تونل وحشتی که اسم و عنوان آن را بارها در توصیف بازی‌ها شنیده‌ایم، اکنون تجسمی عینی و مصداق واقعی در پیش‌زمینهٔ نمایش انتخابات پیش روی جمهوری اسلامی آخوندی یافته است. کارشناسان و دلسوزان نظام یکی‌یکی به‌خط شده و توصیفات‌شان از چگونگی برگزاری این انتخابات، همان تجسم و مصداق عبور از تونل وحشت شده است.
سبب‌ساز این وحشت و هراس، چیزی جز اطمینان از تحریم این نمایش از جانب مردم ایران نیست. از این رو دلسوزان و کارشناسان نظام از نتیجهٔ انتخابات صرف‌نظر کرده‌اند و عجالتاً دلشورهٔ مشارکت دارند و اصل انتخابات برایشان زیر سؤال رفته است.
حدود ۶۵روز مانده به برگزاری انتخابات، بحران شرکت نکردن مردم، به اصلی‌ترین دغدغهٔ حکومتیان تبدیل شده است. از هم‌اکنون هر دو باند نظام در فکر دست و پا کردن سیاهی لشکر برای به‌صف کردن جلو صندوقها هستند تا صرفاً دوربین‌ها و نگاهها را پر کنند!
با چنین پیش‌زمینه‌یی، روزنامه حکومتی آرمان در شماره ۱۸فروردین ۱۴۰۰ سراغ عنصری از باند غالب (اصولگرا) و عنصری از باند مغلوب (اصلاح‌طلب) رفته است تا اینان برآوردی از اوضاع را به‌مثابه هشدار به کل نظام ارائه کنند. این روزنامه در گفتگو با حسین کنعانی‌مقدم از باند غالب که عنوان دبیرکل حزب سبز را یدک می‌کشد، توصیفی کامل از یک تونل وحشت را تصویر می‌کند که هر دو جناح در آن گرفتار آمده‌اند. وی وظیفهٔ واحد هر دو باند نظام را کشاندن مردم به پای صندوق رأی توصیه می‌کند و می‌گوید:
«جناح‌های سیاسی باید به این فکر باشند که مردم رأی بدهند. محور اصلی باید این باشد که مردم بیایند و رأی بدهند».
همین روزنامه در همین شماره سراغ یک عنصر باند مغلوب به‌نام فرزانه ترکان با عنوان عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران رژیم هم رفته است. وی هم تصویری را دقیقاً عین همان عنصر باند غالب از یک تونل وحشت توصیف می‌کند؛ افزون بر این‌که، «نهاد انتخابات» را از منظر مردم، نامشروع معرفی می‌کند:
«ابتدا باید فکری برای افزایش مشارکت مردم کنیم. در جامعه نشانی از شور و شوق انتخاباتی دیده نمی‌شود. برخی مطرح می‌کنند دیگر نهاد انتخابات کارکرد خود را از دست داده است».
چشم‌انداز تحریم نمایش حکومتی آن‌قدر قمر در عقرب شده است که کنعانی‌مقدم هم با دست‌پاچگی راه‌حلی را ارائه می‌کند که کل نظام سال‌های سال است در مرداب خودساختهٔ آن گرفتار آمده است. این کارشناس حکومتی هیچ راهی پیش پای خامنه‌ای و روحانی نمی‌بیند؛ مگر این‌که طی ۶۵روز تمام بحرانهای اقتصادی، معیشتی و صنفی حل شوند تا شاید مردم توجهی به انتخابات و رأی دادن بکنند! ببینید نظام به چه افلاسی گرفتار آمده است و کارشناسانش در تونل وحشت تحریم، چه دست و پاهایی می‌زند:
«اگر در این فرصت چند ماهه روی معیشت مردم و بحث اقتصادی اقدامات مثبتی انجام شود تا مردم اثر آن را در سفرهٔ خود ببینند، انتخابات رونق خواهد گرفت. از جملهٔ این اقدامات بورس، بازار سرمایه، کالاهای اساسی، ترمیم حقوق بازنشستگان و کارمندان و رفع بیکاری است که آثار خود را به‌سرعت در جامعه نشان خواهد داد. در غیراین صورت، انتخابات پرشور نخواهد بود» (همان منبع).
با وجود چنین انتظار خوش‌بینانه‌یی از سوی این کارشناس باند خامنه‌ای [البته با خندهٔ حضار!]، اما عنصر اصلاح‌طلب نظام، پیشاپیش آب پاکی روی تمام راه‌حل‌ها ریخته و از ته تونل وحشت، حکم تک‌خال بی‌برو برگرد را روی میز کارشناس حکومتی می‌کوبد و با تمام قدرت یأس و ناامیدی می‌گوید:
«حتی اگر یک جادوگر هم رئیس‌جمهور شود، نمی‌تواند تغییرات جدی در وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم به‌وجود بیاورد» (همان منبع).
این توصیفات، سکانس‌های یک نمایش در تونل وحشت هستند. چنین وضعیتی گویای این واقعیت است که یک میهن و مردمانش با تمام تجربه‌های چهار دهه‌اش، از بد و بدتر تمامیت نظام آخوندی عبور کرده است. اکنون این قدرت تونل زمان است که مکافات جنایت توأم با دنائت را مجازات اتودینامیک صدر تا ذیل حاکمیت و حکومت ولایت فقیهی کرده است.
