سایت رادیو آلمان: دیوان کیفری لاهه رسیدگی به پرونده جنایت علیه بشریت در سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ در کنیا را آغاز کرده است.
در نخستین جلسه دادگاه، سه تن از متهمان جنایت علیه بشریت در کنیا درباره حوادث سال ۲۰۰۷ سخن گفتند.
این سه نفر عبارت بودند از وزیران آموزش عالی و صنعت و هم‌چنین یک گرداننده برنامه رادیویی
گرداننده برنامه رادیویی که کاسگی نام دارد متهم است که شنوندگان رادیو را به قتل و غارت و تجاوز ترغیب کرده است.
جنایت علیه بشریت در کنیا به حوادث پس از انتخابات ریاست‌جمهوری در دسامبر ۲۰۰۷ بر می‌گردد.
موایی کیباکی، رئیس‌جمهور وقت، و رقیب او رایلا اودینگا خود را پیروز انتخابات معرفی کردند. از آن‌جایی که بازشماری آرا امکان‌پذیر نبود، طرفداران اپوزیسیون دست به حرکتهای اعتراضی زدند. نیروهای دولتی نیز اقدام به سرکوب تظاهرات نمودند و به تجاوز جنسی و آتش‌سوزی منازل پرداختند، این خشونتها بین ۱۰۰۰ تا ۱۴۰۰ کشته برجای گذاشت و بیش از ۶۰۰ هزار نفر نیز آواره شدند.
پس از ماه‌ها قتل و غارت، کیباکی و اودینگا طرح صلح سازمان ملل را پذیرفتند. بر اساس این طرح، کیباکی رئیس‌جمهور باقی ماند و اودینگا نخست‌وزیر کنیا شد.
اکنون پس از چهارسال دیوان کیفری بین‌المللی لاهه به این پرونده رسیدگی می‌کند. اگر‌چه دولت کنیا و مقامهای قضایی آن خواستار حل‌وفصل این پرونده در داخل کنیا شدند اما دادگاه بین‌المللی لاهه این درخواست را رد کرده است چرا که معتقد است دستگاه قضایی کنیا از فساد رنج می‌برد و فاقد صلاحیت برای رسیدگی به پرونده جنایت علیه بشریت است.
نتایج چند همه‌پرسی نشان می‌دهند که اکثر شهروندان کنیا می‌خواهند دیوان کیفری بین‌المللی به این جنایتها رسیدگی کند نه دستگاه قضایی کنیا.
در نخستین جلسه دادگاه، سه تن از متهمان جنایت علیه بشریت در کنیا درباره حوادث سال ۲۰۰۷ سخن گفتند.
این سه نفر عبارت بودند از وزیران آموزش عالی و صنعت و هم‌چنین یک گرداننده برنامه رادیویی
گرداننده برنامه رادیویی که کاسگی نام دارد متهم است که شنوندگان رادیو را به قتل و غارت و تجاوز ترغیب کرده است.
جنایت علیه بشریت در کنیا به حوادث پس از انتخابات ریاست‌جمهوری در دسامبر ۲۰۰۷ بر می‌گردد.
موایی کیباکی، رئیس‌جمهور وقت، و رقیب او رایلا اودینگا خود را پیروز انتخابات معرفی کردند. از آن‌جایی که بازشماری آرا امکان‌پذیر نبود، طرفداران اپوزیسیون دست به حرکتهای اعتراضی زدند. نیروهای دولتی نیز اقدام به سرکوب تظاهرات نمودند و به تجاوز جنسی و آتش‌سوزی منازل پرداختند، این خشونتها بین ۱۰۰۰ تا ۱۴۰۰ کشته برجای گذاشت و بیش از ۶۰۰ هزار نفر نیز آواره شدند.
پس از ماه‌ها قتل و غارت، کیباکی و اودینگا طرح صلح سازمان ملل را پذیرفتند. بر اساس این طرح، کیباکی رئیس‌جمهور باقی ماند و اودینگا نخست‌وزیر کنیا شد.
اکنون پس از چهارسال دیوان کیفری بین‌المللی لاهه به این پرونده رسیدگی می‌کند. اگر‌چه دولت کنیا و مقامهای قضایی آن خواستار حل‌وفصل این پرونده در داخل کنیا شدند اما دادگاه بین‌المللی لاهه این درخواست را رد کرده است چرا که معتقد است دستگاه قضایی کنیا از فساد رنج می‌برد و فاقد صلاحیت برای رسیدگی به پرونده جنایت علیه بشریت است.
نتایج چند همه‌پرسی نشان می‌دهند که اکثر شهروندان کنیا می‌خواهند دیوان کیفری بین‌المللی به این جنایتها رسیدگی کند نه دستگاه قضایی کنیا.
