هیچ رحمی در میان نیست.
یک‌سویه نابود می‌کند.
حتی پرستارانی که بی‌دریغ جانشان را فدای بیماران می‌کنند، شلاق تبعیض و ستم خامنه‌ای را روزانه حس می‌کنند.
یک پرستار: «صدتومن! کل فروردین نشسته بودیم بدون یک روز تعطیلی! خودمون کرونا گرفتیم خانواده‌مونم کرونا گرفتن صدتومن فقط دادن. صدهزار تومن».
روز دوشنبه ۷مهرماه، در بابل شماری از پرستاران و کادر درمانی در اعتراض به عدم دریافت مطالباتشان در محوطه بیمارستان دست به تجمع اعتراضی زدند.
نپرداختن حقوق پرستاران و فشار مضاعف بر کادر درمان در حالی است که میلیاردها دلار از اموال مردم تحت‌نظر خامنه‌ای و ارگانهای تحت‌امرش خرج ستم و سرکوب می‌شود.
یک پرستار:
«شما که در رسانه‌ها اعلام کردید حق کرونا به ازاء هر یک ساعت ۲۵هزار تومنه این ۲۵هزار تومن الآن کجا رفت؟».
یک پرستار: «اگر پول نیست تو این مملکت به همه ندن».
جنایت در حق پرستاران آن‌قدر آشکار است که صدای رئیس کمیسون بهداشت مجلس خامنه‌ای هم درآمد.
شهریاری رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس آخوندی:
«مدافعین سلامت خسته شدند مطالباتشان پرداخت نشده شش ماه هشت ماه ده ماه مطالبات عقب است . . . هر روز هم می‌گویند که دولت اعلام می‌کند آقای رئیس‌جمهور تا آخر سال ده‌هزار تخت اضافه کنید با کدام پرسنل؟ با کدام نیرو و شما پول آدم‌هایی که هستند نمی‌دهید».
یک پرستار:
«ما بدون بیمه داریم مدت طولانی تو بخش کرونا کار می‌کنیم ولی هیچ اقدامی نکردن. این حرف من نیست حرف همه پرستارهاست».
مریم رجوی:
«این پرستاران در حالی خطر مرگ را به جان می‌خرند که سالهاست ابتدایی‌ترین حقوق آنها پایمال سرکوب و غارتگری رژیم آخوندی شده است همه ما خود را مدیون و مرهون این زنان و مردان از جان گذاشته می‌دانیم».
