هنوز ده روز از نامه مشترک ۲۴ برنده جایزه نوبل در حمایت از قیام مردم ایران و برنامه‌ٔ ده‌ماده‌ای خانم مریم رجوی به رئیس شورای اروپا نگذشته بود که حمایت این دانشمندان و نوابغ جهانی از دو برابر هم بیشتر شد و این بار ۵۰تن از آنان به پشتیبانی از قیام دموکراتیک مردم ایران برخاستند و علاوه بر مطالبات قبلی از رئیس شورای اروپا خواستار «لیست‌گذاری سپاه پاسداران و حمایت از مأموریت هیأت حقیقت‌یاب ملل متحد در مورد ایران» شدند.
این وجدانهای آگاه بشری صدای مردم ایران شدند و هر آنچه در ذهن و ضمیر ایرانیان رنج‌دیده می‌گذشت به اطلاع جهانیان رساندند و یکایک خواسته‌های مشروع مردم ایران را برشمردند:
۱-از قیام مردم ایران حمایت کردند: «شش ماه است که مردم ایران در یک قیام سراسری برای دستیابی به آزادی و یک جمهوری دموکراتیک هستند. جوانان و زنان دلیر ایران... در تلاش برای دموکراسی پایداری کرده و شگفتی و تحسین مردم را در سراسر جهان برانگیخته‌اند»
۲-هم‌صدا با مردم ایران خواستار وارد کردن سپاه پاسداران خامنه‌ای در لیست تروریستی شدند: «سپاه پاسداران ابزار اصلی جنگ و سرکوب و تروریسم و جنگ‌افروزی بوده و به همین خاطر مردم ایران خواهان لیست‌گذاری آن از سوی دنیای متمدن بالاخص اتحادیه اروپا هستند»
۳-هم‌صدا با مردم ایران رودروی ستمگران به افشای بقایای ساواک و فرصت‌طلبان سلطنت‌طلب پرداختند و اصالت قیام دموکراتیک مردم ایران در نفی سلطنت را برجسته کردند: «چهل و چهار سال پیش، مردم ایران دیکتاتوری شاه و پلیس مخفی مخوف آن (ساواک) را به‌خاطر جنایتها و شکنجه‌هایش رد کردند. آنها اکنون شعار می‌دهند «نه سلطنت نه رهبری دموکراسی برابری».
۴-حمایت خود از برنامه ده‌ماده‌ای خانم رجوی را مورد تأکید قرار دادند: «پلتفرم ۱۰ ماده‌یی مریم رجوی برای یک جمهوری دموکراتیک، مبتنی بر جدایی دین از دولت و غیراتمی... از قبل مورد حمایت امضاکنندگان این بیانیه» بوده است.
۵-خواستار حمایت از هیأت حقیقت‌یاب برای ایران شدند: «حمایت از مأموریت هیأت حقیقت‌یاب ملل متحد در مورد ایران حیاتی است».
ورود برندگان نوبل به میدان مبارزه مردم ایران
تغییر در جامعه و حدوث انقلاب دموکراتیک در ایران مثل هر پدیده مادی دیگر - از رشد یک نهال تا جوجه شدن تخم‌مرغ تا تغییر یک انسان و اندیشه‌های او - قانونمند است و به دو عامل درونی و بیرونی بستگی دارد. ️عوامل درونی اصلی بوده و «مبنا» نامیده می‌شوند و عوامل بیرونی نیز «شرط» هستند. این عوامل یعنی شرط و مبنا لازم و ملزوم یکدیگرند. مثلا اگر جامعه بین‌المللی مبارزه مردم را در ایران به‌رسمیت نشناسد با سیاست مماشات به رژیم امداد رسانده و در نتیجه جوانان تغییرجو باید قیمت سنگین‌تری بپردازند.
حمایت‌های بین‌المللی اجازه نمی‌دهند خون امثال نیکا و کیان و خدانور پایمال شود. اجازه نمی‌دهند حول سرنوشت مردم ایران معامله‌یی صورت گیرد و یا حداقل تأثیر کندکننده دارند. این فعالیت‌ها منجر به شنیده شدن صدای مردم می‌شود و این همان نقش کلیدی شرط است. بسیاری از کشورهای در آستانه انقلاب از فقدان شرط کافی رنج می‌برند. آنها از هدایت بیرونی محرومند و صدای مبارزه‌ٔ آنها در سکوت و بی‌خبری باقی می‌ماند. اما مقاومت ایران هرگز اجازه نخواهد داد جهان نسبت به قیام مردم ایران بی‌تفاوت بماند.
برندگان جایزه نوبل در ظاهر ممکن است تعامل مستقیم و ارتباط چندانی با نیروهای انقلابی و آزادیخواه ـ به‌خصوص سازمانی مثل مجاهدین خلق که سالیان در لیست تروریستی استعمار نیز بوده است – نداشته باشند ولی این هنر مقاومت ایران است که دایره حمایت از مردم ایران را به حیطه این گنجینه‌های انسانی نیز گسترش داده و آرمان آزادی و رهایی انسان را با آنها نیز به اشتراک گذاشته است. با این بیانیه‌ها و نامه‌ها، میدان مبارزه مردم ایران علیه رژیم آخوندی وسیع‌تر می‌شود و نیروهای امدادی و پشتیبانی کفه توده‌های مردم را برای نیل به آزادی سنگین‌تر می‌کنند.
بنابراین با فعالیت سیاسی باید از هر امکانی برای جنگ علیه رژیم ضدبشری استفاده کرد. همه اقشار، شخصیت‌ها، هنرمندان، ورزشکاران و فعالان حقوق‌بشر و حتی شهروندان و اتباع سایر کشورها را می‌توان و باید برای حمایت از مردم ایران شوراند. باید با تمام قوا، وجدانهای بیدار را در سراسر جهان نسبت به آرمان آزادی مردم آگاه کرد. این بار برندگان جایزه نوبل بودند که علیه رژیم آخوندی قیام کردند.
چه‌گوارا می‌گوید: «انقلابیون همه جا را پر از هیاهو و غوغا می‌کنند تا دنیا با همه‌ٔ ثقل خود روی شهدایشان ننشیند و آنها را نادیده نگیرد».
