در روزنامه‌های حکومتی چهارشنبه سیزدهم بهمن، مرگ صافی گلپایگانی تیتر اول و مشترک اغلب روزنامه‌های حکومتی است. در کنار آن دود و دمها نسبت به سالگرد ربوده شدن انقلاب ضدسلطنتی توسط خمینی دیده می‌شود که این موضوع در عین‌حال اسباب دعوای باندی و اعترافات در مورد کارنامه منفی نظام هم شده است. بحرانهای اقتصادی اجتماعی و هشدار نسبت به پیامدهای آن موضوع مشترک روزنامه‌های هر دو باند حاکم است. اوجگیری کرونا و اعتراف بی‌خیالی نظام در عین هشدار کارشناسان از دیگر موضوعاتی است که بعضاً به تیترهای اول هم راه یافته است. چشم‌انداز منفی مذاکرات وین در عین ضرورت به سرانجام رساندن آن برای رفع تحریم‌ها موضوع مشترک در روزنامه‌های باند مغلوب است.
بحرانهای اقتصادی اجتماعی با هشدار نسبت به فضای انفجاری جامعه در مقالات متعددی منعکس شده.
نارضایتی‌های عمیق لایه‌های زیرین اجتماع
مستقل در مطلبی به فضای انفجاری جامعه اشاره کرده و به نظام گوشزد کرده: «فریاد لشکر بیکاران، نجوای کارخانجات ورشکسته، بیمه‌های تأمین اجتماعی مستاصل، بانک‌های رو به احتضار و... به‌وضوح قابل شنود می‌باشند. نباید به مطالبات فرهنگیان، صدای عدالت‌طلبی کارگران و در یک‌کلام نارضایتی عمیق لایه‌های زیرین اجتماع بی‌توجهی گردد».
«هشدار فرسایشی شدن عدالت اجتماعی در گام دوم» عنوان مطلب جوان وابسته به سپاه پاسداران است که به‌نقل از کارشناسان حکومتی از جمله نوشته: «هم‌اکنون آفتهایی هم‌چون رانت‌خواری و قبیله سالاری موجب‌شده برخی افرادی که شایستگی کمترین الطاف اقتصادی را ندارند به سرمایه‌های هنگفت و قابل توجهی دست یابند و همین امر موجب بدبینی بسیاری از افراد به شاکله عدالت اجتماعی شده‌است». این روزنامه در ادامه سوزوگداز خود از نقش شبکه‌های اجتماعی و فعالیت‌های مقاومت ایران در افشای سیاست‌های چپاولگرانه رژیم را بروز داده و نوشته است: «احساس تبعیض مردم را بیشتر از واقعیت آزرده می‌کند و این ناشی از مقایسه است و شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های معاند هم در این زمینه نقشی غیرقابل انکار دارند و ما در کنترل این شبکه‌ها و فضای مجازی کوتاهی کرده‌ایم و این موجب‌شده تا فضای فکری جامعه در اختیار معاندین باشد».
ابتکار هم در مطلبی با عنوان «اقتصاد شوفری» ضمن اشاره به تعداد بالای رانندگان تاکسیهای اینترنتی در حاکمیت آخوندها، نوشته است: «این آمار جای سرافکندگی دارد، چرا؟ چون اقتصاد ایران تبدیل به اقتصادی شوفری شده است. اقتصادی که در آن مردم برای تأمین نیازهای خود باید کار دوم یا سوم انجام دهند و بسترهای اینترنتی تاکسی از این جمله‌اند. اقتصاد ایران در ۱۰سال گذشته رشد متوسط منفی را تجربه کرده است و این یعنی سقوط آزاد قدرت خرید. تولید ناخالص داخلی ما از ۵۹۰میلیارد دلار در سال۲۰۱۰ به ۱۹۱میلیارد دلار رسیده است».
نظام بر سر دوراهی انتخاب
چشم‌انداز منفی برای رسیدن به توافق در مذاکرات آتی وین مضمون مشترک روزنامه‌های هر دو باند حاکم است.
«نظام بر سر دوراهی انتخاب» عنوان مطلب علی خرم مهرهٔ سابق وزارت‌خارجه رژیم است که ضمن اشاره به نقش برآب شدن تصورات نظام در مورد حمایت چین و روسیه از رژیم در جریان سفر رئیسی به روسیه از جمله نوشته «اکنون زمان تصمیم‌گیری فرا رسیده و هیأت ایرانی می‌تواند با برخی اغماض‌ها، برجام را حفظ نماید و برای هموار نمودن راه منتفع شدن از منافع برجام، رو در رو با هیأت مقابل بنشیند و خواسته‌ها و نگرانی‌های خود را بیان دارد».
«آیا دوحه می‌تواند یخ مذاکرات را آب کند؟» عنوان مطلب جهان صنعت است که از جمله نوشته است: «نمی‌توان انتظار داشت که میانجیگری و نقش‌های واسطه‌ای مقامات دوحه بتواند به تقاعد مقامات تهران در مذاکرات غیرمستقیم و مستقیم با مقامات واشنگتن بینجامد و تلاش‌های دیپلماتیک‌شان منجر به آب شدن یخ روابط تهران- واشنگتن شود».
جهان صنعت در مطلب دیگری با عنوان «سوغات دیپلماتها برای مذاکرات وین» تلویحا به ذات مذاکره ناپذیر نظام اذعان کرده و نوشته است: «مذاکره مستقیم میان ایران و آمریکا، چیزی را نسبت به وضع کنونی که مذاکره مکتوب میان این دو در جریان است تغییر نمی‌دهد. از این بابت حتی اگر مذاکره مستقیم میان دو طرف اصلی انجام شود و طرف‌های حاشیه‌ای- اروپا، روسیه و چین- حذف شوند باز، مسأله تعیین‌کننده آن است که آیا اراده لازم برای همگرایی و حصول توافق میان تهران- واشنگتن وجود دارد؟»...
