رژیم جنایتکار آخوندی در یک اقدام ضدانسانی مزار قتل‌عام شدگان سال۶۷ در خاوران اهواز را که به‌صورت گورهای جمعی بود تخریب کرده تا با ساختن بلوار بر روی آن به خیال خودش آثار جنایت بزرگ علیه بشریت را محو کند.
این بلوار که خیابان بشارت را به بلوار بهشت آباد و محله مهدیس وصل می‌کند. به‌تخریب مزار سربداران اهواز در حدفاصل مهدیس تا فاز ۵ پادادشهر منجر خواهد شد.
اهواز - بلوار وصال از بشارت ۳ به بلوار بهشت‌آباد
گزارش مستند از تخریب و احداث بلوار در محل خاوران اهواز -۱۸شهریور ۹۹:
هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران در خوزستان، به‌دنبال تخریب خاوران اهواز توسط رژیم پلید آخوندی، در پی مستند سازی این جنایت بودند. بعد از سه روز تحقیق در مورد وضعیت مزار جمعی خاوران اهواز از یک راننده تریلی(یکی از شهروندان) که در نزدیکی قبرستانها ساکن بود، سؤال می‌کنند اینجا قبر بوده؟ وی در جواب می‌گوید بله این محل، مزار مجاهدین خلق بوده ولی رژیم رویش جاده درست کرده . این هموطن راننده قصد همراهی هم داشت که بیشتر کمک کند و می‌گفت مواظب خودتون باشید! من حاضرم باتون بیام نشونتون بدم ... و اسم مجاهدین را با شجاعت و جرأت می‌گفت.
هواداران سازمان، چندین بار با ماشین، منطقه را کاملاً چک کردند و در واقع یک هفته مسیر زیادی را طی می‌کردند تا به محل مورد نظر برسند.
در واقع رژیم با بهانه و پوش احداث بلوار حدفاصل مهدیس تا فاز ۵ پادادشهر، اقدام به تخریب مزارهای خاوران دوطرف این بلوار نمود. این بلوار خیابان بشارت را به بلوار بهشت آباد و محله مهدیس وصل می‌کند.
پیشینه خاوران اهواز:
خاورانها مناطقی هستند که مدفن تعداد بسیار زیادی از زندانیان سیاسی اعدام شده به دست حکومت دیکتاتوری آخوندی در محدوده زمانی سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۷ می‌باشند. در اقصی نقاط ایران چنین مناطقی یافت می‌شود که نقطه اشتراک آنها متروک بودن، نداشتن نام و نشان، نبود سنگ و مقبره و در برخی موارد وجود گورهای دسته‌جمعی در آن هاست. "خاورانها" مورد غضب حکومت هستند به‌طوری که در طی حدود سه دهه گذشته همواره کمترین نشانه‌های موجود در آنها تخریب شده، بعضاً آثار شلیک گلوله بر بعضی قبور رویت شده و همین‌طور در مواردی حکومت ایران به تغییر کاربری این مناطق دست‌زده است. "خاورانها" سند برجسته جنایت علیه بشریت هستند، جنایتی که به آمریت حکومت و مسولان وقت رژیم آخوندی ایران صورت گرفت.
رژیم ضدبشری آخوندی در اواخر تیر ماه ۱۳۹۷ اقدام به تخریب مزار قتل‌عام ۶۷ و محو آثار جنایت علیه بشریت و مزارهای جمعی دفن زندانیان مجاهد خلق در اهواز نموده بود.
در سال ۶۷ در جریان کشتار زندانیان سیاسی، دهها زندانی سیاسی مجاهد خلق مرد و زن در اهواز را در گورهای جمعی در منطقه پادادشهر دفن کردند.
مزارهای جمعی اهواز دو قطعه سیمانکاری شده مستطیل و مربع شکل بزرگ بودند که در منطقه پادادشهر قرار داشت.
تصویر پدر باقری نشسته بر گور جمعی عزیزانش یادآور این جنایت ضدبشری آخوندی ماندگار خواهد بود . پدر باقری که پدر مجاهدین شهید زهرا و علی باقری بود، خود این نماد سیمانی را ساخته بود و هر سال بر سر این مزارها یاد فرزندانش را گرامی می‌داشت .
این مزارها همواره دستخوش بی‌حرمتی و پنهان‌کاری رژیم ضدبشری آخوندی بود. به‌طوری‌که برای بیش از یک دهه، دور تا دور این منطقه را با زباله و نخاله‌های ساختمانی پوشانده بودند تا آن را از دید عموم محو، و دسترسی خانواده‌ها به آن را دشوار سازند .
خانواده‌ها، خود، سنگهای کوچکی بر این گور جمعی گذاشته و نام عزیزانشان را بر آنها نوشته بودند.
اردیبهشت ۹۶، تخریب مزار خاوران اهواز تحت عنوان عملیات تعریض جاده کلید می‌خورد اما پس از افشاگری خانواده‌ها و مقاومت ایران و ابراز نگرانیها درباره احتمال تخریب گورهای جمعی، متوقف شد .
تیرماه ۱۳۹۶ به خانواده‌ها گفتند، قرار است اتوبانی از آن جا رد شود و قول دادند قبرها آسیبی نمی‌بیند و در یک فضای سبز باقی می‌مانند !
اما در اواخر تیرماه ۱۳۹۷، سراسر منطقه‌ای که قبلاً گورهای جمعی زندانیان سیاسی اعدام شده بود، با استفاده از بیل مکانیکی با خاک یکسان شد .
عملیات از میان بردن تمامی آثار و سنگهایی که خانواده‌ها گذاشته بودند، کمتر از ۲۴ساعت طول کشید.
فاز ۵ پادادشهر محلی حدفاصل مهدیس تا فاز ۵ پادادشهر و پارک ۲۱هکتاری که اتوبان سازی باید شده باشد.
از اوایل سال ۱۳۶۰ که اعدام افراد وابسته به گروه‌های سیاسی مخالف حکومت آخوندی در اهواز، هم‌چون سایر شهرها آغاز شد، رژیم ایران این افراد را در گورهایی نزدیک به گورستان عمومی اهواز که بهشت آباد نام دارد دفن کرد.
گورستان بهشت آباد که در ضلع جنوب شرقی اهواز قرار دارد، در سال ۱۳۶۰ تقریبا خارج از شهر بود و در مجاورت آن باغهای سیفی و نخلستان قدیمی شهر و نیز محلهٔ فقیرنشینی به نام خروسی قرار داشت.
اولین گروه‌های زندانیان سیاسی اعدام شده یا به‌قتل رسیده در سال ۱۳۶۰ توسط حکومت ایران در فاصله‌ٔ حدودآ ۳ کیلومتری ضلع شرقی بهشت آباد به موازات جاده منتهی به پارک جنگلی فولاد دفن شدند. در سالهای پس از آن نیز سایر اعدامی‌ها از جمله اعدام شدگان قتل‌عام ۶۷ در اهواز نیز عمومآ در این محل دفن شدند. که در تصاویر ماهواره‌یی این مناطق مشخص شده است..
در این رابطه در سال ۱۳۷۵ اتحادیه تعاونیهای مسکن استان خوزستان شروع به آماده‌سازی زمینهای اطراف این محل جهت ساخت و ساز نمود که تا‌کنون کمتر از ۴۰درصد پیشرفت کار داشته‌اند.
همین‌طور در سال ۱۳۷۶ شهردار وقت اهواز “عباس هلاکویی” که سابقه عضویت در نهادهای امنیتی داشت، طرح تبدیل این گورستان به فضای سبز! را مطرح نمود اما به‌دلیل آن‌که خاک منطقه بیش از حد نامناسب و دسترسی به آن نیز دشوار بود این طرح عملاً پس از سه سال کنار گذاشته شد.
در سال ۱۳۸۰ نیز سازمان مسکن و شهرسازی اهواز تحت عنوان طرح‌های جدید شهری شروع به طراحی، جهت ساخت و ساز نمود اما از آنجا که سازمان مسکن و شهرسازی نتوانست با مالکین این املاک که از قدیم صاحب سند بودند به توافق برسد، این طرح نیز نیمه تمام رها شد. در کنار تمام تلاشهای صورت گرفته برای از بین بردن این محل شهرداری اهواز تمامی نخاله‌های ساختمانی را در این گورستان بی‌نام و نشان تخلیه می‌کرد، این اقدام باعث شد که دسترسی به این مزارها روزبه‌روز دشوارتر شود و آثار وجودی آن نیز رو به نابودی برود. به‌ویژه در دو فصل پاییز و زمستان که بارندگی زیاد شده و آبهای سطحی نیز راه خروج ندارد وضع به‌مراتب بدتر می‌شود، به‌گونه‌یی که تقریبآ شش ماه از سال آب تا نیمی از مزارهای مرتفع سیمانی جمع شده و سبب نشست و تخریب بیشتر آنها می شد. تا این‌که در اواخر تیرماه ۱۳۹۷، به بهانه احداث بلوار، سراسر منطقه‌ای که قبلاً گورهای جمعی زندانیان سیاسی اعدام شده بود، با استفاده از بیل مکانیکی با خاک یکسان شد . .
اگر چه بعد از دو سال این گورهای جمعی مزار شهدای مجاهد و مبارز مردم ایران کامل تخریب و هم‌سطح شده است ولی هیچگاه این اسناد جنایت از حافظه تاریخی مردم ایران محو شدنی نیستند.
نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم.
