ابعاد غارتگری و به خاک سیاه نشاندن مردم در مافیاسالاری آخوندی به‌جایی رسیده که مانند روزهای پایانی سلطنت شاه، نمایندگان مجلس نیز به گوشه‌هایی از آن اعتراف می‌کنند. بدیهی است که این اعتراف نه از بابت ایستادن در سمت مردم که از قضا برای به‌دربردن کلیت حاکمیت و تسویه‌حساب با باندهای دیگر قدرت است. به‌عنوان مثال، علیرضا بیگی، نمایندهٔ مجلس ارتجاع، می‌گوید: «مردم در صف‌های طویل کیلومتری برای دریافت گوشت و شکر ایستادند و بر ناکارآمدی و ناتوانی مسئولان امر [بخوانید تمامیت نظام آخوندی] لعنت فرستادند».(خبرگزاری مجلس ۱۴مهر ۹۸)
حراج و قاچاق نفت ایران توسط باندهای ولی‌فقیه
این نمایندهٔ مجلس، چپاول سیستماتیک باندهای ولی‌فقیه را «اقتصاد غیرواقعی» می‌خواند؛ اقتصادی که متکی بر قاچاق سرمایه‌های ملی ایران است. در این نمونه دقت کنید:
«افزایش آثار وحشتناک اقتصاد غیرواقعی امروز خود را در قاچاق روزانه ۲۰میلیون لیتر بنزین و گازوییل نشان می‌دهد. آری، یک‌پنجم تولید سوخت ما قاچاق می‌شود. سؤالی از وزیر کشور در خصوص قاچاق مطرح کردم. آقای وزیر به کمیسیون آمد نتوانست در مورد مستند یک‌سال پیش صدا و سیما توضیح بدهد. این مستند نشان می‌داد کنار ساحل خلیج‌فارس سکوها و مخازن عظیم لوله‌های متعدد از زیر دریا که گازوییل را به وسط دریا انتقال می‌دهند ایجاد شده است. کشتی‌های خارجی را مملو از گازوییل ایرانی می‌کنند که یک قلم کشف ۹میلیون لیتر کشتی هندی قاچاق از یکی از نشانه‌های این فرایند ظالمانه است. چگونه با وجود نیروی انتظامی، بخشدار و فرماندار و استاندار ایشان چنین اتفاقاتی می‌افتد آیا می‌توان باور کرد وزارت کشور هیچ دخالتی ندارد»؟
این‌که سپاه پاسداران دست به اسکله‌سازی و کنترل اسکله‌ها و همچنین قاچاق نفت می‌زند، امر پوشیده‌ای نیست. قطعاً نه‌تنها وزارت کشور،که این نمایندهٔ مجلس نیز آن را از پیش می‌دانسته است. چگونه ممکن است در حالی که تیغ سرکوب قضاییهٔ فاسد بر گردن یک دست‌فروش محروم خیابانی فرودمی‌آید و او را از هستی ساقط می‌کند اما «با وجود این‌همه نیروی انتظامی، بخشدار، فرماندار، استاندار»، دوستاق‌بان، شلاق‌زن و تفنگ به‌دست حکومت، روزانه ۲۰میلیون لیتر بنزین و گازوییل قاچاق کرد؟! با عقل سلیم جور درنمی‌آید.
ابعاد غارتگری و به خاک سیاه نشاندن مردم در مافیاسالاری آخوندی به‌جایی رسیده که مانند روزهای پایانی سلطنت شاه، نمایندگان مجلس نیز به گوشه‌هایی از آن اعتراف می‌کنند. بدیهی است که این اعتراف نه از بابت ایستادن در سمت مردم؛ که از قضا برای به‌در بردن کلیت حاکمیت و تسویه‌حساب با باندهای دیگر قدرت است.
دعوت به سرکوب از نوع «مدارا!»
این نمایندهٔ مجلس ارتجاع اما نمی‌گوید که ولی‌فقیه و نظام مافیایی او مقصر اصلی است، او با «رهبری عزیز!» خواندن خامنه‌ای مشکلات را به جایی مجهول احاله می‌دهد. او که همدست باند خامنه‌ای است «رانتهای رنگارنگ و اختلاف طبقاتی ناشی از آنها و فساده‌ای مترتب بر آن» را گرهی می‌داند که با دست میرغضب خامنه‌ای یعنی رئیسی قابل بازکردن است، یعنی سرکوب بیشتر.
این به‌اصطلاح نماینده در همان حال که برای کارگران هپکو اشک تمساح می‌ریزد، نیروهای سرکوبگر انتظامی را «خدوم ملک و میهن!» می‌نامد و در نهایت سرکوب را با سس «مدارا» شیوهٔ نجات رژیم از قهر رو به افزایش زحمتکشان می‌داند.
معنی «مدارا» در قاموس مهره‌های ارتجاع و گردانندگان سرکوب، چیزی جز توصیه به اعمال خشونت از نوع دیگر نیست. منظور به‌کارگیری باتون و گلوله و گاز اشک‌آور علیه بازداشت‌شدگان در پشت درهای بسته و دور از نگاه مردم است.
تاراج هستی کشاورزان
از خلال همین اعترافات ناقص نیز می‌توان به گوشه‌هایی ناچیز از چپاول باندهای نظام از یک‌سو و رنجها و محرومیت‌های بی‌کران مردم میهنمان در حاکمیت استبداد دینی، از دیگرسو پی برد. دقت کنید:
«از کسی پذیرفته نیست که بگوید مردم اقتصاد نمی‌دانند مردم اقتصاد را بهتر از دولت و مجلس می‌شناسند آنها با اقتصاد صبح‌شان را شام می‌کنند آنها ناملایمات اقتصادی را با پوست و گوشت و استخوان خود حفظ می‌کنند. ارز ۴۲۰۰تومان جهانگیری و به تاراج رفتن ۲۷میلیارد دلار ارز و ۶۰تن طلا از مصادیق بارز این ظلم فاحش است... همین ارز ۴۲۰۰تومان سبب محاسبه غیردقیق تضمینی گندم می‌شود. خرید تضمینی به فروش اجباری تبدیل می‌شود... کشاورزان هزینه‌هایشان بر مبنای قیمت آزاد دلار است. لیکن فروش آن با قیمت غیرواقعی و رانتی ارز جهانگیری محاسبه می‌شود. از کود و سم و حمایتهای دولت هم خبری نیست».
معنی این حرف این است که محصولات کشاورزان اگر در برابر واردات کلان آقازاده‌ها و باندهای نظام توان رقابت داشته باشد، به قیمت ارز ۴۲۰۰تومان به دولت فروخته می‌شود؛ در حالی‌که هزینهٔ زندگی کارگران، از جمله هزینه‌های کاشت، داشت و برداشت بر اساس قیمت آزاد دلار است.
اما به‌رغم این اعترافات در روزهای پایانی نظام بنا شده بر خون و جنون، باید خاطرنشان کرد که صف‌های کیلومتری انتظار برای دریافت گوشت و شکر، به صف‌ها و ستونهای متراکم اعتراض و قیام تبدیل خواهد شد. وقتی این ارتش ستمدیدگان و سرکوب‌شدگان به حرکت درآید هیچ نیروی اهریمنی قادر به مقابله با آن نخواهد بود.
