مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا روز پنجشنبه ۳۰مرداد۹۹ در سازمان ملل متحد بعد از تسلیم نامه برگرداندن همه تحریم‌های سازمان ملل بر طبق قطعنامه ۲۲۳۱ (چکاندن ماشه تحریمها) به رئیس شورای امنیت در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت:
«چند دقیقه پیش من نامه‌یی را به دبیرکل و هم‌چنین به رئیس شورای امنیت تسلیم کردم و آنها را مطلع کردم که ایالات متحده در نظر دارد همه تحریم‌های سازمان ملل را که طبق قطعنامه ۲۲۳۱ به‌حالت تعلیق در آمده بود برگرداند. این پروسه ۳۰روز پس از امروز به فعال شدن تحریمها منجر خواهد شد. پیام ما بسیار ساده است. ایالات متحده هرگز اجازه نخواهد داد بزرگترین دولت حامی تروریسم در جهان آزادانه به خرید و فروش هواپیما، تانک، موشک و دیگر انواع سلاحهای متعارف دست بزند. این تحریمها هم‌چنین تحریم‌های تسلیحاتی را تمدید می‌کند. خوشحالم که بگویم بازگرداندن این تحریمها رژیم ایران را در مقابل دیگر اشکال فعالیت‌های شرورانه‌اش که امضا کنندگان توافق هسته‌یی به‌طرز احمقانه‌ای از آن چشم‌پوشی کردند، مورد مؤاخذه قرار می‌دهد. رژیم ایران مجدداً از انجام آزمایشهای مربوط به موشکهای بالستیک ممنوع خواهد شد. رژیم ایران به‌خاطر فعالیت‌های هسته‌یی در حال انجامش، از جمله غنی‌سازی مواد هسته‌یی که به تولید سلاح هسته‌یی منجر می‌شود، تحت تحریم قرار می‌گیرد. این در حالی انجام می‌شود که رژیم ایران از بازدید بازرسان آژانس بین‌المللی اتمی از سایتهایی که مورد ظن هستند و فعالیت‌های هسته‌یی آنها اعلام نشده است ممانعت می‌کند که آنها رسماً بخشی از برنامه تسلیحات هسته‌یی رژیم ایران بوده‌اند.
پرزیدنت ترامپ و دولت او چنین پندار واهی را که گویی رژیم به‌دنبال یک برنامه هسته‌یی صلح‌آمیز است دور انداختند . ما هرگز به جمهوری اسلامی ایران اجازه نخواهیم داد به سلاح هسته‌یی دست پیدا کند. اقدامات امروز ما نبایستی کسی را متعجب کند. تیم ما دو سال است که تمام تلاشهای دیپلماتیک را بکار بسته است تا این تحریم تسلیحاتی را تمدید کند. مایلم از جمهوری دومنیکن به‌خاطر ایستادن در کنار ما در این تلاشها تشکر کنم. دوستان ما در آلمان، فرانسه و بریتانیا، اصطلاحاً E۳، به‌طور خصوصی به من گفتند که آنها نیز نمی‌خواهند تحریم تسلیحاتی برداشته شود. با این‌حال نهایتاً هیچ گزینه یا آلترناتیوی ارائه ندادند. هیچ کشوری بجز ایالات متحده چنین ایقان و جرأتی برای ارائه یک قطعنامه نداشت. در عوض، آنها ایستادن در کنار آیت‌الله‌ها را انتخاب کردند. این کار آنها مردم عراق، یمن، لبنان، سوریه و هم‌چنین مردم خودشان را به خطر انداخت.
در قیاس با آنها، شورای همکاری خلیج به‌خاطر نشان دادن شهامت و همبستگی‌شان در بیان هشدار حول خطر رژیم ایران شایان تقدیرند. بحرین، کویت، عمان، قطر، عربستان سعودی و امارات متحده دو هفته پیش با ارسال نامه‌یی برای شورای امنیت، خواهان تمدید تحریم تسلیحاتی شدند، قبل از این‌که مهلت آن در ماه اکتبر تمام شود. آنها به‌عنوان همسایگان ایران بهتر از هر کسی می‌دانند که رژیم ایران با داشتن چنین سلاحهایی چه میزان ویرانگری و خرابی ببار خواهد آورد.
جامعه بین‌المللی و به‌خصوص دوستان ما در شورای امنیت سازمان ملل باید به حرفشان عمل می‌کردند افراطی و بیرحم که داوطلبانه به‌دنبال صلح یا ایجاد زندگی بهتر برای مردم ایران نیست. توافق یکجانبه و احمقانه هسته‌یی هیچ امنیتی برای آمریکا در بر نداشت. آن توافق برای منطقه ثبات به ارمغان نیاورد و رفتار رژیم را معتدل نکرد و هرگز نمی‌تواند و در آینده هم نخواهد توانست. اقدام امروز ما فشار مضاعف دیگری بر روی رژیم ایران است تا به‌صورت یک کشور نرمال رفتار کند و بتواند به میز توافق بازگردد. ما جامعه جهانی را فرا می خوانیم که برای طراحی یک توافق قویتر به ما بپیوندند تا تمامیت رفتار شرورانه رژیم ایران را شامل شود و از همه مردمی که می‌خواهند از چپاول رژیم ایران در امان باشند حفاظت کنیم.
نگاه کنید، از ۱۹۸۵ تاکنون رژیم ایران به تنهایی بسیاری عملیات تروریستی را در سراسر اروپا انجام داده است، هواپیماهای مسافری را ربوده است، با بمب‌گذاری اروپاییهای بیگناه را کشته است، دست به ترور مخالفان در اروپا زده است و برای انفجار کنیسه‌های یهودیان توطئه کرده است.
اینها همه را رژیم ایران در اروپا مرتکب شده است و دیگر معنایی ندارد که سلاح بیشتر هم داشته باشند. ما نباید فراموش کنیم که فقط در سال جاری آنها یک هواپیمای مسافری را ساقط کردند. این حکومتی قابل اعتماد نیست که بتواند سیستمهای تسلیحاتی را خرید و فروش کند.
بنابراین من فقط از همه جهان خواستم تا متحد شوند.
ما همه ظرفیتها را مطابق ۲۲۳۱ داریم که اینکار را انجام دهیم و ما به این تلاش ادامه می‌دهیم. ما مطمئن می‌شویم که این تحریم تسلیحاتی به جای خودش بازگردد.
رئیس‌جمهور در ۲۰۱۸ این تصمیم را گرفت که ما دیگر از تعهدات سیاسی وابسته به برجام متابعت نمی‌کنیم.
شما می‌توانید پاراگراف ۱۰ تا ۱۲ از ۲۲۳۱ را بخوانید اینها کاملاً متفاوت هستند.
ما وقتی از برجام خارج شدیم هیچ اطلاعی به سازمان ملل ندادیم زیرا هیچ معنایی نداشت که اطلاع بدهیم. قطعنامه ۲۲۳۱ به‌طور کامل مستقل است.
فکر کنم ارزشش را دارد که کمی وقت شما را بگیرم و برایتان آنچه وزارت‌خارجه آمریکا وقتی من در ۲۰۱۵ عضو کنگره بودم به من گفت برایتان بخوانم، من همین سؤال را پرسیدم.
این متنی است که توسط دستیار وزارت‌خارجه امضا شده است که مورخ ۱۹ نوامبر ۲۰۱۵ می‌باشد منظورم وزارت‌خارجه اوباما و جان کری است.
در این بیانیه دستیار وزارت‌خارجه دولت اوباما آمده است «هر چیزی در برجام و ضمیمه آن از تعهدات ماست. رژیم ایران متعهد است و باید در متابعت از اینها باقی بماند. اگر رژیم ایران این تعهدات را نقض کند آمریکا می‌تواند هم ماشه تحریم‌های یکجانبه و هم تحریم‌های سازمان ملل را بچکاند.
این مهم است که من تأکید کنم قطعنامه ۲۲۳۱ به هر عضو شرکت‌کننده حق چکاندن ماشه را بی‌قیدو شرط داده است.
قطعنامه‌های شورای امنیت فقط توسط قطعنامه‌های بعدی شورای امنیت می‌توانند تغییر کنند. در نتیجه ما فکر می‌کنیم که این کاملاً روشن و ساده است. این قطعنامه‌های شورای امنیت ملل متحد ۳۱ روز دیگر از حالا، دوباره برقرار خواهند شد و آمریکا قویاً آنها را اعمال خواهد کرد.
قطعنامه‌های شورای امنیت خیلی ساده و سهل و روشن هستند. ما دقیقاً می‌دانیم که چگونه این قطعنامه‌ها پیش می‌روند در نتیجه، این موضوعی برای خشم و دلسردی نیست. فقط باید قوانین شورای امنیت ملل متحد را دنبال کرد و همین کار، به تحریم‌هایی راه خواهد بود که ۳۱ روز دیگر از حالا مجدداً اعمال خواهند شد.
ما کاملاً اطمینان داریم که وقتی ماشه این تحریمات چکانده شود هر کشوری آن را اجرا خواهد کرد. این التزام شما به‌عنوان یک عضو ملل متحد است که این کار را بکنید. ما کاملاً انتظار داریم که هر عضو شورای امنیت این کار را بکند». (سایت وزارت‌خارجه ایالات متحده ۳۰مرداد۹۹)
