پس از جلسه اول دور هفتم مذاکرات وین علی باقری نفر اصلی تیم مذاکره‌کننده برجام گفت: «جمع‌بندی ۶دور مذاکرات قبلی یک پیش‌نویس است نه یک توافق؛ پیش‌نویس هم محل مذاکره است. تا وقتی در مورد همه چیز توافق نشده باشد در مورد هیچ چیزی توافق نشده» (سایت انتخاب ۹ آذر۱۴۰۰).
خبرگزاری آسوشیتدپرس هم گزارش داد: «ایران روز سه‌شنبه پس از تنها یک روز از آغاز مجدد مذاکرات در وین بر سر توافق هسته‌یی مندرس اش، موضع سختی اتخاذ کرد، که حاکی است تمام چیزهایی که در دورهای قبلی دیپلماسی مورد بحث قرار گرفته‌اند، قابل مذاکره مجدد هستند» (آسوشیتدپرس ۳۰نوامبر ۲۰۲۱).
بسیاری از رسانه‌های حکومتی روز ۹ آذر۱۴۰۰ نسبت به شکست مذاکرات هشدار داده‌اند.
توصیه آنها به حاکمیت این است که نتیجه مذاکرات سرنوشت‌ساز است و لذا باید فرصت را مغتنم بشمارد و از شکست آن جلوگیری کند.
روزنامه آرمان مذاکرات را به «مویی بند» دانسته و به تیم مذاکره‌کننده توصیه کرده تلاش کند «این مو قطع نشود» و چنان‌چه قطع بشود «یکی از دشوارترین مراحل تاریخ کشور رقم خواهد خورد» و «در صورت شکست مذاکرات مخاطراتی دامن کشور (بخوانید رژیم آخوندی» را خواهد گرفت... خلاصه کلام این‌که، هیأت ایرانی در هیچ شرایطی نباید دست خالی میز مذاکرات وین را ترک کند» (آرمان ۹ آذر۱۴۰۰).
همین روزنامه وابسته به باند مغلوب در مقاله دیگری با عنوان «فهمی‌دید که لغو تحریم از آتش زدن برجام مهم‌تر است» به تغییر رویکرد بسیاری از رسانه‌ها، عناصر و دسته‌جات باند خامنه‌ای اشاره کرده که سابقا مطرح می‌کردند «باید برجام را آتش زد»، اما اکنون اوضاع به قدری بحرانی شده است که نه تنها از آتش زدن برجام سخنی به میان نمی‌آورند بلکه «دامن ترس و هراس آنها» نیز بقدری گسترده شده که «دیگر برجام را خسارت نمی‌خوانند» و «افرادی که در گذشته می‌گفتند تحریم نعمت است، اکنون برای لغو تحریم‌ها به مذاکره می‌نشینند. اگر آنان واقعاً اعتقاد داشتند که تحریم‌ها نعمت است، چرا اکنون برای از بین رفتن این نعمت در حال تلاش هستند؟» (آرمان ۹ آذر۱۴۰۰).
بسیار روشن است که اگر جماعت مورد نظر نویسنده و تیم مذاکره‌کننده واقعاً به‌دنبال توافق و رفع تحریم‌ها هستند، باید نظام بهای آنرا بپردازد، چرا که به‌قول مقاله‌نویس جهان صنعت «ایالات متحده آمریکا می‌خواهد ایران بلندپروازیهای خود را نه‌تنها در حوزه استفاده از انرژی هسته‌یی کنار بگذارد، بلکه در امور منطقه با تعریف ایالات متحده آمریکا و قدرتهای بزرگ جهانی عمل نماید. آنچه را آمریکا تروریسم می‌نامد را بپذیرد و حمایت از تروریسم با تعریف و مصادیق ایالات متحده آمریکا را کنار بگذارد» (روزنامه حکومتی جهان صنعت ۹ آذر۱۴۰۰).
لازم به اشاره است که تاکنون به‌دلیل خواسته‌های رژیم و برآورده نکردن این خواسته‌ها از جانب طرف مقابل، مذاکرات با شکست مواجه و متوقف شده است.
در رابطه با خواسته رژیم روزنامه وال استریت ژورنال نوشت: «مقامات ایرانی خواسته‌های از واشنگتن را مشخص کرده‌اند، از جمله یکسری خواسته‌ها که دولت بایدن مکرراً آنها را رد کرده است. اینها شامل برداشتن کامل تمامی تحریم‌های اتمی و غیراتمی اعمال شده طی دوره دولت ترامپ، تضمین عدم ترک مجدد توافق توسط آمریکا، غرامت از دولت بایدن بابت خروج آمریکا در سال۲۰۱۸، و یک دوره راستی‌آزمایی که به تهران اجازه دهد مطمئن شود که از منافع اقتصادی توافق برخوردار می‌شود قبل از آن‌که بخش‌هایی از کار اتمی خود را معکوس نماید» (وال استریت ژورنال ۲۹نوامبر۲۰۲۱).
این در شرایطی است که کشورهای غربی طی مدتی که مذاکرات متوقف شد برای بازگشت رژیم به مذاکره فشار زیادی آوردند.
به‌دلیل فشار کشورهای غربی عضو برجام و ترس از پیامدهای خطرناک ترک میز مذاکره، دولت جلادان ناگزیر شد به میز مذاکره برگردد.
اما واقعیت این است که رژیم در این دور از مذاکرات بیش از هر زمان دیگری در مخمصه قرار دارد، چرا که دیگر فرصت مانور و کش دادن مذاکرات در زمان نامحدود را ندارد، و بر سر دوراهی تصمیم‌گیری و تعیین‌تکلیف قرار گرفته است.
یا باید از شروطش کوتاه بیاید و با پذیرش شروط طرف مقابل زهرخور شود، و یا این‌که خودش را در مخمصه بزرگتری بیندازد.
برای گریز از گرفتاری در چنین وضعیت خطیری است که روزنامه حکومتی ستاره صبح توصیه کرده است: «مذاکره‌کنندگان باید نسبت به پیامدهای مذاکره احیای برجام کاملاً واقف باشند و تلاش خود را بکنند که حال که وارد مذاکره شده‌اند، حداقل از شکست مذاکره با یافتن راهی جلوگیری کنند. این راه می‌تواند در کوتاه‌مدت، باز گذاشتن درهای مذاکره و یا یافتن توافقی موقت با توافق بر سر مشترکاً‌ت و باز گذاشتن باب مذاکره برای رفع اختلافات در آینده باشد» (ستاره صبح ۹ آذر۱۴۰۰).
به فرض این‌که تیم مذاکره‌کننده به این توصیه ستاره صبح عمل کند، باید نظام جام‌های زهر پیاپی بنوشد و به‌قول خامنه‌ای گرفتار تنازل بی‌پایان گردد، که در این صورت باز به‌قول خامنه‌ای باید در شهرهای کشور با مردم درگیر شود.
اگرهم شروط طرف مقابل را نپذیرد با یک رویارویی بزرگ با آمریکا و متحدانش در منطقه مواجه می‌شود.
روزنامه حکومتی آرمان شرایط پس از شکست مذاکرات را مخاطره‌آمیز دانسته و در این رابطه نوشته است: «شرایط داخلی و منطقه‌یی و بین‌المللی کشور پس از شکست احتمالی مذاکرات خیلی‌خیلی متفاوت از شرایط کنونی آن خواهد شد؛ فعلاً چیزی بیش از این نمی‌توان گفت» (روزنامه آرمان ۹ آذر۱۴۰۰).
روزنامه حکومتی شرق تأکید می‌کند که «در صورت عدم موافقت طرف مقابل با خواسته، (رژیم) ایران را در وضعیت به‌مراتب دشوارتری از گذشته قرار خواهد داد و بعید است که حتی روسیه و چین نیز حاضر به حمایت از ایران باشند» (شرق ۹ آذر).
در هر حال این وضعیت نشان می‌دهد که زمان تعیین‌تکلیف نهایی نزدیک است و سمت و سوی تحولات نیز در آینده نزدیک مشخص خواهد شد.
