اشک تمساح برای وضعیت معیشت مردم توسط ایادی ریز و درشت رژیم هر روز از رسانه‌های حکومتی به گوش می‌رسد.
بیان وضعیت اسفبار معیشت مردم توسط آنها از روی احساس درد نسبت به درد و رنج مردم نیست، بلکه ناشی از هراس ایادی و سرکردگان رژیم از پیامدهای این وضعیت انفجاری است.
آنها مستمر به یکدیگر هشدار داده و در جنگ باندی تلاش می‌کنند تقصیر را به گردن باند دیگر بیاندازند.
حسین نقوی حسینی، از اعضای باند خامنه‌ای در مجلس ارتجاع، طی اظهاراتی دولت روحانی را به‌عنوان عامل و مقصر گرانی وحشتناک کنونی مورد حمله قرار داد است.
او با اشک تمساح ریختن برای روح و روان مردم می‌گوید: «گرانیهای کمرشکن بر کالاهای اساسی مثل گوشت، مرغ، برنج و همچنین کالاهای مورد نیاز مثل انواع اتومبیل و آهن‌آلات روح و روان مردم را تحت فشار قرار داده است...».
وی سپس روحانی را مخاطب قرار داده و می‌افزاید: «پسته دانه‌ای ۲هزار تومان در شب عید قابل‌تحمل نیست و مردم به‌شدت به‌عملکرد دولت شما معترض هستند. چرا نظارت نمی‌کنید و چرا قیمت‌ها کنترل نمی‌شوند، چرا بر توزیع کالاهای اساسی مردم نظارتی وجود ندارد و چرا جلوی قاچاق را نمیگیرید؟».(سایت الف ۴بهمن ۹۷)
چالش اعتماد
در مقابل روزنامه ابتکار از باند روحانی در سرمقاله ۴اسفند ۹۷ به قلم محمدعلی وکیلی به ابراز وحشت نسبت به از دست رفتن اعتماد مردم به رژیم پرداخته و می‌نویسد: «بحرانهای این روزهای کشور چیزی نیست که بتوان آن را پنهان کرد. این بحرانها، در همه شئون کشورداری، چالش ایجاد کرده است. در این میان به گمان من مهم‌ترین چالشی که ایجاد شده، چالش اعتماد است. اعتماد و امید به آینده، با هم به دست می‌آیند و با هم از کف می‌روند».
کرم مار در مواد غذایی
روی دیگر سکه فقر و وضعیت معیشت مردم البته غارتگری عوامل رژیم و حیف و میل‌هایی است که بر اثر فساد و بی‌کفایتی سرمداران آن، نمونه‌های تکان دهنده‌اش را هر روز در گوشه و کنار کشور می‌توان دید. آخوند خدری از اعضای مجلس ارتجاع یکی از بیشمار نمونه‌ها را این‌چنین بازگو می‌کند: «من اخیراً یکی دو هفته قبل یک بازدیدی داشتم از انبارهای اموال تملیکی استان بوشهر انصافاً نزدیک به ۱۰سوله بسیار بسیار بزرگ تمام مواد غذایی، لباسها، پوشاک، کیف مدرسه، نوشت‌افزار، تمام مواد غذایی که از اول تا آخر از حیّز انتفاع خارج شدند قابل استفاده نیستند. کرم، موش، مار توی این مواد غذایی از این‌طرف می‌زنند از آن در خارج می‌شود. لباسها و پتوهایی که تار و پودشان از هم جدا شدند. ما در یک کشور اسلامی در این وضعیت اقتصادی که فقرایی داریم که نیاز به نان شب دارند کیسه‌های برنج همه متأسفانه تاریخ گذشته و از حیّز انتفاع خارج شدند».
بیلان ۴دهه حاکمیت چپاول
وضعیتی که این رسانه‌ها و افراد به آن اذعان می‌کنند، دست‌آورد حاکمیتی است که پس طی ۴دهه اموال مردم را چپاول کرده است، مردمی که در اثر غارت منابع‌شان و انهدام تولید کشور توسط آن به روز سیاه فقر نشسته‌اند.
البته این وضعیت یک روی سکه واقعیت امروز در ایران است، یک روی دیگر آن واقعیت خشم و خروش مردم و شرایط انفجاری جامعه است.
خشم و خروش مردم و شرایط انفجاری جامعه است که سردمداران رژیم و مهره‌های آن را به وحشت انداخته تا جایی که ناگزیر شده‌اند برای مردم اشک تمساح بریزند و روضه حمایت از مردم بخوانند.
نگرانی آنها از جمله آن نماینده مجلس ارتجاع و مدیر مسئول روزنامه ابتکار(محمدعلی وکیلی) از چالشی است که نظام در زمینه نفرت عمومی و بحران سرنگونی با آن مواجه است و از آن به‌عنوان عدم اعتماد مردم به آن نام می‌برند.
چالش سرنگونی
چالش سرنگونی آن‌چنان جدی و عینی است که بسیاری از مهره‌های آن امیدشان را نسبت به بقای آن در سال آینده را از دست داده‌اند و سردمداران آن از جمله علی خامنه‌ای هم ناگزیر شده‌اند نسبت به چالش اصلی در سال ۹۸ هشدار بدهند.
بحران سرنگونی مبتنی بر این واقعیت است که حاکمیت آخوندی دیگر مثل گذشته نمی‌تواند بر مردم حکومت کنند و مردم نیز دیگر مانند گذشته آن را برنمی‌تابند.
آن‌چنان که روزنامه آفتاب وابسته به باند روحانی ضمن «ناخوشایند دانستن» وضعیت نظام و«پیش‌بینی روزهای دشوار» برای آن، خشم و خروش جوانان نسبت به آن را چنان توصیف می‌کند که «امید را از هر جنبده‌ای(بخوانید ایادی رژیم) می‌گیرد».
نویسنده مقاله آفتاب در وصف وضعیت جوانان می‌نویسد: «...بعد از گذشت ۴۰سال و این حجم از درآمدهای نفتی و سایر منابع و پتانسیل‌های دیگر که ایران را متمایز کرده آیا شایسته است شکل‌گیری چنین صف‌هایی؟ نسل جدید نسل دهه ۴۰، ۵۰، ۶۰ و حتی ۷۰ نیست. آستانه صبرشان پایین است و به‌اصطلاح تلگرامی و توئیتری هستند. حوصله خواندن روزنامه و کتاب ندارند و با یک جمله می‌خواهند به همه جا برسند. نسل‌های قبلی حلم، بردباری، شکیبایی داشتند اما نسل جدید بیگانه است با صبر و تحمل. به همین دلیل این صفهای لعنتی، مصائب به‌دنبال دارد و باید فکری در مورد آن کرد».(روزنامه آفتاب ۴بهمن ۹۷)
اعتراف به معیشت سخت مردم در هراس از انفجار اجتماعی
بر پایه چنین واقعیتهایی در صحنه اجتماعی است که حتی مهره‌ها و رسانه‌های حکومتی چنین تصویرهای تیره‌ای را ارایه داده و ناگزیر به چنین اعترافاتی می‌شوند. آنها به‌شدت نگران فضای انفجاری جامعه هستند و از چشم‌انداز تیره و تار سال ۹۸ بسیار ناامید و نگران هستند.
