روز ۲۱آذر، خامنهای «بهمناسبت روز پرستار» با بهاصطلاح پرستاران دیدار کرد. اما در قسمتهای اصلی حرفهایش، خبری از قشر محروم و زحمتکش «پرستار» و مشکلات نبود؛ بلکه تکرار پیاپی «دشمن... دشمن... دشمن. ». . بود: «اگر شما حقایق (نظام) را روایت نکنید، دشمن روایت میکند» و «اگر انقلاب را روایت نکنید، دشمن روایت میکند» و «دشمن جای ظالم و مظلوم را عوض میکند»!
اما چرا؟
موضوع به خطر افتادن جدی موجودیت نظام است که ولیفقیه فرتوت، آن را نزدیکتر از هر زمان حس میکند. حسی که از زبان رسانهها، امام جمعهها، کارگزاران و مهرههایش طی چند روز گذشته بارها بازگو شده است. یکی بهجامعهای اشاره میکند که دشمن در حال جولان در آن، علیه نظام است و میگوید «اکنون زیر پوست این جامعه خبرهایی وجود دارند که بهشدت هشداردهنده هستند. صبر مردم، اندازهای دارد که اگر به انتها برسد، فاجعه ایجاد میکند»؛ و آنگاه با هراس «از بروز انفجاری خبر میدهد که همه چیز و همه کس را با خود میبرد و چیزی باقی نمیگذارد» و حرف آخر را هم میزند که انقلابی در راه است که «انقلاب پابرهنهها خواهد بود، واقعهیی که... بروز آن حتمی خواهد بود!» (روزنامهٔ حکومتی جمهوری-۲۸ آذر)؛ آن یکی عمامه بر زمین میکوبد که دشمن دربارهٔ نظام «ابهام ایجاد میکند تا مسائل بر مردم مشتبه شود» و این ایجاد شبه توسط دشمنی انجام میشود که «میخواهد علیه نظام عملیات کند تا در داخل مملکت آشوب راه بیفتد» و در گام بعد «سفره نظام را» از ایران «جمع کند و (همان دشمن) بیاید بر همه چیز (کشور) مسلط شود!» (آخوند علمالهدی-۲۶ آذر)؛ دیگری با ابراز وحشت از جذب گستردهٔ جوانان به دشمن و «تیمهای دشمن»، بهجوانان عاصی التماس میکند که دشمن «میآید به شما کارهایی پیشنهاد میکند، بهراههایی دعوتتان میکند، بعد به جاهای بسیار خطرناکی میروید و وارد شبکهٔ دشمن، تیمهای دشمن میشوید!» و آنوقت دشمن «یواش یواش از چهارتا بچهٔ صاف و سالم» جوان شورشی «تربیت میکند و بمب دستشان میدهد که برو «عناصر نظام را بکش»! (آخوند لائینی-امام جمعهٔ خامنهای در ساری-۲۶ آذر)؛ و آن دیگری بهطور روشنتری درد و هشدار خامنهای را بارز میکند که «مجاهدین در دهه۶۰ با (کشتن) مسئولان نظام قصد ریشهکنی نظام را داشتند» (زهره لاجوردی-دختر هیولای اوین و عضو مجلس ارتجاع-۱۸ آذر)؛ و دیگری هم برخود میلرزد که «بخشی از فضای مجازی به اردوگاه لشگریان مجاهدین تبدیل شده» و با اشاره بهاستقبال خط براندازی در میان مردم، یعنی همان استراتژی که این دشمن خطرناک ۴۰سال است سفت و سخت و بیامان در پی تحقق آن است، میگوید «یورش (مجاهدین) به اعتقادات مردم بینظیر است» و هشدار میدهد نظام در این شرایط «برای (مقابله) منتظر چیست؟» (میرسلیم-عضو مجلس ارتجاع-۲۸ آذر).
مبانی این هشدارها شرایط انفجاری جامعه، محاصره شدن نظام در میان ابرچالشها، بحران بیراهحلی است که این روزها حتی رئیس مجلس ارتجاع از آن با عنوان «در گٍل گیر کردن» و «شرایط بحرانی» نظام نام میبرد (قالیباف-۲۷ آذر) و شرط تعیینکنندهیی به نام مقاومت ایران که این مبانی را در یک سمت و رو به یک هدف مشخص هدایت میکند، شتاب میدهد و به نقطهٔ نهایی بالغ میکند. همان «دشمن» ی که ورد زبان شب و روز خلیفهٔ ارتجاع و پاسداران و آخوندهای هراسانش میباشد.