کار اصلی بانکها در نظام ولایت فقیه تسهیل پولشویی و دور زدن تحریم‌ها است. اما این بانکها رو به درون نظام هم مأموریتهایی دارند.
یکی از این مأموریت ها؛ بالا کشیدن پول مردم است تا به‌طور موقت هم که شده حفرهٔ کسری بودجه دولت را پر کنند. البته به قیمت بهره‌های کلانی که از دولت دریافت می‌کنند. تجمعات اعتراضی مردم در برابر بانکها به اندازه کافی گویای ماهیت بانکهاست. این واقعیت در دعواهای باندی به شکلهای مختلف در مواقع جابه‌جایی قدرت بیرون می‌زند.
خاندوزی وزیر اقتصاد روز ۹شهریور در انتقاد به نظام بانکی اعتراف کرد: «نظام بانکی وثیقه محور ثروتمندان را بر فقرا ترجیح می‌دهد. و منابع مالی را از کسانی صلب می‌کند که بیشترین نیاز را به آن دارند. چون قاعدتاً وثایق لازم را برای اخذ تسهیلات ندارند، اون گروه ها. در واقع شکل کنونی کسب و کار بانکی نسبت به نابرابری و فقیر و غنی نه تنها بی‌تفاوت نیست بلکه می‌توان گفت اغنیا را بر فقرا ترجیح می‌دهد».
کلی گویی. مرز فیگور اپوزیسیون گرفتن با بیان واقعیت در نظام تا همین جاست. این مهرهٔ کابینهٔ رئیسی جلاد نمی‌گوید آن کمتر از ۱۰درصدی که بیش از ۹۰درصد از منابع و تسهیلات بانکی برخوردارند کیستند. در حالی که مردم ایران به‌سادگی انگشت اشاره‌شان به سوی مافیاها و کارتل‌های تحت‌امر خامنه‌ای و سپاه می‌رود.
هم‌چنین وزیر اقتصاد رئیسی جلاد نمی‌گوید در حالی که بر اساس داده‌های مرکز آمار رژیم تعداد خانه‌های موجود در کشور تقریباً برابر با تعداد خانوارهاست، چرا باید بیش از نصف خانوارهای ایرانی مستاجر باشند. و بسیاری هم کارتن خواب و گورخواب و پشت‌بام خواب شده‌اند. و نمی‌گوید نقش بانکها در زمینه بحران مسکن چیست. و از آن مهم‌تر سهم سران و مهره‌های رژیم و نهادهای سرکوبگر در بانکها کدامند. از نیروی انتظامی تا سپاه و بسیج و ارتش و وزارت بدنام اطلاعات علاوه بر این‌که هر کدام بانک مستقل خود را دارند، در بسیاری از بانکها شریک هستند.
به‌دلیل نقش اخص این مهره‌ها در تسهیل چپاول است که سهم خودشان در غارت محفوظ است و گاه و بی‌گاه گوشه‌هایی از آن در دعوای باند بیرون می‌زند.
از جمله نادری عضو مجلس ارتجاع ۱۰شهریور در گفتگو با تلویزیون شبکه یک رژیم در همین زمینه گفته بود: «تطمیع ها و بله برخی‌اش اثبات شد، خبری شد و اثبات شد. مثلا یک کیف پر از سکه به مدیر کل سابق بانک مرکزی داده شده بود. و نمونه از این دست در واقع زیاد بود. »
این عضو مجلس ارتجاع در این گلی گویی گفت: «نمونه از این دست در واقع زیاد بود»، اما نگفت چه مواردی و توسط چه کسانی. این سؤالی است که شاید پاسخ دقیق آن بعد از سرنگونی این رژیم مشخص شود، اما علی آقا محمدی از اولین سرکرده‌های نیروی تروریستی قدس و مشاور اقتصادی خامنه‌ای در همایش موسوم به بانکداری اسلامی اعتراف می‌کند «رشد درآمد ملی سرانه خالص ایران در سال۱۳۹۹ نسبت به سال۱۳۸۶ حدود ۳۴درصد کاهش یافته است».
وی هم‌چنین می‌گوید « در حال حاضر اندازه تولید ناخالص داخلی ایران معادل ۳۰۰میلیارد دلار است». به این ترتیب وقتی در یک سال۱۰۲میلیارد کاهش یا همان میزان چپاول شده و بربادرفته باشد، می‌توان تصویر روشنی از میزان غارت و چپاول در بیش از ۴دهه حاکمیت ننگین آخوندها را برآورد کرد که بانکها نقش چنگال و نوک ستون آن را داشته‌اند.
