ایران تحت حاکمیت ولایت فقیه رکوردار اعدام در جهان است. طی بیش از ۴۳سالی که از سلطه ننگین‌اش بر مردم می‌گذرد و در حالی‌که طی این مدت تحولات زیادی رخ داده، اما آنچه که هرگز تغییر نکرده سرکوب مردم و اعدام به بیرحمانه‌ترین شکل ممکن است. این رژیم علاوه بر اعدام زندانیان سیاسی به‌ویژه زندانیان مجاهد خلق سرموضع و در نقطه اوج آن قتل‌عام ۳۰هزار تن از زندانیان سیاسی در سال۶۷، ماشین اعدامش هرگز متوقف نشده و تا به امروز نیز به بهانه‌های آخوند‌ساخته همواره به راه بوده است.
اعدام و سرکوب یکی از پایه‌های دوام بقای حاکمیت آخوندها بوده است، تا ترس و دلهره را بر جامعه مستولی کنند.
سردمداران نظام بهتر از هر کسی می‌دانند که اگر روزی مجبور شوند داغ و درفش و تازیانه و اعدام را کنار بگذارند، آن روز آغاز پایان حاکمیت و سرنگونی آن است، هم‌چنانکه این اتفاق در دو سال آخر دوره شاه انجام گرفت آنجایی که شاه مجبور شد اعدام شکنجه و اعدام علنی زندانیان سیاسی را متوقف کند.
اعدام در حکومت آخوندی یک شیوه مجازات نیست بلکه پس از سرکوب و اعمال انواع محدودیتها و بگیر و ببندها، ابزار اعمال ولایت مطلقه فقیه بر مردم است و به این دلیل است که سال به سال به اعدام هر چه بیشتر مردم روی می‌آورد.
اخیراً خبرگزاری فرانسه در رابطه با «افزایش هشدار دهنده اعدام‌های ایران در سال۲۰۲۱» از قول دو سازمان حقوق‌بشری غیردولتی نوشت «اعدامها در ایران در سال۲۰۲۱ به میزان ۲۵درصد افزایش یافته است. این گزارش نسبت به افزایش تعداد اعدامها و هم‌چنین بدار آویختن دست کم تعداد ۱۷زن هشدار داده است» (خبرگزاری فرانسه ۸اردیبهشت ۱۴۰۱).
آنها تلاش می‌کنند به بهانه شرع و قوانین جزایی آخوند‌ساخته، اعدام را به‌عنوان یک شیوه رسمی مجازات به دنیای امروز که بسیاری از کشورها آن را لغو کرده‌اند تحمیل کنند، اما وجدان بیدار عموم بشر در دنیا و سازمانهای مدافع حقوق‌بشر نه تنها این شیوه غیرانسانی برای کشتن انسان‌ها را به‌رسمیت نشناخته بلکه سال به سال نیز آنرا محکوم کرده و نفرتشان را نسبت به آن ابراز کرده‌اند.
حاکمیت آخوندی علاوه بر اعدام به انواع و اقسام وحشیانه‌ترین شیوه‌های سرکوب نظیر شکنجه و شلاق در انظار عام و گرداندن جوانان در خیابان‌ها و توهین و تحقیرآنها، سرکوب زنان، مرتکب نقض پایه‌یی‌ترین اصول حقوق‌بشر و حقوق شناخته شده بین‌المللی می‌شود.
در گزارش به روز شده اتحادیه اروپا در مورد حقوق‌بشر و دمکراسی در جهان در مورد نقض حقوق‌بشر توسط حکومت آخوندی آمده است: «وضعیت حقوق‌بشر در ایران در سال۲۰۲۱ هم‌چنان نگران‌کننده بود... ایران اعدامها را با نرخ بسیار بالایی اجرا کرد. یک منشأ اصلی نگرانی هم‌چنان استفاده از مجازات اعدام برای مجرمان نوجوان، معترضان و مخالفان بود. محدودیتها برای آزادی‌های مدنی، به‌طور مشخص فقدان ضمانت‌های محاکمه عادلانه، نقض آزادی بیان، مذهب یا عقیده و حقوق‌بشر زنان و دختران استمرار داشت. بدرفتاری و شکنجه در زندان، بازداشت و محکومیت دو تابعیتیها و وضعیت فعالان حقوق‌بشر هم‌چنان موضوع مورد نگرانی جدی است. کمبود آب در خوزستان منجر به سلسله‌ای از اعتراضات در تابستان ۲۰۲۱ شد که با گزارشهایی در مورد استفاده نامتناسب از قهر توسط نیروهای امنیتی ایران همراه شد» (سایت یوروپین یونیون اکسترنال اکشن ۶اردیبهشت ۱۴۰۱).
اتحادیه اروپا ضمن حمایت از گزارش قوی گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق‌بشر در ایران، از رژیم آخوندی خواست به‌طور کامل با این گزارشگر همکاری کند.
اما نظام آخوندی ضمن رد فراخوان اتحادیه اروپا و رد گزارش گزارشگر ویژه از همکاری با او خودداری کرده و هم‌چنان به نقض حقوق‌بشر و گسترش اعدامها ادامه می‌دهد.
اعدام برای ایجاد ارعاب، یکی از شیوه‌های حکومت آخوندی برای میخکوب کردن جوانان شورشی و ساکت نگه‌داشتن زندانیان مقاوم است.
با این حال رئیسی جلاد اخیراً‌در ملاقات با سفیر نپال شیادانه سنگ حقوق‌بشر به سینه زد و در یک کلی‌گویی مسخرهٔ تازه، گفت: «ضرورت دارد برای صیانت از فرهنگ و تمدن خود از جمله در زمینه حقوق‌بشر، بیش از پیش تلاش کنیم» (سایت ریاست‌جمهوری رژیم ۵اردیبهشت ۱۴۰۱).
بسیار روشن است که منظور این آخوند جلاد و ضدفرهنگ ایرانی، پاسداری از فرهنگ دجالگرانه آخوندی و حمایت از «حقوق بشر» همان خوی وحشیگری در قتل‌عام۶۷ است که تخصص قدیمی اوست.
تلاش آخوندها و به‌ویژه رئیسی جلاد در زمینهٔ آن چه اسمش را «حقوق بشر» می‌گذارند درست مشابه گذاشتن نام «هیأت عفو» برای «هیأت مرگ» است.
اما امروز قطعاً مقاومت‌های مردمی و فعالیت‌های اختناق‌شکن کانون‌های شورشی در برابر سرکوب سازمان‌یافته ولایت، هم در داخل و هم در سطح بین‌المللی نمی‌گذارد تا جنایات خامنه‌ای از دیده‌ها مکتوم بماند.
مقاومتی که اعضا و هوادارانش طی ۴دهه گذشته بیش از همه قربانی اعدامها، شکنجه‌ها و نقض مستمر، سیستماتیک و وحشتناک حقوق‌بشر توسط این نظام جهل و جنایت بوده، اما همواره در خط مقدم نبرد همه‌جانبه با دجالان و جنایتکاران حاکم بوده‌اند.
یک نمونهٔ درخشان از فعالیت‌های این مقاومت ادای شهادتهای بسیار قوی توسط مجاهدین اشرف۳ و هواداران مقاومت در محاکمه حمید نوری از دژخیمان قتل‌عام ۶۷ در دادگاه سوئد است تا آنجا که تمامی تلاشهای رژیم و مزدورانش برای بی‌ثمر گذاشتن دادگاه و در بردن حمید نوری از مجازات درهم‌شکست و نقش بر آب شد و هم‌چنان که روز ۸اردیبهشت دیدیم، دادستان دادگاه سوئد در یک کیفرخواست بسیار قوی بر مبنای همین شهادتها، برای او به‌عنوان یکی از دژخیمان قتل‌عام۶۷ درخواست اشد مجازات (حبس ابد) کرد.
البته از این پس نیز بیش از گذشته شاهد چنین فعالیت‌های راهگشایی در سطح داخلی و بین‌المللی خواهیم بود تا روزی که با کمک مردم ایران و کانون‌های‌شورشی و مقاومت ایران، رژیم پلید ولایت سرنگون، و سردمداران آن از جمله علی خامنه‌ای، ابراهیم رئیسی، محسنی اژه‌ای در محضر عدالت مردم ایران قرار بگیرند و به سزای اعمال ننگین‌شان، در زمینه سرکوب اعدام و کشتار مردم ایران برسند.
