تحریم‌های جدید هسته‌ای آمریکا علیه رژیم به فاصله کمی از دو کلان ضربه قبلی یعنی لیست‌گذاری سپاه و تحریم نفتی، بن‌بست برجام را پیچیده‌تر و بغرنجتر کرده است.
اگر پیش از این منافع باندی در موضع‌گیری روی این مسائل باندهای حاکم را رو در روی هم قرار می‌داد اکنون دغدغهٔ حفظ حاکمیت است که آنها را رو در رو کرده است.
به‌دنبال اعلام تحریم‌های جدید هسته‌ای توسط آمریکا، ماندن در برجام یا خروج از آن به‌طور جدیتری روی میز رژیم قرار گرفت. این بار صورت مسأله دغدغهٔ تنگ‌تر شدن حلقهٔ تحریمها و پیآمد تحریم‌های جدید هسته‌یی است.
یاسر جبرائیلی از معاونین خبرگزاری سپاه پاسداران گفت: «نباید به باقی ماندن برجام تا پایان دوره هشت ساله خوش‌بین بود».(روزنامه فرهیختگان ۱۵اردیبهشت ۹۸)
علی بیگدلی کارشناس حکومتی از باند روحانی در برابر کسانی که می‌گویند باید از برجام خارج شد گفت: « ایران تحت هیچ شرایطی نباید از برجام خارج شود؛ زیرا نتیجه خروج از برجام بازگشت پرونده ایران به شورای امنیت است».
سناریوهای شوم دیگر
چشم دوختن به امکان تجدید مذاکره با آمریکا در حالی است که ظریف طراح مذاکره و چانه‌زنی با آمریکا به وضعیت بن‌بست اذعان کرده و می‌گوید:«آنها فقط می‌خواهند خواسته‌های خود را مطرح کنند و از طرف مقابل انتظار دارند که بدون آمادگی برای مشاهده اقدام متقابل، خواسته‌های آنها را بپذیرد».
جواد ظریف تصریح کرد:«قطعاً عنصری که در دولت ترامپ وجود دارد، دنبال کردن سیاست تحریک ایران به امید (وضع) انواع تحریمها است. یکی از این اقدامات (تحریک‌آمیز) وادار کردن ایران به ترک برجام است اما سناریوهای شوم دیگری نیز وجود دارد از جمله ایجاد یک حادثه به‌منظور آن که بتوانند برنامه و طرح‌های خود را پیش ببرند».(سایت فرارو ۱۴اردیبهشت ۹۸)
تشدید وضعیت توسط دولت آمریکا
سایت رجانیوز وابسته به باند خامنه‌ای در مورد اظهارات ظریف نوشته است:«این اولین بار نیست که انفعال ظریف موجب تعجب تحلیل‌گران می‌شود».
رجا نیوز سپس وضعیت بن‌بست را به باند روحانی نسبت داده و نوشته است: «واشنگتن پست چندی پیش در مطلبی سیاست‌های رادیکال ترامپ علیه ایران را ناشی از بی‌عملی دولت روحانی دانست و نوشت: «تهران، با وجود تهدیدهایی که کرده بود، به این ضررها پاسخی نداد و از خطوط قرمز ایالات متحده عبور نکرد. دولت [ترامپ] که احتمالاً به واسطه این انفعال جسور شده، در حال تشدید این وضعیت است».(رجا نیوز ۱۴آبان ۹۸)
سرخوردگی ظریف از اروپا
سرگردانی در میان مهره‌ها و رسانه‌های حکومتی بیانگر وضعیت بن‌بست حاکمیت آخوندی و بی‌راه‌حلی آن در برابر تشدید فشارهای جهانی است.
پس از خروج آمریکا از برجام و مشخص شدن این‌که تحریم‌های هسته‌ای این کشور مجددا اعمال می‌شود، نظام آخوندی به کمک اروپا و سازوکار آن چشم دوخته بود، اما از منت کشی اروپا نیز چیزی عایدش نشد.
سرخوردگی از جانب اروپا آن‌چنان است که ظریف در مورد گشایش از جانب اروپا با ناامیدی گفته است: «اگر اروپا می‌خواهد در جایگاه مطرح کردن خواسته‌هایش قرار گیرد، باید به جای حرف زدن سرکیسه را شل کند». ظریف تصریح کرد آمریکا می‌خواهد ایران را ناچار به خروج از برجام کند تا تحریمها تشدید شود».(خبرگزاری فارس ۱۴اردیبهشت ۹۸)
دو گزینه پیش روی نظام
در شرایط کنونی دو گزینه پیش روی حاکمیت آخوندی قرار دارد یک راه این است از برجام خارج شود که این یعنی برگشت تحریم‌های مشخص شده در برجام و قرار گرفتن اتومات تحت فصل هفتم منشور ملل متحد که حمله نظامی به رژیم را مشروع می‌کند
در این رابطه علی بیگدلی از مهره‌های باند روحانی می‌گوید اگر نظام از برجام خارج شود: «اروپا، چین و روسیه هم به تحریمها علیه ما خواهند پیوست و حتی ممکن است کار به جاهای باریک بکشد. به‌نظر من خروج ایران از برجام، به زیان ما و به سود آمریکا، اسراییل و عربستان است ». (روزنامه حکومتی ستاره صبح ۱۵اردیبهشت ۹۸)
راه دیگر این است که از برجام خارج نشود و هم‌چنان به مفاد این قرار داد به‌رغم این‌که چیزی برای رژیم نداشته پایبند بماند. این هم یعنی سازش و تسلیم و مسیر کوتاه‌آمدن که به‌قول خامنه‌ای یعنی تنزل بی‌پایان که نهایتش مشخص است.
به‌دلیل مجموعه این شرایط اوضاع برای حاکمیت آخوندی بسیار پیچیده و بغرنج شده و تضادهای درونی نظام را تشدید کرده است
باند روحانی می‌گوید در صورت خروج از برجام بازگشت تحریمها به‌صورت اتوماتیک و بدون نیاز به هیچ مذاکره و چانه‌زنی در شورای امنیت (اسنپ بک) و تمامی قطعنامه‌های قبلی سازمان ملل احیا می‌شود و رژیم رو در روی جامعه جهانی قرار خواد گرفت.
عناصر باند خامنه‌ای به‌ویژه دلواپسان با اشاره با ناکارآمدی و بی‌فرجامی برجام، حرفشان این است که باید از خیر برجام گذشت و پیه تحریم‌های آمریکا را هم به تن مالید، اما هیچ راه‌حل جدی غیر سردادن شعارهای پوشالی برای مقابله با تحریم‌های آمریکا ارایه نمی‌کنند که این هم تصویر دیگری از بن‌بست رژیم است.
