مردم ایران روی دریای گاز با بحران کمبود گاز مواجه‌اند، روی دریای نفت، با افزایش قیمت حامل‌های انرژی و پیامدهای وحشتناک افزایش قیمتها و گسترش گرسنگی دست به گریبان‌اند؛ اما سیاست حکومت حل مشکلات مردم نیست.
اکنون که از درمان و تحصیل تا تجارت و اطلاع‌رسانی به اینترنت متکی است. وضعیت اینترنت در ایران تحت حاکمیت آخوندها چگونه است؟
بر اساس گزارش کمیسیون صنایع و معادن مجلس رژیم «۴۳ درصد منازل در روستاهای کشور اینترنت ثابت ندارند».
در سال۱۴۰۰ قرار بر توسعه‌ٔ زیرساخت ۵میلیون درگاه اینترنت ثابت بوده که همین گزارش می‌گوید تا الآن هیچ اقدامی انجام‌نشده.
البته موضوع توسعه در حکومت آخوندی هیچ ربطی به رفاه و آسایش مردم ندارد؛ بلکه برای گسترش دستگاه کنترل و سرکوب و سانسور است.
در همین گزارش آمده است: «بسیاری از پایگاهها و سامانه‌های اطلاعاتی با هزینه‌های هنگفتی توسط دستگاههای اجرایی و حاکمیتی کشور ایجاد شده است، اما ایجاد و تکمیل آنها از استاندارد‌های واحدی پیروی نمی‌کند».
همین گزارش نوشته است: برخی سازمانها و نهادهای تابعه برخی از پایگاههای اطلاعاتی حاضر نیستند از طریق سامانه تبادل ملی اطلاعات با سایر دستگاههای اجرایی و حاکمیتی به تبادل اطلاعات بپردازند
یعنی سرمایه‌های مردم ایران را به باد هوا داده‌اند. این در شرایطی است که فقط ۳۶درصد ایران دارای ارتباط ثابت تلفنی هستند.
روستاهای بلوچستان ۷۲درصد فاقد هر گونه ارتباط مخابراتی هستند. ضریب نفوذ تلفن ثابت در روستاها نیز فاجعه‌بار است برای مثال خوزستان ۱۸درصد، ایلام ۲۱درصد، هرمزگان ۱۸درصد ضریب نفوذ تلفن ثابت دارند. اما روح‌الله عباس‌پور سخنگوی کمیسیون صنایع و معادن مجلس رژیم گفته که «رژیم به ۱۰هزار متخصص امنیت سایبری نیاز دارد» و این یعنی هزینه کردن پول مردم برای سرکوب اینترنتی! و باز هم عقب نگه‌داشتن ایران از پایه‌های ساختاری ارتباطی.
