قیامکنندگان عراقی در میدان حبوبی ناصریه تظاهرات کردند و بر محاکمه قاتلان تظاهر کنندگان تأکید کردند. آنها همچنین خواستار تعیین استانداری غیروابسته به احزاب فاسد وابسته به رژیم آخوندی در عراق شدند. تظاهر کنندگان شعار میدادند: این قیام جوانان است.
در نجف و بابل نیز قیامکنندگان تظاهرات خود را گسترش دادند و با خواست برکناری استانداران فاسد و وابسته به رژیم آخوندی با آتش زدن لاستیک برخی از جادهها را بستند.
وحوش خامنهای در عراق به تظاهر کنندگان حمله کردند بر اثر این حملات تعدادی از تظاهر کنندگان مجروح شدند.
در کربلا و بصره قیامکنندگان عراقی با تجمع در میدانهای اعتصاب همبستگی خود را با انقلابیون نجف و بابل ابراز داشتند و سرکوب آنها را محکوم کردند (رافدین ۲۶اسفند).