بهیاد نامهای والایی که بنفشهوار برف را سوزاندند و با شعلههای گوگردی جانشان نوید دادند که زمستان شکستنی و رفتنی است.
بهیاد نوجوانان و جوانان شورشی تهران، به یاد مینا و گلناز و علی و نیکتا و رامین و بقیه طلایهدارانی که زمین را با خونشان رنگین کردند.
مریم رجوی، بهمناسبت چهلمین روز شهیدان قیام در اشرف۳: «راستی امیررضا و نیکتا و آرمین به چه گناهی کشته شدند؟ خالد و رضا چرا خونشان بر زمین ریخت؟ فریاد به آسمان رفته خون آنها این است که بای ذنب قتلت؟ به کدامین گناه کشته شدیم»؟
گناه آنان این بود که سرکوب و سانسور و فساد و ریاکاری را تحمل نکردند. گناه آنان این بود که بر شب شوریدند و در امتداد ۱۲۰هزار جاودانهفروغ آزادی جانشان را وثیقهٔ نجات و آزادی نسلهای آینده ایران کردند.