قیام آبان‌ماه۹۸ در زمره عظیم‌ترین و خونبارترین شورشهای مردمی علیه دیکتاتوری در ایران و قوی‌ترین پاسخ به ۴دهه جنایت و کشتار و فساد رژیم آخوندها با انبوه شهیدانش، برای همیشه در سینه تاریخ مردم ایران جاودانه خواهد ماند.
این قیامی بود در امتداد قیام دیماه ۹۶، که بار دیگر مرزبندی قاطع و خونین مردم را در برابر همه باندهای رژیم به رساترین شکل بارز نمود و بر بازگشت‌ناپذیری، استمرار، گستردگی و عمق قیامها در این آخرین فاز سرنگونی مهر تأیید نهاد.
به واقع قیام آبان ماه، رژیم را به طرز بی‌سابقه‌یی به پرتگاه سرنگونی نزدیک‌تر ساخت به‌طوری‌که تعادل‌قوای میان مردم و رژیم با عبور از این قیام به نفع مردم سست‌تر و لرزان تر شد.
سرکوب وحشیانه و هیستریک این قیام توسط رژیم، و پنهان‌کاری سیستماتیک آمار شهیدان تا به امروز، نشان از نگرانی و وحشت عمیق سرکردگان آن از حسابرسی و افشای گستردگی ابعاد جنایت، و از طرفی اذعان به این واقعیت اساسی است که این رژیم مردم ایران را مطلقاً نمایندگی نمی‌کند.
این راز و رمز جوشان و خروشان خون شهیدان قیام آبان است که هنوز بعد از یک سال رژیم را در بن‌بست لاعلاج خود می‌لرزاند. تا آنجا که دخیل بستن به صندوق رأی آمریکا و سواری بر مرکب کرونا هم دیگر اعجازی برایش نمی‌آورد.
در سالگرد قیام آبان، با درود به شهیدان این قیام، بار دیگر بر حرمت خون این شهیدان عهد می‌بندیم که دوشادوش با همه جوانان دلیر و کانون‌های شورشی مصمم‌تر از پیش بر داغ و درفش سرکوب این رژیم ضدبشر بشوریم و رایت شرف و عزت و آزادگی را تا لحظه سرنگونی هر چه بالابلند برافرازیم.
