با نزدیک شدن سالگرد انقلاب ضدسلطنتی در ۲۲بهمن و انقلابی که خمینی دجال رهبری آنرا ربود، باندهای حکومتی با اعتراف به بحرانهای عمیق اقتصادی اجتماعی موجود به مردودیت کارنامه سراسر جنایتکارانه نظام اذعان کرده‌اند.
روزنامه جوان وابسته به سپاه پاسداران نوشت «آفتهایی هم‌چون رانت‌خواری و قبیله سالاری موجب شده افرادی که شایستگی کمترین الطاف اقتصادی را ندارند به سرمایه‌های هنگفت و قابل توجهی دست یابند و همین امر موجب بدبینی بسیاری از افراد شده است و احساس تبعیض مردم را آزرده می‌کند» (جوان ۱۳بهمن ۱۴۰۰).
روزنامه مستقل از باند مغلوب نیز در مورد گسترش فساد اقتصادی و اداری نوشت: «اختلاس‌های بی‌پایان، رانت‌های مختص ازما‌بهتران، دامادسالاری و انتصابات فامیلی به جای شایسته‌سالاری است... . فریاد لشکر بیکاران، نجوای کارخانجات ورشکسته، بیمه‌های تأمین اجتماعی مستاصل، بانک‌های رو به احتضار و... به‌وضوح قابل شنود می‌باشند» (مستقل ۱۳بهمن ۱۴۰۰).
همدلی دیگر رسانه وابسته به این باند با عنوان «انقلاب اسلامی؛ مردم و عقلانیت» در مورد وضعیت خراب معیشتی مردم و مشکلاتی که نظام برای آنها به‌وجود آورده است بر این واقعیت تأکید کرده است: «انقلاب اسلامی از زمان پیروزی تاکنون فاقد دست‌آورد بوده، اما مشخص است که به‌عنوان شهروندان ایران انقلاب کرده، در موقعیت مناسبی قرار نداریم. انباشت مشکلات، گسترده‌تر شدن نارضایتی‌های اجتماعی خصوصاً در باب عدالت اجتماعی برای همه آشکار است» (همدلی۱۳ بهمن ۱۴۰۰).
این دست‌آوردهای شوم برای مردم در شرایطی است که خمینی ملعون دجالگرانه وعده آزادی، عدالت اجتماعی و حتی آب و برق مجانی و مسکن ارزان به مردم می‌داد، و به‌قول خودش مدعی بود که آینده کشور و مردم «کذا وکذا» می‌شود.
اکنون پس از گذشت ۴۳سال نه تنها از عدالت اجتماعی و عملی شدن وعده‌های بنیانگذار دجال این رژیم جهل و جنایت خبری نیست، بلکه ستم سیاسی و اجتماعی بر مردم به حدی است، که باندهای درونی و حتی آخوندهایی نیز که طی ۴دهه گذشته تماماً از این نظام دفاع می‌کردند اکنون، ناگزیر به بیان این واقعیت شده‌اند که نظام ورشکست شده و به‌قول معروف کفگیر آن به ته دیگ خورده است.
آخوندهای وابسته به باند مغلوب با عنوان «مجمع روحانیان مبارز و مجمع مدرسین و محققان حوزه علمیه قم در جدال باندی با خامنه‌ای و» به بهانه سالگرد انقلاب ۲۲بهمن در سال۵۷ در بیانیه‌یی نوشتند: «لحظه به لحظه از حجم طبقه متوسط به درون طبقه فقیر رانده می‌شوند و طبقه فقیر که روز بروز بر حجم و عدد آن افزوده و بالاترین سختی‌ها را تحمل کرده است».
این دو محفل آخوندی با اشاره به غارت منابع مردم و رواج فساد در حاکمیت در ادامه بیانیه‌شان اضافه کردند: «در سوی دیگر شاهد بروز و ظهور طبقه یا افراد یا نهادهای بی‌مسئولیتی هستیم که بر امکانات خود به‌ویژه با رانت می‌افزایند... مردم می‌گویند: آب و برق مجانی و مسکن ارزان که وعده‌اش داده شد پیشکش، ابتدائی‌ترین نیازهای ما را تأمین کنید. مردم از بیکاری و رکود (تورّمی) می‌نالند و فقر توأم با احساس بی‌آیندگی از یک‌سو و فسادهای بزرگ و شرم‌آور و هدر رفتن سرمایه‌های طبیعی و انسانی خطر بزرگی است که کشور و ملت را تهدید می‌کند» (سایت انصاف نیوز ۱۲بهمن ۱۴۰۰).
این جملات ضمن این‌که بیانگر بخشی از عملکرد ضدمردمی رژیم است، بیانگر مردودیت تمامیت نظام و رسیدن آن به ته خط می‌باشد.
واقعیتی که مردم نیز آنرا در در قیامهای سالهای اخیر و در شعارهای براندازانه خود نظیر «خامنه‌ای قاتل است، اصل نظام باطل است» و «اصلاح طلب اصول‌گرا تمام شد ماجرا» به ثبت دادند.
شعارهایی که گویای عمق نفرت مردم و اعتقاد عمیق‌شان به سرنگونی و حکومت جور و غارت ولایت فقیه است که ۴۳سال است مردم ایران را اسیر جنایات خود کرده است.
