روز پنجشنبه جنبش دادخواهی در مسیر پیشرفت و اعتلای مداوم خود، گام دیگری برداشت. اجلاس رسمی پارلمان اروپا دربارهٔ قطعنامهٔ نقض حقوق‌بشر و قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال۶۷، بحث و گفتگوی مبسوطی به‌عمل آورد و شماری از اعضای پارلمان در این باره سخنرانی کردند و ضمن اشاره به‌اعدامهای فزاینده از هنگامی که آخوند رئیسی به‌عنوان رئیس‌جمهور روی کار آمده، به‌تحقیقات مستقل بین‌المللی و محاکمهٔ سران رژیم از جمله رئیسی جلاد فراخوان دادند از جمله رادوسلاو شیکورسکی نماینده پارلمان اروپا از لهستان تأکید کرد؛ رئیسی از نظر مردم ایران یک جلاد است و باید مجازات شود.
لازم به‌یادآوری است که مقاومت ایران و جنبش دادخواهی تاکنون موفق به‌جلب حمایت بیش از ۱۰۰تن از نمایندگان پارلمان اروپا شده است که پیش از این طی بیانیه‌یی، از اتحادیه اروپا و کمیسر عالی حقوق‌بشر ملل متحد خواسته‌اند قتل‌عام۶۷ را به‌عنوان نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت به‌رسمیت بشناسند.
خواسته تحقیقات مستقل بین‌المللی دربارهٔ قتل‌عام۶۷، در گزارش رسمی جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق‌بشر سازمان ملل دربارهٔ ایران به ۴۹مین اجلاس شورای حقوق‌بشر، مطرح گردید. این گزارش به‌وجوه مختلف جنایتها و نقض مستمر حقوق‌بشر در حاکمیت فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران پرداخته و از سرکوب خونین قیام آبان۹۸ تا قیام‌ها و خیزشهای تشنگان در خوزستان و اصفهان و لرستان و آذربایجان‌شرقی و تهران و کرج، تا اعدامهای فزاینده و غیره را مورد اشاره قرار داده است... اما در صدر آنها بایستی بر فراخوان گزارشگر ویژه به‌جامعهٔ جهانی انگشت گذاشت که در آن حسابرسی از رژیم آخوندی دربارهٔ قتل‌عام۶۷ و سرکوب قیام آبان۹۸ و پایان دادن به‌مصونیت از مجازات سران رژیم ضدبشری را، مورد تأکید قرار داده است.
این یک گام بلند در زمینهٔ جنبش دادخواهی است که تحقیق بین‌المللی دربارهٔ قتل‌عام۶۷ و حسابرسی و محاکمهٔ جلادان و دست‌اندرکاران این جنایت بزرگ علیه بشریت را در دستور کار خود قرار داده است.
چند روز پیش از آن نیز جنبش دادخواهی در روز ۷بهمن، از یک نقطه‌عطف عبور کرد؛ ۴۶۲تن از مقامات فعلی و پیشین سازمان ملل، حقوقدانان معتبر بین‌المللی، قضات و مقامات فعلی و پیشین دادگاههای بین‌المللی و برندگان جایزه نوبل در فراخوانی به‌سازمان ملل، خواستار شروع بیدرنگ تحقیقات دربارهٔ قتل‌عام۱۳۶۷ شدند. قتل‌عامی که برجسته‌ترین حقوقدانان دنیا آن را جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی می‌دانند. این فراخوان به‌طور ویژه از رئیسی و اژه‌ای، به‌عنوان عاملان اصلی قتل‌عام۶۷ نام می‌برد که در پی فتوای خمینی، اقدام به‌کشتار مجاهدین سر موضع کردند.
در شهریور۱۳۹۹ نیز ۷گزارشگر ویژهٔ ملل متحد طی نامه‌یی به‌سران حکومت آخوندی در مورد خودداری رژیم از اعلام سرنوشت و محل دفن جان‌باختگان قتل‌عام۶۷، هشدار دادند و از مجامع بین‌المللی خواستند این رژیم را مجبور به‌پاسخگویی در قبال جنایات خودش بکند. بر اساس روند‌های سازمان ملل، اگر رژیم پاسخ مشخصی دربارهٔ قتل‌عام۶۷ ندهد، زمینه برای تشکیل دادگاههای بین‌المللی برای محاکمهٔ سران آن، فراهم خواهد شد.
به این ترتیب شاهد آن هستیم که جنبش دادخواهی در دور جدید خود با شتابی فزاینده پیش می‌رود و هر روز به‌پیروزی جدیدی دست می‌یابد و هر پیروزی خود سکوی پرش به‌سوی پیروزی بعدی می‌گردد.
قطعنامهٔ تاریخی ۴۶۲تن از برجسته‌ترین شخصیتهای سیاسی، حقوقی، علمی و فرهنگی جهان را بایستی نمادی از وجدان بیدار جهانیان نامید، با موضع‌گیری گزارشگران ویژهٔ ملل متحد و به‌خصوص گزارش اخیر گزارشگر ویژه، با ۶۸بار محکومیت نقض حقوق‌بشر، توسط رژیم ضدبشری در ارگانهای ملل متحد و با صدور قطعنامه‌های متعدد از جانب نمایندگان پارلمان و منتخبان صدها میلیون تن از مردم کشورهای آزاد... حجت بر قدرتها و جامعهٔ جهانی تمام است. آنها در برابر یک آزمایش تاریخی قرار دارند که آیا با نظام قتل‌عام مراوده و معامله می‌کنند، یا در کنار مردم ایران می‌ایستند؟ پاسخ این سؤال هر چه باشد، مقاومت ایران و جنبش دادخواهی به‌حرکت و تلاش بی‌وقفهٔ خود برای محاکمه و مجازات کشتار و سرکوب مردم ایران، مصمم‌تر از پیش ادامه خواهد داد.
