چه گویم از ستم رفته بر بلوچستان
دیار مردم مظلوم و خاک محرومان
ز بیکرانهٔ دریا و خاک پر بارش
نماد فقر کنون گشته ساحل مکران
ز جور شیخ شقاوت فقیه غارتگر
به خون تپیده تن «سوختبر» برای نان
جوید دست دخترکان را به برکه‌ها «گاندو»
دریده سینه مردان گلولهٔ شیخان
صدای حق‌طلبی بی‌امان بشد سرکوب
ز راه کشتن و اعدام و سال‌ها زندان
خروش خشم فرو خورده هم‌چو طوفان شد
فکند لرزه به بنیان و هستی و شیخان
قیام و رزم «سراوان» قیام ایران است
نشان خیزش ملت طلیعه طوفان
پیام خون شهیدان پاکباز بلوچ
نبرد و شورش عصیان سراسر ایران
گودرز – اسفند ۹۹
