روز چهارشنبه ۵تیر ۹۸خامنهای در دیدار با دژخیمان و عوامل رژیم در قوة قضاییه، به روشنترین شکل، بنبست خود و رژیمش در پذیرش یا رد مذاکره با آمریکا را به نمایش گذاشت.
خامنهای: میگویند بیایید مذاکره؛ مذاکره یک فریب است؛ مذاکره بر سر چه؟ بر سر آنچه او میخواهد؛ یعنی اسلحه در دست شما است، جرأت نمیکند بیاید جلو، میگوید آقا آن اسلحه را بده به من، آن اسلحه را بینداز تا من بتوانم هر کاری که میخواهم با تو بکنم، تا من بتوانم هر بلایی میخواهم سر تو بیاورم؛ مذاکره این است. اگر چنانچه در این مذاکرهای که انجام میگیرد شما حرف او را قبول کردی، پدرت درآمده؛ اگر حرف او را قبول نکردی باز همین آش است و همین کاسه» (تلویزیون شبکه یک رژیم ۵تیر ۹۸)
ادامه استیصال خامنهای و استمرار بنبستش را در سخنان دیگر سرکردگان نظامش هم میتوان دید
روحانی: «این روزها ما کاخ سفید را ما در سردرگمی میبینیم...یک راه میروند دو مرتبه بر میگردند از این راه دومرتبه از اون راه» (سایت روحانی ۵تیر ۹۸)
ظریف:«اصلاً علاقهیی به دیپلماسی ندارند ادعای اونها برای دیپلماسی یک ادعای تو خالی است» (شبکه خبر رژیم ۶تیر ۹۸)
آنچه شنیدید واقعیت نظامی است که در تله سیاستهای خودش دست و پا میزند. دیکتاتوری درمانده و مستاصل که نه راه پیش دارد و نه راه پس!
نه میتواند مذاکره کند، نه میتواند مذاکره نکند! آنهم در شرایطی که در داخل با قیام مردم روبهروست و از خارج در محاصره و انزوای کامل سیاسی و اقتصادی قرار دارد.