اخیراً روزنامه حکومتی همدلی در مقاله‌یی به تاریخ ۲۱اسفند ۹۷نکاتی درباره ابعاد بیکاری زنان در ایران منتشر کرده که گرچه مهندسی شده می‌نماید اما با این‌همه نشان می‌دهد که در ایران تحت حاکمیت آخوندها، وضعیت زنان کشور ما از وضعیت زنان در کشورهایی مانند افغانستان و بنگلادش و سایر کشورهای مشابه آنها نیز بدتر است.
زنان نیمی از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی هستند اما تعداد بیکارانشان دو برابر مردان است
طبق آماری که این روزنامه حکومتی منتشر کرده است، نیمی از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی کشور را زنان تشکیل می‌دهند اما تعداد زنانی که موفق به ورود به بازار کار نشده و «بیکار» محسوب می‌شوند برخلاف آن تساوی اولیه، دو برابر مردان بیکار است.
بر اساس همان آمار، تنها ۱۴و ۹دهم درصد زنان در شمار نیروهای کار کشور قرار می‌گیرند یعنی بیشتر از ۸۵درصد آنان از ورود به بازار کار محروم می‌شوند.
و باز هم بر اساس همان آمار، زنان «خوش‌شانسی»! که امکان حضور در بازار کار موجود را پیدا می‌کنند باید بپذیرند که سیستماتیک دستمزدشان به‌مراتب کمتر از دستمزد مردان همکارشان خواهد بود. و این متأسفانه به امری پذیرفته شده و عادی در بین مردم تبدیل است.
همان روزنامه حکومتی اضافه کرد است: « بر اساس آمارهای رسمی جذب زنان ایرانی در بازار کار از میانگین ۲۰درصد کل زنان خاورمیانه و شمال آفریقا کمتر است». برای درک عمق واقعیتی که این عدد با خود حمل می‌کنید صرفاً برای دقایقی در نظر بگیرید که وضعیت اشتغال زنان میهن ما از عراق و افغانستان و اردن و عمان هم پایین‌تر و بدتر است!
دستمزد ماهانه ۲۵۰هزار تومانی؟!
همین گزارش می‌گوید در یک استان جنوب‌غربی کشور مان زنان با حقوق ماهانه ۲۵۰هزار تومان تا ۷۰۰هزار تومان جذب بازار کار می‌شوند. این، کثیف‌ترین نوع استثمار در قرن حاضر است که با برده‌داری تفاوت چندانی ندارد! چرا که در همین مملکت و مطابق با قوانین همین نظام ضدمردمی، حداقل دستمزد یک میلیون و یکصدهزار تومان است و خط فقر هم بنا بر آمار حکومتی نزدیک به ۴میلیون تومان است.
باز هم به استناد آمار و داده‌های همین گزارش، در برخی شهرها مانند بهبهان و در استانهایی مانند کهگیلویه و بویراحمد زنان معلم با دستمزد ماهانه ۵۰۰هزار تومان استخدام می‌شوند! اغلب آنان بیمه هم نمی‌شوند! یا با یک بیمه یکی دو سه ماهه، مسأله‌اشان از سر کارفرما باز می‌شود!
حقوق ماهانه ۲۵۰هزار تومان در شهری مانند «سوق» از توابع کهگیلویه عادی است!
یکی از کارکنان زن یک شرکت در کهگیلویه به خبرنگار همان روزنامه حکومتی گفت:«ماه گذشته این شرکت ۸۰میلیون تومان درآمد داشته است». این شرکت تنها ۷نفر پرسنل دارد که تنها یکی از کارکنان آنجا حقوق ۷۰۰هزار تومان دریافت می‌کند، مابقی کارکنان حقوقشان از ۳۰۰هزار تومان تا ۵۰۰هزار تومان است. مدیر شرکت که در شرکتش چندین زن مشغول به کارند، بعد از اصرارهای مکرر و جلب اعتماد وی، دلیل کم بودن میزان دستمزد زنان را این‌گونه بیان می‌کند: «در شهرهایی مثل شهر ما، پیدا کردن کار سخت است، کار نیست، از این رو بسیاری حاضرند به هر قیمتی استخدام شوند، خوب در‌این‌مورد، زنان توقع‌شان از مردان پایین‌تر است»
یکی از زنانی که با حقوق ماهیانه ۵۰۰هزار تومان در این شرکت کار می‌کند، می‌گوید از حقوقش راضی است و وقتی برای او توسط خبرنگار همین روزنامه حکومتی توضیح داده می‌شود که در سال جدید، حداقل دستمزد اعلام شده یک میلیون و ۱۰۰هزار تومان است و شما می‌توانید به‌لحاظ قانونی خواهان حقوق بیشتری باشید، می‌گوید: «نه. همین مقدار کافی است، بس است، به ریسکش نمی‌ارزد و نمی‌خواهم کارم را از دست بدهم.»
همین روزنامه حکومتی آماری درباره درصد مشارکت زنان در بازار کار و دستمزد منتشر کرده که باز هم گرچه که به درصدی غیرواقعی است (چرا که به‌دست آوردن آمار واقعی در این مورد در ایران مستلزم دستیابی به منابع بی‌طرف و غیرحکومتی است امری که برای نهادی مانند «مجمع جهانی اقتصاد» غیرممکن است. زیرا این قبیل نهادها با استناد به آمار رسمی و اعلام شده حکومتی کار می‌کنند). به هر حال در همین گزارش «مجمع جهانی اقتصاد»، نرخ مشارکت زنان در ایران ۲۳درصد و دستمزد زنان ۴۱درصد کمتر از مردان اعلام شده است که این رقم، با احتساب برابری قدرت خرید (PPP) به ۱۷درصد کاهش می‌یابد. این در حالی است که بر اساس این گزارش، زنان ۴۶درصد نیروی کار حرفه‌یی و تخصصی را به خود اختصاص داده‌اند.
ایران آخوند‌زده در رتبه ۱۳۹برابری جنسیتی در میان ۱۴۴ کشور جهان
بر اساس گزارش سال مجمع جهانی اقتصاد در سال ۹۵، ایران با امتیاز ۰/۵۸۷ از لحاظ برابری جنسیتی در میان ۱۴۴ کشور جهان در جایگاه صد و سی و نهم قرار گرفته است. بر اساس این گزارش، ایران در واقع فقط و فقط بالاتر از پنج کشور دیگر قرار دارد.
این روزنامه خجالت کشیده اسم آن پنج کشوری را که وضع زنانش آن (هم بر اساس آمار ارائه شده توسط رژیم) بدتر از ایران است را بنویسد!
فروم اقتصاد جهان، در گزارش سال ۲۰۱۴ خود در زمینه تبعیض جنسیتی در جهان اعلام کرد: ایران از میان ۱۴۲کشور، در رده ۱۳۷، یعنی ششمین رتبه از آخر و تنها بالاتر از کشورهایی چون مالی،سوریه، چاد، پاکستان و یمن قرار گرفته است.
البته همین‌طور که می‌بینید این آمار آخر مربوط به سال ۲۰۱۴ است. کشورهایی که در این فاصله ۵ساله از ما پیشی‌گرفته‌اند را هیچ‌یک از رسانه‌های حکومتی اعلام نکرده‌اند!
