«یه روز خوب هیچوقت خودش نمیاد یعنی پا نداره که بیاد ما باید بیاریمش».
گلناز رفت که روز خوب رو بیاره اما پاسداران شقاوت وحشت‌زده به سمتش شلیک کردند.
و آزاده ضربی دانشجوی کارشناسی با گلوله‌ای که بر حنجره‌اش نشست به خاک افتاد.
خون گلناز بذر خروشی شد و گلوله‌ای که بر حنجرهٔ آزاده نشست، هزار پنجره به سوی قیام گشود.
مردم شهریار وقتی خون را بر سنگ‌فرش دیدند، عقب ننشستند، ایستادند و فریاد کشیدند: توپ تانک فشفشه، آخوند باید گم بشه!
جوانان شورشی شهریار با به آتش کشیدن کلیه مراکز چپاول و غارت و فروشگاههای وابسته به سپاه و آتشفشانی که در پاسگاه انتظامی وائین شهریار برپا کردند نشان دادند که می‌توان حتی با دست خالی در برابر جلادان ایستاد و خانه را روشن کرد.
قیام‌آفرینان هم‌چنین با به آتش کشیدن نماد انگشتری خمینی، خشم و کین‌شان را نسبت به تمامیت نظام ترسیم کردند.
یادی از شهیدان و ستارگان فروزان شهریار
۱. رضا حسنوند
۲. ابراهیم محمدپور
۳. آزاده ضربی
۴. مهدی پاپی
۵. حسین قدمی
۶. مهدی دائمی
۷. احسان شیری
۸. میلاد نجهوند
۹. علی‌الله امینی
۱۰. قاسم رضایی
۱۱... یارمحمدی
۱۲. سید محمدحسین طاهایی
۱۳. علی قربانی
۱۴. تقی رحیمی
۱۵. نادر مومنی
۱۶. مهدی گلی‌پور
۱۷. بهروز اصغرپور
۱۸. میلاد محققی
۱۹. مهران جبوری
۲۰. علیرضا نوری
۲۱. اسماعیل قلی‌پور
۲۲. اکبر لنگری
۲۳. محمد عربی
۲۴. محمدمعین صالحی
۲۵.علی سرتیپی
۲۶. محمد عکاس
۲۷... داداشی
۲۸... حبیبی
۲۹. موسی بهرام
۳۰. ایوب بهرامیان
۳۱. نادر مهدی‌پور
۳۲. امین آزاد
۳۳. مراد بیک
۳۴. علی محمدیان
۳۵. محمد شیخ زاهد
۳۶. مهدی کریمی
۳۷. هادی محمدحسینی
۳۸. امید پاک‌دامن
۳۹. حمید کریمی
۴۰. مهدی وثوقی
۴۱. منصور اقبالی
۴۲. هدایت‌الله حمید
