روزنامه آسیا الیوم در مقاله‌ای به قلم غانم رجب، پژوهشگر سیاسی نوشت: چند روز دیگر... برنامه‌های کنگره عمومی مقاومت ایران در پاریس با شعار ” قیام تا سرنگونی رژیم” آغاز می‌شود. این کنگره در شرایط سیاسی ویژه و متفاوت با سایر کنگره‌های قبل، چه به‌لحاظ داخلی به‌خاطر ادامه اعتراضات از دسامبر گذشته تا به امروز و گسترش دامنه آن با مشارکت تمامی جریانهای جامعه ایران در آن، به‌نحوی که اقشار جامعه ایران از جرأت بیشتری برای ابراز مخالفت خود به‌صورت علنی و مستقیم علیه اقدامات و سیاستهایی رژیم در داخل و خارج دنبال می‌شود، برخوردار گردند و اکنون هر فرد با انصافی تأیید می‌کند که سیاستهای رژیم در حال پس‌رفت و شکست است.
همچنین با افزایش یافتن فشارهای بین‌المللی و منطقه‌ای علیه رژیم ایران، به‌ویژه پس از شکست توافق شکننده هسته‌ای. اکنون باور کاملی از سوی جامعه بین‌المللی وجود دارد که باید یک راه‌حل ریشه‌ای در قبال رژیم ایران که انواع اشکال تروریسم را به دنیا صادر می‌کند، اتخاذ و به اجرا در آورد.
به‌دنبال آن که دولت دونالد ترامپ استراتژی نوینی را در قبال ایران در پیش گرفت، که در روش، و اهرمهای پیش برد، با سیاست دولتهای سابق آمریکا متفاوت است. برای ما در کشورهای خلیج‌فارس نیز لازم گشت که مجدداً واقعیت صحنه ایران را بازخوانی کنیم و با تقدم دادن به منافع عالی خود و با استقلال عمل بیشتر در روشها و اقدامات سیاسی‌مان علیه طرح و برنامه آخوندها در منطقه برخورد کنیم، به‌ویژه این‌که ما بیشتر از بقیه تحت تاثیر دخالتهای خصمانه و گستاخانه‌ای هستیم که نه قانون بین‌المللی را در نظر می‌گیرد و نه کمترین اهمیتی برای اصول همجواری قائل است.
من نمی‌خواهم به این دخالتها که پدیده‌ای شناخت‌شده‌ای است و شرح و تفصیل آن طولانی می‌شود بپردازم.
خواننده باید درک کند که اپوزیسیون ایران در پاریس از دیدگاهها و مبانی سیاسی‌ای برخوردار است که با کشورهای خلیج‌فارس همگرایی دارد، علی الخصوص در آنچه که به امنیت منطقه مربوط می‌شود. و از برجسته‌ترین این اصول، مقابله با سیاست فرقه‌گرایانه است که ما از آن در خلیج‌فارس رنج برده‌ایم. و رژیم ارتجاعی در تهران از آن برای دخالت در امور داخلی کشورها سوء‌استفاده می‌کند. افزون بر آن نمایندگان اپوزیسیون ایران در سخنرانیهای رسمی خود مستمراً تأکید کرده‌اند که سیاست خارجی آنها بر اساس همکاری و همزیستی صلح‌آمیز و احترام به منشورهای بین‌المللی است و این برجسته‌ترین جنبه ایست که کشورهای خلیج‌فارس و جامعه جهانی به‌صورت کامل از ایران جدید می‌خواهد.
ضرورت برقراری رابطه رسمی با اپوزیسیون رژیم ایران
اما یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که کشورهای خلیج‌فارس با آن مواجه هستند عدم ایجاد مناسباتی محکم با اپوزیسیون ایران است. اقدام نکردن ما برای ایجاد یک کانال ارتباط ”رسمی” و کارا، به‌رغم این‌که دو سال پیش فراخوان آن توسط امیر ترکی فیصل داده شد، و رها کردن امور به سطوح غیررسمی مانند پارلمانها و شوراها و اصحاب مطبوعات، مانعی برای هماهنگی مشترکی در مسیر اتحاد همه نیروها و امکانات به‌منظور تحقق هدف مورد نظر همه ما، یعنی رهایی از رژیم آخوندی که موضوعی است بسیار دشوار، شده است.
و از تناقضهای شرم‌آور این است که می‌بینیم که رژیم ایران از به‌وجود آوردن حزبها و شبه‌‌نظامیان تروریست و پناه دادن به مخالفان کشورهای خلیج در خاک خودش هیچگونه پروایی ندارد، و در عین‌حال که ما هیچگونه کمکی به اپوزیسیون ایران ارائه نکرده‌ایم اما رژیم ایران به‌طور مستمرکشورهای خلیج را به حمایت و پشتیبانی از اپوزیسیون سیاسی‌اش متهم کرده است و این چیزی است که با واقعیت منافات دارد.
اکنون ضرورت دارد که خلیج‌فارس برای ایجاد روابطی رسمی با نیروهای واقعی اپوزیسیون ایران که از سوی توده‌های میلیونی در داخل حمایت می‌شوند تلاش کند، روابط رسمی با نیروهایی که در شورایعالی مقاومت ایران در پاریس نمایندگی می‌شوند، آغاز مرحله نوینی بر اساس همکاری متقابل و این در صورتی است که ما عملاً یک استراتژی واقعی و واقعگرا برای رهایی از رژیمی که ثبات ما و امنیت ما را تهدید می‌کند، داشته باشیم.
بایستی سیاستهای نسنجیده‌ای که ما را به هدف مطلوب نمی‌رساند به کناری بگذاریم، منظورم در اینجا موضوع تأمین و پشتیبانی رسانه‌ای و تبلیغاتی از صداهای ناخوشایندی است که خواستار تجزیه و آزادسازی مناطق مرزی ایران و تلاش برای تقسیم ایران است. خصوصاً که باید درک کرد چنین خواسته‌ای غیرممکن است و با سیاستهای خلیج فارس مبنی بر عدم تجزیه کشورها در خاورمیانه بر اساس نژادی و فرقه‌ای نیز در تضاد است و در این زمینه بینه‌های زیادی وجود دارد، افزون بر این نمی‌توان منکر این شد که بی‌ثباتی ایران و متزلزل شدن بافت داخلی آن در نهایت و فرجام کار، پیامدهای سیاسی و امنیتی و اقتصادی و اجتماعی خطرناکی برای کل ساختار خلیج‌فارس خواهد داشت.
سرفصل بزرگ تحولات بین‌المللی در قبال ایران
ما امروز در سرفصل بزرگی به‌لحاظ تحولات بین‌المللی در قبال ایران قرار گرفته‌ایم و چنان‌چه با این رویدادها و تحولات به‌صورتی درست و مناسب همگام نشویم ما را در فرجام کار به محقق نکردن امنیت ملی‌مان می‌رساند. باید به این ایمان داشته باشیم که شرایطی که در حال حاضر وجود دارد در سمت تداوم و ماندگاری رژیم ایران نیست. از این رو من واقعاً امیدوارم که یک همکاری مشترک و ارتباطی مستقیم در مرحله آینده بین پایتختهای خلیج‌فارس با اپوزیسیون ملی ایران به وجود آید. و در پایان برای اعضا و سازماندهندگان و مسئولان و هواداران اپوزیسیون ایران در پاریس موفقیت کامل و پیروزمندی کنگره عمومی‌شان در ۳۰ژوئن آینده و این‌که به اهداف و نتایج مورد نظر برسد، آرزومندم.
بیشتر بخوانید:
