در روزنامه‌های حکومتی تشدید بحران درونی رژیم بر سر موضوع افزایش قیمت بنزین در مطالب مختلفی دیده می‌شود. روزنامه‌های هر دو باند حاکم این حرف روحانی که «من روز جمعه فهمیدم بنزین گران شده» را به سخره گرفته‌اند.
رسالت ارگان باند مؤتلفه نوشته است: «واقعا بی‌خبری یک رئیس‌جمهور از مسأله‌ای به این درجه اهمیت، حسن است یا عیب؟ آیا بهانه به دست دشمن دادن و تلفات انسانی به بار آمده، حاصل این بی‌خبری بوده یا چیز دیگری در میان بوده است؟» و در ادامه نوشته است:« ما که مکرر گفته بودیم دولت پیری که اغلب مدیرانش سال‌ها پیش، آزمون خود را پس داده و بسیاری رفوزه شده بودند، برای حل مشکلات کشور کارساز نیست؛ پس به تیم دولت، کم‌لطفی نکنید. آنها هم شبیه خود شما هستند. در این سال‌ها برخی از مدیران خسته و نشسته، اندک‌اندک از کشتی شما پیاده شدند، البته نه این‌که سواران و باقی ماندگان در این کشتی، سرحال باشند و پای‌کار».
کیهان خامنه‌ای هم ستون طنزش را به مسخره کردن روحانی اختصاص داده و از جمله نوشته است:« رئیس‌جمهور گفته است: «من روز جمعه فهمیدم بنزین سهمیه‌بندی شده است»! و در ادامه نوشته است: «اصل طرح را که قابل‌قبول است برای خودش برداشته و می‌گوید کار من بوده، ولی قسمت بَد آن‌که نحوه اجرای طرح بوده است را به گردن دیگران انداخته! و می‌فرمایند خبر نداشته‌اند!...از طرف پرسیدند؛ پنج هشت تا، چند میشه؟ گفت؛ میخوای بخری یا میخوای بفروشی؟!»
روزنامه آرمان هم‌سو با روحانی نوشته است:« فارغ از این‌که رئیس‌جمهور بگوید از تاریخ سهمیه‌بندی بنزین باخبرم یا بی‌خبرم، نافی مسئولیت او در قبال اجرای این طرح نیست. اما آنچه بیش از این گفته مورد انتقاد قرار گرفت، شیوه بیان رئیس‌جمهور بود که با واکنش مواجه شد. از سوی دیگر این‌گونه منطق و سبک تحلیل را نمی‌توان در این شرایط و با حجم خسارات مادی و معنوی که به مردم وارد شده، قبول کرد و در واقع برای توجیه این اقدام مسأله بزرگتر دیگری رخ داد که آسیب دیده را ناراحت کرد».
جهان صنعت هم نوشته است:« ویروس شانه خالی کردن از سیاست تازه اقتصادی به رئیس‌جمهور هم سرایت کرده است.روحانی در حالی از تصمیم شبانه دولت برای افزایش ۲۰۰درصدی قیمت بنزین سلب مسئولیت می‌کند که پیش از این همکاران و وابستگان او نیز این سیاست را تصمیمی جمعی عنوان کرده بودند. قبل از این‌که روحانی نسبت به دفع تبعات تصمیم‌گیری برای گرانی بنزین اقدام کند، عده‌یی از اعضای هسته اصلی کابینه نیز سعی کردند تقصیرها را گردن نوبخت و نهاوندیان انداخته و از بار مسئولیت این تصمیم شانه خالی کنند؛ روندی که توسط توسط ناظران نوعی «تاکتیک فرار» دسته‌جمعی اعضای کابینه از تبعات این تصمیم ارزیابی می‌شود».
روزنامه حکومتی آرمان هم صحنه مضحک وحشت سران سه قوه در مورد پذیرش پیآمد گرانی بنزین را با عنوان « کی بود کی بود من نبودم» توصیف کرده و از جمله نوشته است«رئیس دستگاه قضا به همراه رئیس مجلس و رئیس‌جمهور این طرح را امضا کرد، اما با نحوه اجرای آن مخالف بود. اکنون که‌رئیس‌جمهور هم با بیان این مطلب که«خودم هم از اجرای سهمیه‌بندی خبر نداشتم»، خود را در موضع مخالف این افزایش قرار داده، می‌ماند شخص علی لاریجانی آن هم به‌عنوان رئیس مجلس که اقدام او از طرف تعداد زیادی از نمایندگان زیر سؤال رفت». واکنش‌هایی که مردم نسبت به افزایش قیمت سوخت نشان دادند منجر به برخورد در سطح جامعه و اعتراضات گسترده شد که خروجی آن متأسفانه منجر به صدمات جانی و مالی گردید که نمی‌توان به همین راحتی از آن گذشت.
مسئول چنین عملی چه کسی است، وقتی که از زیر بار مسئولیت شانه خالی می‌کنند و قصه قدیمی کی‌بود، کی‌بود، من‌نبودم را در جامعه تداعی می‌کنند؟».
روزنامهٔ حکومتی مردم‌سالاری هم با اشاره به تکذیبهای سران سه قوه در مورد موافقتشان با گرانی بنزین نوشته است« وقتی تصمیم مهمی هم‌چون سهمیه‌بندی بنزین که باید با اتکا به نظر ات کارشناسی اتخاذ شود، پس از تصمیم‌گیری سران قوا به‌دلیل آن که با پیامدهایی هم‌چون اعتراضات و تنشهای خیابانی همراه شده، این‌گونه پاسکاری می‌شود، پیامدهای چنین تصمیمی را چه کسی گردن خواهد گرفت؟ دولتی که می‌گوید موافق بنزین ۱۲۰۰تومانی بود؟ رئیس قوه قضاییه که می‌گوید مخالف افزایش قیمت بنزین به این شکل بود؟ مجلسی که اصلاً خبر نداشت و رئیس مجلسی که فقط سکوت کرده است؟ مردم از چه کسی سؤال کنند؟»
