سرمقاله روزنامه سپاه پاسداران: دو ماه مانده به انتخابات آمریکا، تلاش‌ها برای تسلیم نظام با سه سازوکار ستیزه‌جویانه دنبال می‌شود؛ مکانیسم ماشه، سورپرایز اکتبر و اصرار ترامپ برای مذاکره
سرمقاله روزنامه سپاه پاسداران – جوان۲شهریور۹۹: «دو ماه مانده به انتخابات آمریکا، تلاش‌ها برای تسلیم ایران با سه سازوکار ستیزه‌جویانه دنبال می‌شود؛ مکانیسم ماشه، سورپرایز اکتبر و اصرار ترامپ برای مذاکره.
«اصرار بر مذاکره» را ترامپ از روز اول خروج از برجام آغاز کرد و بلکه قبل از آن هم می‌گفت که باید «با من» مذاکره کنید. حتی درباره ترامپ می‌گفتند که حاضر است همان متن برجام را مقابل او بگذارند تا امضا کند و فقط برجام به نام او باشد نه به نام اوباما. اما یک ماهی است که او برای مذاکره با ایران گزاره خاصی را تقریباً هر روز تکرار کرده است: «اگر پیروز انتخابات شوم در همان ماه اول یا هفته اول با ایران توافق می‌کنم، آن هم در یک روز»
ترامپ با این گزاره چه می‌خواهد بگوید؟ اگر یک‌طرف مذاکره ایران است، ترامپ چگونه تضمین کرده است که پس از پیروزی بتواند در یک هفته اول با ایران توافق کند و چرا تأکید بر چیزی می‌کند که همه جوانب آن در سیطره او نیست؟ در واقع ترامپ منظور دیگری را در این جمله خود مستتر کرده است: «من با تهدید نظامی یا تشدید تحریم‌ها شما را پس از انتخابات پای میز مذاکره می‌آورم و در آن زمان چهار سال وقت دارم تا شما را به بد‌ترین شرایط ببرم و شما امکان چانه‌زنی ندارید، پس در این مدت دو ماهه مانده به انتخابات با من مذاکره کنید، زیرا در این صورت شما نیز فرصت چانه‌زنی دارید و من نیز به امتیازی بزرگ برای پیروزی در انتخابات می‌رسم، این یعنی برد-برد! البته ببینیم چه می‌شود»!
دومین ستیزه آمریکا «مکانیسم ماشه» است که به پیچیده‌ترین اختلاف حقوقی تاریخ شورای امنیت تبدیل شده است. ابتدا عقیده بر این بود که در روی کاغذ ظاهراً آمریکایی‌ها به‌خاطر این‌که ساختار حقوقی سازمان ملل را متناسب با یکجانبه‌گرایی خود تنظیم کرده‌اند، امکان به نتیجه رساندن مکانیسم ماشه را دارند، اما اکنون ناظران به این نتیجه رسیده‌اند که آمریکا مجبور می‌شود این سازوکار را خارج از قواعد حقوقی و به شکل کاملاً غیرقانونی به پیش ببرد... .
سومین تلاش آمریکا «سورپرایز اکتبر» است که در ادبیات سیاست خارجی آمریکا به اقدامی گفته می‌شود که رئیس‌جمهور مستقر آمریکا در آستانه انتخابات در ماه اکتبر انجام می‌دهد تا پیروزی خودش را در دور دوم تضمین کند. مطرح‌ترین این سورپرایز‌ها که بیشتر برای ایران طرح می‌شود، حمله نظامی است! زیرا اعتقاد بر این است که «آمریکایی‌ها رئیس‌جمهور زمان جنگ را عوض نمی‌کنند».
سه ستیزه آمریکا با ایران به‌رغم آن که برای برخی‌ها در داخل ایران اهمیت پیدا کرده و حتی آنان را ترسانده است، نه در جامعه جهانی، نه در خود آمریکا و نه حتی در اروپای فرصت‌طلب لاشه‌خوار، مهم شمرده نشده است». . (روزنامه جوان ۲شهریور۹۹)
