رسوایی «سیسمونی قالیباف» از یک‌سو و «ناامیدی و رخوت» نزدیک‌ترین حلقه از نیروهای نظام که در دیدار ۶ اردیبهشت آنها با خامنه‌ای بیشتر عیان شد، از سوی دیگر، نظام را به هراس و چاره‌جویی واداشته است.
بیانیهٔ ۲۳۳تن از اعضای مجلس ارتجاع در حمایت از پاسدار قالیباف و «مجلس انقلابی»! که روز ۱۰اردیبهشت منتشر شد، در همین راستاست. متنی که با هشدار نسبت به خطر دشمنی شروع می‌شود که «مجلس یازدهم» را که خامنه‌ای «مجلس انقلابی» نامیده، «مورد هجمه و تخریب» قرار می‌دهد.
در نطق اعضای مجلس هم هشدارها اوج گرفت که «دشمن امروز مترصد شده نیروهای انقلابی! را از ما بگیرد»، «مواظب باشید و ببینید که دشمن کجا را رصد می‌کند»، «دشمن‌شناس باشیم» و «جدول دشمن را به‌دست خودمان و به‌نفع دشمن پر نکنیم!».
۲علت صدور این بیانیه را عاجل کرده است:
یکم: فضاحت «سیسمونی پاسدار قالیباف»، رئیس «مجلس انقلابی»! ولایت که موجی عظیم از نفرت اجتماعی را باعث شد. تا جایی که قالیباف پس از حدود یک هفته سکوت، در نخستین موضع‌گیری خود با عبارت «جریحه‌دار» شدن «احساسات مردم» به آن اذعان کرد(۱۰اردیبهشت).
دوم: زنگ خطری که در پی جلسهٔ روز ۶اردیبهشت بسیجیان با خامنه‌ای به‌صدا درآمد. حاضران در این جلسه نزدیک‌ترین نیروهای خامنه‌ای بودند که ۲بار غربال و دستچین شده بودند. در دیدار سال گذشتهٔ بسیجیان دستچین شده (تحت نام دانشجو) با خامنه‌ای، شرایط انفجاری جامعه باعث شد آنها خطوط قرمز نظام را زیر پا بگذارند و چیزهایی را بگویند که نباید! از این‌رو امسال یکبار دیگر هم غربال شدند. اما نفرت اجتماعی و فشارها در دانشگاه آن‌چنان بالاست که همین غرباله‌های مجدد هم چشم‌درچشم خامنه‌ای، حکومت یکدست شدهٔ او را سکهٔ یک پول کردند.
آنها از «دولت و مجلس انقلابی» گفتند که سراسر «ناکارآمد» است و پرسیدند مگر وعده نداده بودند که «سفره‌های خالی مردم را پر کنند، پس چه شد؟»، مگر نگفته بودند که «بساط رانت‌خواری و رباخواری افسارگسیخته و اختلاس در کشور جمع می‌شود، پس چه شد؟».
سپس رودرروی سر اصلی اژدهای هفت‌سر فساد، از «فرزندان سران ارشد نظام» گفتند که «سفرهای لاکچری، سفره‌های رنگین و خریدهای آن‌چنانی» دارند، در شرایطی که «تودهٔ مردم زخم‌خوردهٔ تحریم و گرانی» هستند! آنگاه به‌تأکید از خامنه‌ای خواستند نسبت به حرف‌های قبلی خود غلط کردم بگوید و «واژهٔ انقلابی» را از «مجلس و دولت که نه مردمی است و نه انقلابی» بردارد!
البته خامنه‌ای که می‌داند معنای چنین غلط‌کردم‌گویی بحرانی‌تر شدن بیش‌از‌پیش اوضاع است، در همان جلسه بار دیگر مجلس دست‌ساز خود را «انقلابی» نامید. اما عمق بحران درونی آن‌چنان است که لفاظی خامنه‌ای و بیانیهٔ مجلس ارتجاع نمی‌تواند دردی دوا کند.
۲سال پیش خامنه‌ای با قلع‌وقمع باند رقیب توسط شورای نگهبان، مجلس نظام را یکدست از عناصر باند خود چید. ۸ماه پیش هم با جراحی سنگین درونی و حذف نزدیک‌ترین مهره‌های نظام مانند لاریجانی، رئیسی را بر مسند ریاست‌جمهوری نظام نشاند و حاکمیتش را یکدست کرد. اما شدت بحران‌ها به‌حدی است که به‌فاصلهٔ همین مدت کم، این‌بار بحران نه میان این باند و آن باند، بلکه از درون باند خامنه‌ای و از میان نزدیک‌ترین نیروهای خودش، فوران کرده تا جایی که حاکمیت یکدست و «دولت انقلابی»! و «مجلس انقلابی»! خامنه‌ای را فاسد و ناکارا نامیده و زیر علامت سؤال می‌برند.
