عقلانیت منطقی در سیاست که واقع‌گرایی را در شناخت پدیده‌های سیاسی و اجتماعی به‌کار می‌گیرد، پادزهر «بی‌شعوریِ» نهادینه‌شده در ساختارهای تمامیت‌خواه است. در چنین ساختارهایی، بی‌شعوری مبنای فسادگستری در تمام حوزه‌های سیاسی و اقتصادی و اجتماعی است. یکی از مظاهر این بی‌شعوریِ فسادانگیز، دروغ‌گویی مفرط و پوشال‌سازی با گستردن وعده‌های سر خرمن است.
جمهوری اسلامی آخوندی از همان آغاز صدارتش، فساد را با گستردن وعده‌های پوشالین و دروغین و دمیدن بر امیدهای واهی، به بی‌شعوریِ سیاسی تعمیم داد. به‌یاد بیاورید که خمینی در اسفند ۱۳۵۷ در بهشت زهرا چه وعده‌هایی در مورد مسکن‌سازی و ارزانی و رایگانی اتوبوس و مدارس برای مستمندان می‌داد! اکنون همان مسکن و گرانی و هزینهٔ سنگین تحصیل و انواع تنگناهای صنفی و معیشتی، وبال زندگی متعارف مردم شده است.
[به‌جاست برخی وعده‌های سیاسی خمینی را هم یادآوری کنیم تا آبشخور «دروغ» به‌مثابه جان‌مایهٔ دجالیتی نهادینه‌شده در ذات و اصل این نظام، گواهی نتایج بعد از آن وعده و علت شرایط کنونی ایران باشند. به وعده‌های خمینی و واقعیت‌های این ۴۳سال دقت کنید:
«رئیس‌جمهور یا رهبر نخواهم شد. کیهان، ۲بهمن ۵۷
زندانی سیاسی نخواهیم داشت. کیهان، ۳بهمن ۵۷
پول نفت برای سفره مردم است. کیهان، ۷بهمن ۵۷
من در سیاست دخالت نمی‌کنم. کیهان، ۱۰بهمن ۵۷
حذف بهره‌های بانکی، قطعی است. کیهان، ۱۹بهمن ۵۷
آب و برق را مجانی می‌کنیم. کیهان، ۸اسفند ۵۷
اعمال هر گونه شکنجه در زندانهای ایران ممنوع است. کیهان، ۲۱اسفند ۵۷
روحانیان رئیس‌جمهور نمی‌شوند. کیهان، ۹دی ۵۸»]
از خمینی تا خامنه‌ای، دروغ و رقم‌سازی و وعده‌پردازی[مظاهر بی‌شعوری اخلاقی و سیاسی] از اجزای جدایی‌ناپذیر ساختار جمهوری اسلامی شده است. در همین‌جا باید اضافه نمود که مکمل این دروغ و رقم‌سازی، شیطان‌سازی علیه مخالفان نظام است.
وجهی از مظاهر فساد نهادینه‌شده در نظام ملایان که ولی‌فقیه، در حال حاضر ابراهیم رئیسی را در رأس دولت آن گماشته، «وعده‌درمانی» بدون هیچ حساب و کتاب ریاضی و علمی و اقتصادی است. پارسال در همین روزها بود که رئیسی تنفیذ شد. در پایان آن مراسم، طی یک کنفرانس مطبوعاتی، کلی وعده داد که بیماری اقتصادی را درمان خواهد کرد، وضع دلار را به‌سامان خواهد کرد، مشکل مسکن را حل خواهد کرد، کسری بودجه را به حداقل خواهد رساند و... ایران را به شکوفایی اقتصادی خواهد رساند!
حالا در یک‌سالگی آن وعده‌ها، نگاهی مقایسه‌یی داریم به ترازها و شاخصهای شکوفایی اقتصادی ایران. این نگاه مقایسه‌یی، با ذره‌بین اعداد و ارقام از چندین رسانهٔ حکومتی و غیرحکومتی، گردآوری شده‌اند. ببینید در یک سال گذشته، تراز شکوفایی اقتصادی ایران به چه سطح و سقفی رسیده است!
مرداد سال۱۴۰۰ مرداد سال۱۴۰۱
دلار: ۲۵۷۰۰تومان ۳۱۸۰۰تومان
سکه: ۱۱میلیون و ۳۰۰هزار تومان ۱۴میلیون و ۸۳۳هزار تومان
نقدینگی: ۳۷۰۰ ۵۱۰۰
میانگین مسکن تهران: متری ۳۰میلیون حدود ۴۲میلیون تومان
مرغ: کیلویی ۴۰هزار تومان ۵۹هزار تومان
روغن مایع: ۲۵هزار تومان ۶۶هزار تومان
برنج ایرانی: کیلویی ۴۰هزار تومان ۱۲۰هزار تومان
این‌ها پنجره‌هایی گشوده به مظاهر فسادی متورم شده بر اثر دروغ و دجالیت و قدرت‌پرستی هستند که همگی معرف بی‌شعوری در ذات تمامیت‌خواهیِ ایدئولوژیک و انحصارطلبیِ سیاسی‌اند.
اکنون محصول چنین راندمانی، بسته شدن یکی‌یکی راههای عبور این رژیم از مکافاتی بی‌بازگشت است. اکنون اتحاد بحرانهای سیاسی و اقتصادی مثل دیواری روبه‌روی جمهوری اسلامی آخوندی قد کشیده‌اند. دیوارهایی که هرگز با استمرار دروغ و وعده‌درمانی خش برنمی‌دارند که برعکس، قطورتر شده و بر حجم آوار بر نظام می‌افزایند.
