این روزها یه عده میگن دیدی آخوندا دارن مذاکره میکنن؟ اگه تحریما لغو بشه چی؟ آخوندا خودشونو در میبرنا.
مذاکره و توافق که سهله حتی اگه چرخهای مماشات هم دوباره بهراه بیافته باز هم این رژیم از سرنگونی گریزی نداره. چرا؟ چون این رژیم حتی یک پاپاسی از پولی که از لغو تحریمها گیرش بیاد رو خرج مردم ایران نمیکنه. مگه زمان اوباما کرد؟ اولویت این رژیم حفظ مزدوراش تو عراق و سوریه و یمن و لبنانه نه مردم ایران. قیام مردم و وضعیت انفجاری جامعه هم چیزی نیست که با لغو تحریم و این حرفا از بین بره. مگه میتونه مسأله آزادیهای سیاسی و اجتماعی رو حل کنه؟ مگه میتونه عدالت اجتماعی و اقتصادی رو اون هم با وجود این همه آخوند و پاسدار دزد حل کنه؟ اگه خامنهای فکر میکنه میتونه تمام این مسائل رو حل نشده رها کنه و در ساخت و پاخت با پنج بهعلاوه یک مردم ایران رو دور بزنه، کور خونده. مسأله مهم اینه که الآن مطالبات تاریخی یک ملت به مسأله روز مردم کوچه و خیابون تبدیل شده. حالا این یه ایرانه که فریاد میزنه و میگه رأی من سرنگونیه و آری به جمهوری دموکراتیک