تواند لیست بکند؟ آیا گمرک نمی‌تواند کارتهای یکبار مصرف رو لیست بکند؟»
و آخرین نمونه، افشاگری یک نانواست که از آردهای احتکار شده‌ای که پر از شپش است فیلمی تهیه کرده و در فضای مجازی در حالی که آردها را الک می‌کند و انبوهی شپش از یک مشت آرد باقی می‌ماند می‌گوید:
«نگاه کنید این آرد دیروز برای ما رسیده وای وای وای. . نگاه کنید پر شپشه. این آرد مال کی هست؟ کجا قایم شده بود. خدا میدونه. نگاه کن... . ایناها پر از شپشه. اینو ما باید الک کنیم بدهیم دست مردم. اینم تاریخشه».
بله! این یک مشت از خروار نمونه‌های فساد حکومت آخوندی نشان می‌دهد که دیگر راه چاره‌ای بجز تغییر و سرنگونی این نظام باقی نمانده است.
