در مملکتی که قبرخوابی و کارتن‌خوابی و مقبره‌نشینی و زیرپل‌خوابی امری رایج و عادی محسوب می‌گردد، ناگهان با خبر وجود کاخ‌های استیجاری با اجاره ماهانه تا یک میلیارد و پانصد میلیون تومان مواجه شدن، انتظاری جز به آتش کینه محرومان افزوده شدن، نباید داشت.
نظامی اینچنین ظالمانه بی‌تردید دیر یا زود در آتش قهر محرومانی خواهد سوخت که طنین نعره‌های دروغین وعده مسکن و آب و برق مجانی بینانگذار شیادش هنوز در گوش‌ها طنین‌انداز است.
ــــــــــــــــــــــــــــ
«در حالی که با افزایش قیمت اجاره در بازار مسکن بسیاری از خانواده‌ها در حال ترک تهران یا کوچ به منطقه ارزان‌تر هستند، به خانه‌هایی برمی‌خوریم که از ۱۰۰میلیون تا یک میلیارد و ۵۰۰میلیون تومان اجاره داده می‌شوند».(خبرگزاری حکومتی ایلنا ۱۶تیر ۹۸)
بنا به نوشته این خبرگزاری، طبق یک فرمول آخوندساخته، متناسب با افزایش بهای ملک، نرخ اجاره هم افزایش می‌یابد! و اکنون با افزایش بیش از ۲برابری قیمت مسکن در تهران افزایش ۲برابری اجاره‌بها مستاجران را به فرار از تهران وا داشته است!
به این ترتیب جو روانی و افزایش بهای ملک اثر خود را در بازار گذاشت و بسیاری از اجاره‌نشین‌ها با توجه به‌شدت افزایش قیمت اجاره، مجبور به ترک منطقه خود و یا ترک تهران و کوچ به شهرهای اقماری مجاور پایتخت شدند.
مگر صاحب‌خانه‌ها کیستند؟
در ایران صاحب‌خانه‌ها به ۴گروه تقسیم می‌شوند:
- بزرگ‌ترین صاحب‌خانه و اولین اجاره‌دار در ایران، بنیاد مسکن و نهادهای وابسته به آن هستند که مالک تمامی ساختمانهای مصادره‌شده می‌باشد.
- دومین صاحب‌خانه و اجاره‌دار مسکن در ایران بانک‌های دولتی و بانک‌های وابسته به سپاه پاسداران می‌باشند که منازل مردم را به «رهن» گرفته سپس به هنگام سقوط وضعیت اقتصادی مردم و ناتوانی آنان از پرداخت اقساط وام، خانه‌های مردم را مصادره کرده‌اند.
- سومین صاحب‌خانه و اجاره‌دار بزرگ مسکن در ایران بسازوبفروش‌های حکومتی هستند که با رانت‌های حکومتی زمین و مصالح و پروژه‌های کلان ساختمانی برپا کرده و از این راه با ساخت و ساز شهرک‌های گوناگون در مقیاس‌های متفاوت(از شهرک‌های کارگری تا شهرک‌های لاکچری) نبض مسکن و قیمت آن را در ایران به‌دست گرفته‌اند. عناصری که به‌راحتی با توسل به کوه‌خواری، جنگل‌خواری و حتی دریاخواری شهرک‌هایی ساخته‌اند که هیچ عنصر غیرحکومتی مطلقاً توان اقدام به ساخت آنها ندارد. در رأس این گروه کماکان سپاه ضدخلقی پاسداران قرار دارد و پس از آن، دیگر ژنهای خوب و نهادهای خصولتی و امثال مسکن مهر.
- چهارمین صاحب‌خانه و اجاره‌دار در ایران که مطلقاً بزرگ نیست و شهروندان عادی، متوسط و گاه حتی فقیری هستند که یک طبقه از منزل مسکونی خود یا چند اتاق مسکونی خود را برای کسب کمک‌خرجی در شرایط بحران‌زده کنونی به همشهریانی هم‌چون خودشان اجاره می‌دهند.
اکنون روشن است که مردم در این مملکت اساساً اجاره‌نشین ولی‌فقیه، پاسداران و یا یکی از نهادهای حکومتی مانند بینادهای رنگارنگ آخوندی یا نهایتاً یکی از بانک‌های متعلق به سپاه پاسداران و دولت می‌باشند. و اینجاست که خبرگزاری حکومتی ایلنا خبر می‌دهد: دولت برای کمک به مستاجران به آنها وام می‌دهد!
به این ترتیب رژیمی که زمین و زمان این مملکت را مصادره کرده است، اکنون به مردم غارت‌شده همین سرزمین وام می‌دهد تا آنها بتوانند بهای اجارهٔ خانه متعلق به خودشان را به دولت بدهند و بیش‌از‌پیش مقروض دولت بشوند!(خانه‌ای که زمین و آجر و سیمان و مصالحش تماماً از خاک و منابع ملی به‌یغما رفته همین مملکتی است که متعلق به مردم است و اینک تیول آخوندها و پاسداران شده است)
ایلنا نوشته است: «یکی از راه‌کارهای دولت برای کنترل بازار اجاره، معافیت‌های مالیاتی برای افزایش حداکثر ۳۰درصدی اجاره‌بها است که البته هنوز به‌اجرا نرسیده و مزیت این مشوق هنوز شامل حال مستاجران نشده است. از دیگر راه‌کارهای دولت برای تقویت پرداخت اجاره‌بها، وام به مستاجران است که البته این طرح در مرحله پیشنهاد قرار دارد و بسیاری از منتقدان بر این باور هستند که وام رهن به مستاجران منجر به مقروض‌تر شدن این قشر می‌شود. تاکنون هیچ‌یک از راه‌کارهای دولت برای کنترل بازار اجاره و حمایت از قشر متوسط رو به پایین، به‌داد مستاجران نرسیده است».
اجاره‌داران لاکچری!
خبرگزاری حکومتی ایلنا در همان گزارشی که در ابتدای این نوشته به آن استناد شده نوشته است:
«اما در این شرایط شاهد تقاضاهایی در بازار اجاره هستیم که ارزش رهن و اجاره آن در یک سال بیشتر از قیمت خرید یک خانه متوسط است. به‌گفته مشاوران املاک این فایل‌ها هم مشتریان خاص خود را دارد و عده‌ای به‌دنبال اجاره خانه‌های لوکس هستند و این شرایط اقتصادی این افراد را کمتر تحت تاثیر قرار داده است.
خانه‌هایی با اجاره ماهانه از یکصد میلیون تومان تا یک میلیارد و پانصد میلیون تومان»!
راستی مستاجر این خانه‌ها چه کسانی هستند؟
