همانگونه که همه دنیا شاهد بودند بعد از روی کار آمدن دولت جدید در آمریکا در ژانویه ۲۰۲۱ (دی ۱۳۹۹)، آمریکا دست در دست قدرتهای اروپایی، دور جدیدی از مماشات و امتیاز دادن به رژیم آخوندی را آغاز کردند و با وجود همه سنگ‌اندازیها، نقض عهدها و به هم زدن میز توسط این رژیم کماکان همین سیاست را ادامه دادند تا این‌که در اواخر شهریور ۱۴۰۱ در اعتراض به‌قتل شقاوت‌بار مهسا امینی، موج اعتراضها و تظاهرات در شماری از شهرهای ایران به راه افتاد. غالب صاحبنظران در داخل و خارج ایران تصور می‌کردند که مثل سایر قیامها و اعتراضات ماهها و سالهای گذشته، رژیم آن را سرکوب و جمع می‌کند. اما به‌رغم همه فراز و نشیبها و تمامی ترفندها، توطئه‌ها و سرکوب و کشتار بی‌رحمانه حکومتی، این سلسله تظاهرات و قیامها گسترش و ادامه یافت یعنی در یک‌کلام مردم ایران و قیام آفرینان ایستادند.
برای فهم بهتر نتیجه و محصول این ایستادگی و مقاومت خوب است به دو نمونه تاریخی اخیر در همین رابطه اشاره‌یی بکنیم؛
در اسفند ۱۴۰۰ روسیه که خود را قوی‌ترین ارتش جهان می‌دانست به خاک اوکراین حمله کرد. در ابتدا به‌رغم محکومیت‌های ظاهری، بسیاری از سیاستمداران غربی گمان می‌کردند که چه بسا در کادر تقسیم‌بندیهای جهانی بین قدرتها، بتوان به نوعی از این اشغالگری چشم‌پوشی کرد. به همین خاطر آمریکا به رئیس‌جمهور اوکراین، ولادیمیر زلنسکی و خانواده‌اش پیشنهاد کمک برای خروج از کشور و پناهنده شدن داد، اما زلنسکی که اهل تسلیم نبود به آنها گفت پناهندگی نمی‌خواهم سلاح بدهید بجنگیم و از این نقطه بود که صحنه عوض شد. پس از آن، جهان شاهد مقاومت و ایستادگی مردم و ارتش اوکراین و تحت تاثیرِآن، حمایتهای بین‌المللی از آنها بود. الآن بعد از گذشت ۸ماه، روسیه عقب رانده و منزوی شده و اوکراین دارد به سوی پیروزی پیش می‌رود
نمونه دیگر، وضعیت مجاهدین بعد از اشغال عراق توسط آمریکا در سال۲۰۰۳ (۱۳۸۲) بود. مجاهدین که برای جنگ با رژیم آخوندی در خاک عراق حضور داشتند، وقتی عراق اِشغال و دولت قبلی این کشور سرنگون شد، در شرایط بسیار بغرنج و پیچیده‌ای قرار گرفتند. چون از یک‌طرف به‌طور عملی آمریکا حاکم عراق شده بود که مجاهدین را بمباران و خلع‌سلاح کرد و پس از آن به‌دنبال فروپاشی نرم مجاهدین رفت و از طرف دیگر دولتی در عراق روی کار آمد که متحد و هم‌پیمان و دست‌نشانده آخوندها بود
در این میان دو راه پیش پای مجاهدین بود یا تسلیم و انحلال و یا مقاومت به هر قیمت. مجاهدین راه دوم را انتخاب کردند و رهبر مقاومت ایران مسعود رجوی گفت: اگر اشرف بایستد جهان به حمایت خواهد ایستاد و بعد از آن مجاهدین در یک پایداری ۱۴ساله پرفراز و نشیب و با پرداخت سنگین‌ترین قیمتها در زیر موشک‌بارانهای سنگین وحشیانه، توانستند به‌صورت امن و سازمان‌یافته، برای جنگ بیشتر از عراق به آلبانی منتقل شوند.
و سرمایه‌گذاریهای سالیان رژیم برای نابودی مجاهدین را بسوزانند. در مورد قیام شهریور ۱۴۰۱ در ایران هم، وضعیت به همین صورت است؛ قیامی که بعد از گذشت۵۰ روز، هنوز ادامه دارد، همه را در سراسر جهان شگفت‌زده کرده و به تحسین واداشته است. آمریکا و قدرتهای اروپایی که حاضر نبودند میز مذاکره و باج دادن به این رژیم را رها کنند، حالا سیاست‌های گذشته‌شان به زیر سؤال رفته و مجبور شده‌اند تحت فشار افکار عمومی، سیاست‌هایی را در پیش بگیرند که مطلقاً خلاف تمایل و خواست خودشان است. در حال حاضر اوضاع به نقطه‌ای رسیده که آمریکا می‌گوید برجام دیگر روی میز ما نیست و هر روز که می‌گذرد تحریمهای بیشتری را علیه آخوندها اعمال می‌کند. قدرتهای اروپایی هم ضمن حمایت از قیام مردم ایران، تحریم‌هایی را علیه رژیم وضع کرده و صحبت از لیست‌گذاری تروریستی سپاه پاسداران می‌کنند، حتی وزارت‌خارجه فرانسه حق مشروع دفاع از خود را برای مردم ایران به‌رسمیت شناخته است
همه این دست‌آوردها و دست‌آوردهای بیشتر از این در آینده، فقط و فقط محصول مقاومت و ایستادگی مردم ایران است؛ مردمی که قیمت قیام خونین شهریور را تاکنون با بیش از ۵۰۰ شهید و بیش از ۳۰هزار دستگیری و هزاران مجروح و مصدوم پرداخته‌اند و با وجود همه بلاها و مصیبتها، دومین ماه قیام و انقلاب دمکراتیک‌شان را دارند پشت سر می‌گذارند.
م.ن
مسئولیت محتوای مطالب وارده برعهده نویسنده است
