روز جهانی کودک در ایران چه خبر است؟
کودکان در ایران چه می‌کنند؟
وقتی از کودک در ایران صحبت می‌شود، خودکار این تصاویر زنده می‌شود: «کودکان کار»، «کودکان خیابانی»، «کودکان محروم از تحصیل»، «کودکان بی‌سرپرست»، «کودکان پیش‌فروش»، «کودکان کولبر» و کودکانی که قبل از کودکی پیر می‌شوند
کودک کار بلوچ:
ساعت۶ صبح میام سر کارم تا ساعت شب
کامبیز از بوشهر ـ ۱۶مهر
این رئیسی جلاد ۶۷ که اومده بود بوشهر نیآمد بره این همه بیکار را ببینه این همه بچه‌های قد و نیم قد عوض این‌که به‌جای این‌که بروند تحصیل کنند الآن تو خیابونها دنبال زباله‌گردی می‌گردند.
سفر می‌کنن به این استانها فقط با ۴تا حرف و ۴تا وعده وعید مردم‌رو گول بزنن به امید روزی که اینها ریشه‌شون کنده بشه مردم راحت بشن
در نظام کودک کش آخوندی رویای کودکان چیست؟
تحصیل؟ سرپناه؟ یا این‌که در آرزوی جرعه‌ای آب می‌سوزند؟
کودک بلوچ: همهٔ بچه‌ها از بی‌آبی و اینها همه‌شون وضعشون خوب نیست. واسه همه بچه‌ها میگم نه واسه خودم به‌خاطر این‌که همه مردم‌رو دوست دارم. این‌جا از بی‌آبی ما موندیم چیکار کنیم ما این‌جا... شما هیچ کدومتون نمی‌دونین بیایین کمک کنین دلم واسه اونها می‌سوزه
فریبا از تهران ـ ۱۶مهر
به فکر این کودکان باشیم بی‌آینده، بی‌فردا، بی‌سرمایه. مردان کوچکی هستند که در کودکی مرد شدند. این کودکان چه فرقی با اون به‌اصطلاح آقازاده‌ها دارن که آنها زندگی لاکچری داشته باشند اینها تو فقر و ذلت زندگی کنند؟ من که میدونم این روزها روزهای آخر این رژیم سفاکه که روز انتقام نزدیکه به‌زودی ما انتقام این بچه‌هارو از گلوی این حاکم ظالم و جبار بیرون می‌کشیم
