هموطنان عزیز،
حامیان مقاومت،
دوستانی که امروز در حمایت از دادخواهی زندانیان سیاسی قتل‌عام شده در سال ۶۷، در لندن و لاهه گرد آمده‌اید، به همه شما درود می‌فرستم.
شما در این گردهم‌آیی‌ها صدای قهرمانانی را به جهان می‌رسانید که برای آزادی، از جان خود گذشتند. شما صدای مردمی را منعکس می‌کنید که نمی‌خواهند در حاکمیت شکنجه و کشتار به‌سر ببرند.
شما صدای زندانیان سیاسی مقاومی هستید که همین حالا در اعتصاب‌غذا به‌سر می‌برند و جانشان در خطر است و صدای جنبشی هستید که برای به‌زیر کشیدن استبداد مذهبی در ایران در نبرد است. درود بر همه شما!
از قتل‌عام 30هزار زندانی سیاسی نزدیک به سه دهه می‌گذرد. اما این جنایت چیزی نیست که به تاریخ پیوسته باشد. این جنایت مسأله همین امروز است. مسأله نقض فاجعه‌بار حقوق‌بشر در ایران است. مربوط است به جوانانی که همین امسال آخوندها، چشم آنها را کور کردند یا جوانانی که همین امسال آخوندها دست‌شان را قطع کردند و جوانانی که از ابتدایی‌ترین آزادی‌ها برخوردار نیستند. مربوط است به اعدام‌های هر روزه در سراسر ایران و هزاران نفر که زیر حکم اعدام‌اند. مربوط به زندانیان سیاسی است که در تمام سلول‌ها و بندهایشان با دوربین و وسائل استراق سمع کنترل می‌شوند. زندانیانی که پی‌در‌پی شکنجه می‌شوند و از حقوق ابتدایی خود محروم‌اند.
زنانی که تحت سرکوب مضاعف هستند، جامعهٴ که زیر ترس و فقر زندگی می‌کند، جامعهٴ که محکوم است تحت حاکمیت کسانی باشد که قاتلان و شکنجه‌گران فرزندانشان هستند. و جامعهٴ که از حق فعالیت سیاسی محروم است و حق انتخاب آزادانه ندارد.
شما با کارزار دادخواهی، رژیم را به‌خاطر بزرگ‌ترین جنایت‌اش هدف قرار می‌دهید. شما با این کارزار، موضعگیری در قبال قتل‌عام ۶۷را به معیار قضاوت تبدیل کرده‌اید.
دولتهای اتحادیه اروپا و آمریکا برای سال‌های زیاد با همراهی با این رژیم، به‌آن کمک کردند که جنایت خود علیه بشریت را پنهان کند.
از مردم اروپا می‌خواهم که دولتهای خود را مورد سؤال قرار دهند که چرا هم‌چنان به رابطه با رژیمی ادامه می‌دهند که با نسل‌کشی حکومت می‌کند.
حالا بسیاری ترفندهای آخوندها برای مردم جهان روشن شده است. گویی زندانیان سیاسی قتل‌عام شده و تمام آن 120هزار شهید دوباره به‌میدان آمده‌اند.
بله، چنان‌که مسعود، درباره این شهیدان گفته است: این خونهای پاک، جوشیدن آغاز خواهد کرد... و خمینی نخواهد توانست این شعله را خاموش کند...
ما از کمیسر عالی حقوق‌بشر ملل‌متحد می‌خواهیم یک کمیسیون مستقل تحقیق در مورد قتل‌عام سال ۶۷تشکیل دهد.
دولتهای اروپایی باید حداقل، تجارت و دیپلوماسی در رابطه با این رژیم را به توقف شکنجه و اعدام منوط کنند.
تا زمانی که آخوندها دست خود را در نقض حقوق‌بشر در ایران باز می‌بینند، به جنگ‌افروزی و اشغالگری در خاورمیانه ادامه می‌دهند و تا زمانی که به ستیزه‌جویی در منطقه ادامه می‌دهند، امنیت و آرامش در تمام جهان از جمله اروپا تهدید می‌شود.
مردم و مقاومت ایران برآنند که به کار استبداد مذهبی پایان بدهند و آخوندها با همه جنایت‌هایشان از این سرنوشت نمی‌توانند فرار کنند.
از کوشش‌های شما هموطنان، در کارزار دادخواهی صمیمانه سپاسگزارم و همگان را به گسترش این تلاش‌ها و گسترش مبارزه برای کسب آزادی و حاکمیت مردم فرا می‌خوانم.
درود بر شما
حامیان مقاومت،
دوستانی که امروز در حمایت از دادخواهی زندانیان سیاسی قتل‌عام شده در سال ۶۷، در لندن و لاهه گرد آمده‌اید، به همه شما درود می‌فرستم.
شما در این گردهم‌آیی‌ها صدای قهرمانانی را به جهان می‌رسانید که برای آزادی، از جان خود گذشتند. شما صدای مردمی را منعکس می‌کنید که نمی‌خواهند در حاکمیت شکنجه و کشتار به‌سر ببرند.
شما صدای زندانیان سیاسی مقاومی هستید که همین حالا در اعتصاب‌غذا به‌سر می‌برند و جانشان در خطر است و صدای جنبشی هستید که برای به‌زیر کشیدن استبداد مذهبی در ایران در نبرد است. درود بر همه شما!
از قتل‌عام 30هزار زندانی سیاسی نزدیک به سه دهه می‌گذرد. اما این جنایت چیزی نیست که به تاریخ پیوسته باشد. این جنایت مسأله همین امروز است. مسأله نقض فاجعه‌بار حقوق‌بشر در ایران است. مربوط است به جوانانی که همین امسال آخوندها، چشم آنها را کور کردند یا جوانانی که همین امسال آخوندها دست‌شان را قطع کردند و جوانانی که از ابتدایی‌ترین آزادی‌ها برخوردار نیستند. مربوط است به اعدام‌های هر روزه در سراسر ایران و هزاران نفر که زیر حکم اعدام‌اند. مربوط به زندانیان سیاسی است که در تمام سلول‌ها و بندهایشان با دوربین و وسائل استراق سمع کنترل می‌شوند. زندانیانی که پی‌در‌پی شکنجه می‌شوند و از حقوق ابتدایی خود محروم‌اند.
زنانی که تحت سرکوب مضاعف هستند، جامعهٴ که زیر ترس و فقر زندگی می‌کند، جامعهٴ که محکوم است تحت حاکمیت کسانی باشد که قاتلان و شکنجه‌گران فرزندانشان هستند. و جامعهٴ که از حق فعالیت سیاسی محروم است و حق انتخاب آزادانه ندارد.
شما با کارزار دادخواهی، رژیم را به‌خاطر بزرگ‌ترین جنایت‌اش هدف قرار می‌دهید. شما با این کارزار، موضعگیری در قبال قتل‌عام ۶۷را به معیار قضاوت تبدیل کرده‌اید.
دولتهای اتحادیه اروپا و آمریکا برای سال‌های زیاد با همراهی با این رژیم، به‌آن کمک کردند که جنایت خود علیه بشریت را پنهان کند.
از مردم اروپا می‌خواهم که دولتهای خود را مورد سؤال قرار دهند که چرا هم‌چنان به رابطه با رژیمی ادامه می‌دهند که با نسل‌کشی حکومت می‌کند.
حالا بسیاری ترفندهای آخوندها برای مردم جهان روشن شده است. گویی زندانیان سیاسی قتل‌عام شده و تمام آن 120هزار شهید دوباره به‌میدان آمده‌اند.
بله، چنان‌که مسعود، درباره این شهیدان گفته است: این خونهای پاک، جوشیدن آغاز خواهد کرد... و خمینی نخواهد توانست این شعله را خاموش کند...
ما از کمیسر عالی حقوق‌بشر ملل‌متحد می‌خواهیم یک کمیسیون مستقل تحقیق در مورد قتل‌عام سال ۶۷تشکیل دهد.
دولتهای اروپایی باید حداقل، تجارت و دیپلوماسی در رابطه با این رژیم را به توقف شکنجه و اعدام منوط کنند.
تا زمانی که آخوندها دست خود را در نقض حقوق‌بشر در ایران باز می‌بینند، به جنگ‌افروزی و اشغالگری در خاورمیانه ادامه می‌دهند و تا زمانی که به ستیزه‌جویی در منطقه ادامه می‌دهند، امنیت و آرامش در تمام جهان از جمله اروپا تهدید می‌شود.
مردم و مقاومت ایران برآنند که به کار استبداد مذهبی پایان بدهند و آخوندها با همه جنایت‌هایشان از این سرنوشت نمی‌توانند فرار کنند.
از کوشش‌های شما هموطنان، در کارزار دادخواهی صمیمانه سپاسگزارم و همگان را به گسترش این تلاش‌ها و گسترش مبارزه برای کسب آزادی و حاکمیت مردم فرا می‌خوانم.
درود بر شما
