مسعود رجوی - خانواده مجاهدین یا مزدوران ارتجاع؟ پیام به مجاهدان شهر شرف - ۲۴ بهمن ۱۳۸۸

×××

حضرت نوح یکی از 5 پیامبر اولوالعزم است. می‌گویند که در مجموع 124هزار پیامبر وجود داشته اما فقط 5تای آنها رسالت جهانی داشتند. سایر انبیا مأموریت و رسالتشان جهانشمول نبوده و در حیطه قوم یا خاک یا منطقه خاص خودشان بوده است.
نوح پیامبر نزدیک به 6هزار سال پیش به دنیا آمد. لابد حکمتی در کار بوده است که خدا به او 950سال مأموریت داد. توفان زمین شناسی بزرگی هم در پیش بود با رسالتی بسیار سنگین. می‌گویند که مرقد او در نجف در جوار حضرت علی است و در زیارت حضرت علی به آن اشاره شده است.

از روی همین وحوشی که در 6 و 7مرداد دیدیم، می‌توانید حدس بزنید که 6000سال پیش دنیا و نوع انسان در چه نقطه‌یی بوده است. هرچه نوح از عدل و داد سخن می‌گفت جز مشتی برده و فقیر به گوش کسی فرو نمی‌رفت. حتی پسر خودش! تا زمانی‌که توفان بزرگ در رسید.

از این پیشتر، در حوالی همین کوفه امروز که بَرّ و بیابان است، با تنه درختان و الیاف، کشتی‌سازی می‌کرد و همه، از جمله پسرش، او را به سخره می‌گرفتند. مثل همین امروز که شما سالهاست در صحراهای خشک دارید کشتی ارتش آزادی می‌سازید و رژیم و مزدورانش به سخره می‌گیرند… . !

حتی «والیه» زن نوح را آخوندها و حکام زمان، به میان قوم آوردند تا گواهی بدهد که نوح دیوانه و خیالپرداز است. در آن ایام تلویزیون و مصاحبه تلویزیونی در کار نبود اما مضمونش همین لجن‌پراکنیهای امروزی بود.

سرانجام روزی، همان‌طور که حالا زمین شناسان هم به‌طور علمی کشف کرده‌اند، در این منطقه از جهان سیل و توفانی عظیم، جغرافیا را تغییر داد. بقیه‌اش را از آیه 25 به بعد سوره هود برایتان خلاصه می‌کنم:
نوح را با رسالت برای قومش فرستادیم و او به آنها گفت من با بیان روشن برای هشدار به شما آمده‌ام؛ این‌که بت پرستی را کنار بگذارید و جز خدا را نپرستید… صاحبان قدرت و ثروت و مرتجعان قوم به او گفتند ما تو را جز بشری مثل خودمان نمی‌بینیم و کسانیکه به تو می‌گروند و در صفوف مقدم تو قرار می‌گیرند فرو دستتان و نادارترین افرادند. هیچ مزیت و فضیلتی بر ما ندارند و آنچه تو می‌گویی باطل و دروغ است…

نوح هر چه قسم و آیه خورد و استدلال کرد و بینه آورد، گوششان بدهکار نبود. با پررویی و وقاحت تمام از او می‌خواستند که اول بیا رابطه ات را با این فرودستان و فقرایی که طرفدارت هستند، قطع کن و گردهماییهای خود را با آنها منحل کن تا بعد ببینیم چه می‌گویی…

نوح می‌گفت آخر من که مزد و پاداشی از شما نمی‌خواهم. چرا باید کسانی را که ایمان آورده‌اند که روزی با خدای خود دیدار می‌کنند طرد کنم و از خود برانم. وانگهی اگر اینکار را که شما می‌خواهید بکنم و اقشار سرکوب شده و فقیر را از خود برانم، غضب خدا را برمی‌انگیزد و در این‌صورت چه کسی است که بتواند یاریم کند…

بعد هم جنگ سیاسی و ایدئولوژیکی بین طرفین بالا می‌گرفت و سالها ادامه داشت و نوح در جواب برچسبها و اتهامات می‌گفت: من نه مدعی هستم که خزائن خدا دست من است، نه علم غیب دارم، نه از حوادث آینده اطلاع و زمانبندی دارم، نه غیربشر و ملائکه هستم، اما می‌دانم که این‌طور نیست که آن قشر و طبقه‌یی که شما آنها را خوار و ندار می‌پندارید، خدا به آنها خیر ندهد و برای آنها خیر و عزت نخواسته باشد… .

-آخرسر هم قوم از بحث و جدل با نوح درماندند و گفتند دیگر بس کن و این‌قدر حرف نزن. اگر راست می‌گویی آنچه را که به ما وعده می‌دهی و ما را از آن می‌ترسانی، آن را بیاور ببینیم.
-این‌جا هم نوح می‌گفت من کاره‌یی نیستم، خدا هر وقت خودش بخواهد آن را محقق می‌کند و دریغ و افسوس می‌خورد که چرا نصایح او مؤثر واقع نمی‌شود… .

-گاه آن‌قدر دلش می‌گرفت که می‌خواست سر به صحرا بگذارد یا خدا عمر او را کوتاه کند و از دست آن جماعت خلاص بشود. به بیابان می‌رفت و شکوه و شکایتهایش را با خدا در میان می‌گذاشت. خدا هم به او نهیب می‌زد که حق مأیوس شدن و حق دل آزردگی نداری، زیر نظر خودم کشتی رهائیبخش را بساز و منتظر باش… .

-خدا گاه یک چیز دیگر هم به او می‌گفت که معنی آن برای نوح ملموس نبود. خدا می‌گفت یادت باشد که مبادا روزی که ستمگران غرق می‌شوند با من در مورد آنها حرفی بزنی… .

-سالها و سده‌ها گذشت. تا روزی از عمق تنور، آب فواره زد. این همان علامتی بود که از قبل به حضرتش داده بود. به‌قول شما، آژیرها را به صدا در آورد و رزمندگانش را صدا زد تا با نمونه‌ای از موجودات آن روزگار که قرار بود زنده بمانند به کشتی سوار شوند… .
-حالا ببینید در میان برهوت صحرا و بیابان و خشکی، افرادی که یکباره می‌بینند دنیا عوض شد و خشکی به دریا تبدیل شد، دچار چه بهت و حیرتی می‌شوند.

-آخر تا همین دیروز هرکس که از کنار کارگاه نوح رد می‌شد یک متلک و لغزی بار اینها می‌کرد و می‌گفت اصلاً معلوم است شما دارید چه کار می‌کنید و برای چی این‌جا هستید؟ ، خودتان را مسخره کرده‌اید؟ بروید دنبال زندگی تان! بروید «دمب» دستگاه حاکم بشوید! فکر سرنگونی این دستگاه را هم بالکل از سرتان بیرون کنید… .
(در پرانتز بگویم که خوب می‌دانم، هروقت من برای شما قصه می‌گویم، خسته نمی‌شوید و خوب گوش می‌دهید! لکن باور کنید که این یکی قصه نیست، عین واقعیت است. تحقیقات زمین شناسی و باستان شناسی هم وقوع چنین توفانی را تائید می‌کند).