این روزها شاهد تظاهرات غارت‌شدگان بورس در شهرهای مختلف ایران هستیم. در جریان این اعتراضات، مردم برای اولین بار در حرکتهای کوچک صنفی، پای خامنه‌ای را به خیابان کشاندند و علناً شعار دادند:
دولت خیانت می‌کند رهبر حمایت می‌کند
هم‌چنین وقتی با چپاول اموالشان توسط دولت مواجه شدند، بلافاصله روی سکوت بیت خامنه‌ای دست گذاشتند:
دزدی از جیب ملت سکوت از بیت رهبر
حالا همین شعارها را با بحرانی شدن جدالهای باندی در رژیم مقایسه کنید. تاجزاده مستقیم روی منصب رهبری دست گذاشته و می‌گوید رهبری باید انتخابی باشد، با مدت محدود و اختیارات کمتر. تک نفره هم نباشد. از طرف دیگر احمدی‌نژاد هم صریحاً آمده و می‌گوید اگر دو بنیاد خامنه‌ای را بفروشند، مسأله فقر در ایران حل می‌شود. در یک نگاه ساده می‌توان دریافت که اگر در سال۸۸، شکاف در بالای رژیم آخوندی منجر به قیام شد. و اگر از سال۹۶ به بعد، شکاف بین مردم و حاکمیت به قیام کشیده شد. امروز هر دوی این شکافها در حال تعمیق هستند. تعمیق در خیابان‌ها و در رسانه ها.
خبری در راه است.
