مهمترین عنوانهای روزنامه‌های باند حسن روحانی به اظهارات روز گذشته او و سخنگویش و دفاع از قرارداد نفتی توتال اختصاص یافته است:
آرمان :
آرمان :
روحانی: می مانیم، نباید از عده‌یی که به ناحق بلندگوهایی بزرگ دارند بترسیم- سازنده موشکهای پرتاب شده دولت و وزارت دفاع است
آفتاب یزد: سخنگوی دولت مطرح کرد؛ تأیید احضار برخی استانداران
ابتکار: سخنگوی دولت: روحانی زیر بار حرف غیرمنطقی برای چینش کابینه نمی‌رود
ابتکار: جنجال بر سر قرارداد توتال چه معنایی برای اقتصاد کشور دارد؟ دعوای سیاسی داخلی فرار سرمایه خارجی
اطلاعات: سخنگوی دولت: پرونده کاسبان تحریم را به قوه قضاییه دادیم
ایران: سخنگوی دولت: اسامی کاسبان تحریم به قوه قضاییه داده شد
جهان صنعت: روحانی: از کسانی که به ناحق بلندگوی بزرگ دارند نباید ترسید
همدلی: رئیس‌جمهور: با فشار و شعار از میدان خارج نمی‌شویم
حمله به اظهارات روحانی و قرار داد توتال موضوع تیترهای روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع است:
جوان: دولت بی‌تفنگ، دولت با موشک شد! شریک موشک ها! روحانی: پول موشک ها را دولت داد
کیهان: پاسخ کارشناسی دولت! منتقدان قرارداد توتال حرف مفت می‌زنند!
کیهان:مگر شاکی پرونده کرسنت آقای روحانی نبود؟ جناب سخنگو؟!
روزنامه‌های باند علی خامنه‌ای در سایر عرصه‌ها نیز به باند رقیب حمله کرده‌اند:
جوان: ۴دستگاه ناراضی تراش- رئیس دیوان عدالت اداری: بیشترین شکایات مردمی از وزارت کار، تأمین اجتماعی، شهرداریها و آموزش و پرورش ثبت شده است
کیهان: پس از یک سال همکاری کشورمان؛ هشدار FATF به کشورها:ریسک تجارت با ایران بالاست
کیهان: دولت دوازدهم در خدمت تولید و اشتغال یا در اجاره احزاب؟!
برخی از بحرانهای اقتصادی اجتماعی و تداوم خط سرکوب موضوع مشترک روزنامه‌های هر دو باند حاکم است:
تجارت: رئیس کنفدراسیون صادرات ایران تأکید کرد: پیوستن به WTO ضرورت اقتصاد ایران
خراسان: ماجرای دعوا بر سر ثبت سند خودرو تمامی ندارد، مردم هم‌چنان سرگردان در کشمکش ناجا و کانون سردفترداران
شرق: عضو فراکسیون زنان مجلس از مشکل خروج از کشور زنان می‌گوید: یک میلیون رأی هم بیاوری احتیاج به اجازه همسر داری
کلید: اشتری در جمع خبرنگاران: خودروی هنجار شکنان و بد حجابان متوقف می‌شود
دستگیری همدست پاسدار احمدی‌نژاد هم تیتر روزنامه‌های باند روحانی شده است:
بهار: نامه سرگشاده احمدی‌نژاد برای آزادی بقایی – نای بی‌نوای محمود
شرق:اعتراض احمدی‌نژاد به بازداشت حمیدرضا بقایی
قانون: خط قرمز احمدی‌نژاد زیر سؤال رفت صدایش بلند شد؛ نامه انحرافی
روزنامه‌های باند روحانی به دفاع از اظهارات روز گذشته وی پرداخته اند:
ایران: روحانی: از کسانی که به ناحق بلندگوهای بزرگ دارند، نمی‌ترسیم
سخنان روز گذشته رئیس جمهوری مؤید آن بود که وی در عمل به وعده‌های انتخاباتی خود و پیگیری مشکلات مردم مصر است و اعمال فشارها و هجمه‌های پساانتخاباتی خللی در عزم وی برای پیشبرد برنامه‌هایش ایجاد نکرده است.
تأکید روحانی بر اینکه «یک کارگزار نباید با فحاشی، تخریب و شعارهای عده‌یی از میدان خارج شود» چه بسا در حکم آب سردی بود روی محافل و اتاق فکرهای ضددولتی که تصور می‌کردند تشدید حملات به رئیس جمهوری و همکاران پیش از آغاز به کار دولت جدید، اراده روحانی برای حرکت در مسیر وعده داده شده را سست کند.
رئیس جمهوری اما دیروز نه تنها این پیام را به مخالفان مخابره کرد که مرد فرار از میدان نیست، بلکه به مردم هم یادآوری کرد که ایستادگی در وسط میدان و نه ترس از تخریب عده‌یی قلیل ولو اینکه تریبونهای بزرگ را در اختیار داشته باشند، موفقیت‌های بزرگ به‌دنبال خواهد داشت.
ایران: تریبونهای پرصدا با تأثیر معکوس
به نظر می‌رسد طیف‌هایی از اقلیت شکست خورده در انتخابات بنا ندارد تن به قاعده مرسوم دموکراسی بدهد و مدام تلاش دارد به هر بهانه‌یی بازی را به هم بزند. این طیف که البته به درستی رئیس جمهوری هم آنها را معدود خوانده، به مدد تریبونها و گاها جایگاههایی که در اختیار دارند، صدای بیشتر از شایستگی و وزن واقعی خود در سپهر سیاسی و جامعه دارد... به نظر می‌رسد این طیف هم‌چنان در این تصور قدیمی باقی مانده که تریبونهای بزرگ و صداهای بلند‌تر، لزوماً تأثیرگذاری بیشتری هم خواهد داشت. فارغ از اینکه دنیا تغییر کرده و این تریبونها و رسانه‌های پر تعداد بعضاً تخریبگر، دیگر تنها مرجع انحصاری اطلاع‌رسانی و تحلیل نیستند... بر همین اساس است که روحانی هم روز گذشته به آنها یادآوری کرد که مردم کاری به این تندروها ولو اینکه تریبونهای بزرگ را در اختیار داشته باشند، ندارند و راه خود را می‌روند. به هر روی زعما و بزرگان اصول‌گرا اگر عزمی برای تجدید نظر و آسیب‌شناسی داشتند شایسته است که فکری هم برای این طیف تندرو و تریبونهای تفرقه‌ساز به جای وحدت آفرین کنند
روزنامه‌های باند حسن روحانی مواضع باند رقیب علیه روحانی را به چالش کشیده و عمق گرفتن شکافهای درون نظام را بارز کرده‌اند:
جمهوری اسلامی: دلواپسان و استمرار تخریب دولت اعتدالگرا
هجمه به دستاوردهای سیاسی و اقتصادی دولت از مهمترین راهبردهای منتقدان است، هجمه‌ای که در شرایط کنونی به بهانه‌هایی مانند مشکلات اقتصادی، بانکی و تحریم کشورهای غربی شدت یافته است.
آنان بی‌توجه به موفقیت‌های داخلی و خارجی دولت یازدهم، درصدد هستند با سیاه‌نمایی وضع موجود، تصویری ناتوان و ناکارآمد از دولت به نمایش بگذارند. این گروه از اصول‌گرایان که پس از انتخابات ریاست جمهوری، راه خود را از اصول‌گرایان حامی دولت جدا کردند با راهبردهای مختلف تلاش دارند ضمن تخریب دولت تدبیر و امید این دولت را ناکارآمد معرفی کنند.
منتقدان با تردید افکنی در آمارها و حواله دادن مردم به شرایط بازار، بدون توجه به شیوه محاسبه نرخ تورم، می‌خواهند که دولت را به خلاف واقع گویی در زمینه رونق اقتصادی متهم کنند.
خدشه‌دار کردن التزام دولت به ساختار و مبانی نظام جمهوری اسلامی یکی دیگر از اهداف دلواپسان برای تخریب دولت روحانی است.
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع حرفهای حسن روحانی را مورد حمله قرار داده و بعضاً برای وی خط و نشان کشیده‌اند:
کیهان: درباره بودجه دفاعی کشور هم که از افعال معکوس استفاده کردید!
آقای روحانی صحبتهای شما علیه شهرهای موشکی را باور کنیم یا ادعای ساخت موشک را؟ بودجه دفاعی کشور در دولت شما 85درصد کاهش یافت.
روحانی که در اولین سال ریاست‌جمهوری خود بودجه دفاعی کشور را به‌شدت کاهش داد، دیروز در جشنواره عمران سلامت در صحبتهایی کاملاً مرتبط با موضوع همایش (!) گفت: «آنها که از خاکمان با موشک یک مرکز تروریستی را هدف قرار دادند فداکاری کردند، اما موشک را کی درست کرد؟ سازنده این موشک دولت و وزارت دفاع است و پول آن را بخش اقتصادی کشور تأمین می‌کند.» وی ادامه داد: «سلاحهای راهبردی ساخته شده در دولت یازدهم حدود 80درصد کل میزان قبلی است.»
حسن روحانی در مناظرات انتخاباتی با حمله به اقتدار موشکی سپاه، نه تنها به شهرهای موشکی سپاه اعتراض کرد که شعارنویسی روی موشکها را نیز تحمل نکرد و نسبت به آن انتقاد شدید نمود اما دیروز در واکنشی کاملاً متفاوت نمادهای اقتدار کشور را به نام دولت خود ثبت کرد.
سال گذشته نیز دولت روحانی در لایحه بودجه 95، مجموع بودجه نهادهای نظامی را 5هزار میلیارد تومان کاهش داده بود که با واکنش مجلس روبه‌رو شد. نوبخت در واکنش به این واکنش مجلس اعلام کرد که برای تقویت بنیه دفاعی اصلاً پولی وجود ندارد! این در حالی است که همین میزان بودجه نیز هیچگاه توسط دولت محقق نشد
بهتر است آقای روحانی به جای اینکه ساخت موشکهای شهید تهرانی‌مقدم و فعالیت‌های هسته‌یی احمدی‌روشن‌ها را به نام خود ثبت کند، به مانع‌گذاری در توسعه دفاعی کشور و فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌یی پایان دهد.
کیهان: درباره بودجه دفاعی کشور هم که از افعال معکوس استفاده کردید!
آقای روحانی صحبتهای شما علیه شهرهای موشکی را باور کنیم یا ادعای ساخت موشک را؟ بودجه دفاعی کشور در دولت شما 85درصد کاهش یافت.
روحانی که در اولین سال ریاست‌جمهوری خود بودجه دفاعی کشور را به‌شدت کاهش داد، دیروز در جشنواره عمران سلامت در صحبتهایی کاملاً مرتبط با موضوع همایش (!) گفت: «آنها که از خاکمان با موشک یک مرکز تروریستی را هدف قرار دادند فداکاری کردند، اما موشک را کی درست کرد؟ سازنده این موشک دولت و وزارت دفاع است و پول آن را بخش اقتصادی کشور تأمین می‌کند.» وی ادامه داد: «سلاحهای راهبردی ساخته شده در دولت یازدهم حدود 80درصد کل میزان قبلی است.»
حسن روحانی در مناظرات انتخاباتی با حمله به اقتدار موشکی سپاه، نه تنها به شهرهای موشکی سپاه اعتراض کرد که شعارنویسی روی موشکها را نیز تحمل نکرد و نسبت به آن انتقاد شدید نمود اما دیروز در واکنشی کاملاً متفاوت نمادهای اقتدار کشور را به نام دولت خود ثبت کرد.
سال گذشته نیز دولت روحانی در لایحه بودجه 95، مجموع بودجه نهادهای نظامی را 5هزار میلیارد تومان کاهش داده بود که با واکنش مجلس روبه‌رو شد. نوبخت در واکنش به این واکنش مجلس اعلام کرد که برای تقویت بنیه دفاعی اصلاً پولی وجود ندارد! این در حالی است که همین میزان بودجه نیز هیچگاه توسط دولت محقق نشد
بهتر است آقای روحانی به جای اینکه ساخت موشکهای شهید تهرانی‌مقدم و فعالیت‌های هسته‌یی احمدی‌روشن‌ها را به نام خود ثبت کند، به مانع‌گذاری در توسعه دفاعی کشور و فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌یی پایان دهد.
جوان: سرمقاله: موشکهای «من یا «ما»
دیروز بار دیگر رئیس‌جمهور از فرصت سخن گفتن استفاده کرد و در یک جشنواره غیرمرتبط با موضوع امنیت ملی و شلیک موشک به دیرالزور، مطالبی را گفت که بیش از اهمیت این مطالب، چرایی و حواشی طرح این موضوع حائز اهمیت بود. آقای روحانی در این جشنواره بار دیگر گفت: «آنها که از خاکمان با موشک یک مرکزی تروریستی را هدف قرار دادند، فداکاری کردند، اما موشک را کی درست کرد؟ سازنده این موشک دولت و وزارت دفاع است و پول آن را بخش اقتصادی تأمین می‌کند.». اینکه رئیس‌جمهور محترم تلاش دارد از اتفاق مبارک شلیک موشکها، ماهی مقصود خود را صید کند، کمی ابهام‌آمیز است. اگر وی می‌خواهد با گذشت دو ماه از انتخابات، خاطره تلخ مناظره‌های تبلیغاتی که معترض به نمایش شهرهای زیرزمینی موشکی و نوشتن شعار روی موشکها بود را از ذهن مردم پاک کند که برعکس، چنین اظهاراتی مخالفت رئیس‌جمهور با برنامه موشکی را تداعی می‌کند و این اقدام رئیس‌جمهور، مجدداً آن اظهارات زمان انتخابات را زنده می‌کند و آورده‌ای هم برای رئیس‌جمهور نخواهد داشت...
جوان: شریک موشکها!
«دولت بی‌تفنگ» به یکباره «دولت با موشک» شد
حسن روحانی روز گذشته سخنرانی کرد؛ در جشنواره عمران سلامت و در مورد حمله موشکی سپاه به داعش، اینکه چه کسی در ایران اسلحه می‌سازد، چه کسی در کنار جان دادن مجاهدان پول و سلاح به مردم عراق می‌دهد و اینکه چه کسانی به وزیر خارجه توهین کرده‌اند. او دیروز همه تلاشش را کرد تا بگوید در حملات موشکی سپاه به داعش، دولت هم شریک بوده است. تلاشی بیهوده، چه آن‌که از ابتدا هم کسی این پیروزی را به نام خود نزده بود؛ این سخنرانی پس از چند روز کسالت و گلودرد رئیس‌جمهور که فضای سیاسی کشور را آرام نگه داشته بود، ایراد شد و مثل خیلی زمانهای دیگر فضای سیاسی و رسانه‌یی را تند و دوقطبی کرد؛
روحانی که در تبلیغات ریاست‌جمهوری علیه شهرهای موشکی سپاه سخن می‌گفت و پیش از این در گفت‌وگویی تأکید کرده بود رابطه عاطفی موصل با بدنه عراق قطع شده و دیگر نمی‌توان این شهر را با نیروی نظامی پس گرفت، اکنون... برای پاک کردن گذشته و شریک شدن در این پیروزی‌ها، چانه‌زنی‌های ادامه‌داری را بر سر موشکها دارد.
سؤال اصلی آن است که چرا روحانی عصبانی است؟ چرا دنبال یافتن و پررنگ کردن نقش خود و دولتش در این پیروزی است؟
جوان: سکوتش خبرساز، سخنش خبرسازتر!
تجربه هم نشان داده که رئیس‌جمهور برای موج‌آفرینی خبری چندان منتظر فرصت مناسب نمی‌ماند؛ ایشان کافی است پشت تریبون قرار بگیرد، بدون توجه به فلسفه جلسه یا همایش آنچه اراده کرده، می‌گوید. چنانکه در جلسه دیروز همایش «عمران سلامت» وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از دیپلوماسی شروع کرد، باز هم منتقدان را نواخت، گریزی به تحولات منطقه زد، به مناقشه خودساخته موشکها و منشأ ساخت و منابع مالی آن پرداخت (بی‌آن که تاکنون کسی راجع به آن ادعایی کرده باشد) و در نهایت از کسانی یاد کرد که در جامعه دنبال مأیوس کردن مردم هستند؛ نشاط را حرام می‌دانند! و گویی وظایف‌شان است که هر روز بذر یأس بپاشند!
طی روزهای گذشته به طنز در فضای مجازی عنوان می‌شد که غیبت رسانه‌یی چند روزه رئیس‌جمهور، فتیله بگومگو‌های سیاسی و جروبحثهای جناحی را پایین کشیده است، اما سخنان جنجالی وی در همایش دیروز، به این آرامش پایان داد. سؤالی که اکنون مطرح است اینکه: رئیس‌جمهور پس از انتخابات ریاست‌جمهوری بارها بر پایان رقابتها، آغاز رفاقتها و تلاش برای وحدت، تفاهم و همدلی تأکید کرده و خود را رئیس‌جمهور همه ملت نامیده است (کلمه حقی که البته شواهد نشان می‌دهد تنها در حد یک تعارف و شعار باقی مانده است) اما رفتارها و مواضع ایشان کمترین شباهتی با این مواضع ندارد.
وطن امروز: اظهارات جدید روحانی در حالی است که افکار عمومی پیش از این برآورد دیگری از نسبت حسن روحانی با برنامه موشکی و دفاعی ایران داشت. در جریان مذاکرات هسته‌یی نگرانی‌های جدی درباره محدود شدن برنامه موشکی ایجاد شد به‌گونه‌یی که برخی منتقدان با استناد به متن قطعنامه 2231شورای امنیت سازمان ملل، می‌گویند تعهداتی درباره محدود شدن برنامه موشکی ایران تحمیل شده است. از سوی دیگر در بحبوحه اظهارات مقامات آمریکایی مبنی بر ضرورت محدود شدن برنامه موشکی ایران در برجام، اظهارات مرحوم هاشمی رفسنجانی علیه برنامه موشکی نشان داد در منظومه فکری هاشمی و نزدیکانش، تحدید برنامه موشکی برای انجام یک معامله با آمریکا پذیرفته شده است. در جریان انتخابات دوره دوازدهم ریاست‌جمهوری نیز حسن روحانی با انتقاد از شهرهای موشکی سپاه و شعارهای که روی موشکهای سپاه نوشته شده، باعث شد گمانه ضدیت او با برنامه دفاعی کشور به‌ویژه برنامه موشکی- که مطالبه‌ویژه آمریکایی‌ها از دولت او بوده است- ایجاد شود.
حالا اما حسن روحانی هم پس از حمله موشکی سپاه
تلاش کرده بگوید او هم در این پیروزی‌ها نقش داشته است. موضوعی که اگر چه گفتنی‌ها و ناگفتنی‌های زیادی درباره آن وجود دارد اما به نظر می‌رسد فعلاً باید از آن استقبال کرد و شاید بتوان آن را به‌عنوان عقب‌نشینی روحانی از مواضع گذشته خود ارزیابی کرد.
روزنامه‌های باند خامنه‌ای در روز چهارشنبه باز حمله به توتال و دولت روحانی را موضوع روز کرده‌اند و روزنامه‌های باند رقیب پاسخ آنها را داده‌اند:
رسالت: سرمقاله: محرم و نامحرم در دولت اعتدال
راهبرد آمریکا حذف ایران از منطقه و جهان و رویارویی مستقیم با دولت است. بالاتر از این حذف و تغییر نظام جمهوری اسلامی در مرکز تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازیهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی آمریکا قرار دارد.
کسی که فهم درستی از این راهبرد نداشته باشد و بخواهد بر اساس اعتماد به سران کاخ سفید حرکت کند به بن‌بستی خواهد رسید که اکنون در برجام، «اف.ای.تی.اف» و قراردادهایی نظیر توتال خواهد رسید.
ابتکار:
طی یک هفته اخیر نزاع بر سر قرارداد نفتی توتال به تیتر اول رسانه‌ها و موضوع بحث بسیاری از مردم و کارشناسان شده است. مخالفان اما شمشیر خود را طبق روال 4سال کذشته از رو بستند تا باز هم فضای تنش جای خود را به تحلیل‌های کارشناسی بدهد. ننگین خواندن این قرارداد و البته طرح موضوع سه فوریت در مجلس برای لغو این قرارداد از جمله بحثهای مطرح شده در این زمینه است.
مخالفت‌های عمدتاً سیاسی و ایجاد بحث و تنش بدون اظهارنظر کارشناسی، چه پیامی را به سایر سرمایه‌گذاران می‌دهد؟ در علوم اجتماعی نظریه‌ای به نام پنجره شکسته وجود دارد که خیلی ساده می‌گوید برخی تغییرات یا پدیده‌های ظاهراً کوچک، محتوای پیامشان خیلی بزرگ است.
مثلاً شما ممکن است از روی کثیف بودن بدنه خودروی یک نفر، درباره شخصیت او نیز داوری نامناسبی داشته باشید. بنابراین سرمایه‌گذاران با دیدن این تنشها چه نتیجه‌یی خواهند گرفت؟
شرق: دلواپسی جنگی برای «توتال»
«دلواپسی» هر روز شکل تازه‌یی به خود می‌گیرد؛ یک روز برجام است و روز دیگر خرید ایرباس؛ یک روز FATF است و حالا هم قرارداد ایران با توتال. همانهایی که فراموش کرده‌اند ایران روزی نفت می‌داد و به جایش کالا تحویل می‌گرفت. همانها که حالا می‌خواهند وزیر نفت را برای پاسخ درباره این ماجرا به مجلس بکشند؛ به روحانی نامه می‌نویسند و برای «توقف موقتی قرارداد توتال» طرح سه‌فوریتی تهیه می‌کنند. در این بازی‌ها گویا مصلحت کشور به حاشیه می‌رود و لج‌بازیهای جناحی جایش را می‌گیرد. کار به جایی رسیده است که سخنگوی دولت هم در واکنش به چنین طرحی گفته است: این طرح لازم نیست تهیه شود و اگر نمایندگان در قرارداد توتال اقدامی خلاف قانون ببینند، باید مدارک خود را به قوه قضاییه بدهند.
آفتاب یزد: سخنگوی دولت مطرح کرد؛ تأیید احضار برخی استانداران
ابتکار: سخنگوی دولت: روحانی زیر بار حرف غیرمنطقی برای چینش کابینه نمی‌رود
ابتکار: جنجال بر سر قرارداد توتال چه معنایی برای اقتصاد کشور دارد؟ دعوای سیاسی داخلی فرار سرمایه خارجی
اطلاعات: سخنگوی دولت: پرونده کاسبان تحریم را به قوه قضاییه دادیم
ایران: سخنگوی دولت: اسامی کاسبان تحریم به قوه قضاییه داده شد
جهان صنعت: روحانی: از کسانی که به ناحق بلندگوی بزرگ دارند نباید ترسید
همدلی: رئیس‌جمهور: با فشار و شعار از میدان خارج نمی‌شویم
حمله به اظهارات روحانی و قرار داد توتال موضوع تیترهای روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع است:
جوان: دولت بی‌تفنگ، دولت با موشک شد! شریک موشک ها! روحانی: پول موشک ها را دولت داد
کیهان: پاسخ کارشناسی دولت! منتقدان قرارداد توتال حرف مفت می‌زنند!
کیهان:مگر شاکی پرونده کرسنت آقای روحانی نبود؟ جناب سخنگو؟!
روزنامه‌های باند علی خامنه‌ای در سایر عرصه‌ها نیز به باند رقیب حمله کرده‌اند:
جوان: ۴دستگاه ناراضی تراش- رئیس دیوان عدالت اداری: بیشترین شکایات مردمی از وزارت کار، تأمین اجتماعی، شهرداریها و آموزش و پرورش ثبت شده است
کیهان: پس از یک سال همکاری کشورمان؛ هشدار FATF به کشورها:ریسک تجارت با ایران بالاست
کیهان: دولت دوازدهم در خدمت تولید و اشتغال یا در اجاره احزاب؟!
برخی از بحرانهای اقتصادی اجتماعی و تداوم خط سرکوب موضوع مشترک روزنامه‌های هر دو باند حاکم است:
تجارت: رئیس کنفدراسیون صادرات ایران تأکید کرد: پیوستن به WTO ضرورت اقتصاد ایران
خراسان: ماجرای دعوا بر سر ثبت سند خودرو تمامی ندارد، مردم هم‌چنان سرگردان در کشمکش ناجا و کانون سردفترداران
شرق: عضو فراکسیون زنان مجلس از مشکل خروج از کشور زنان می‌گوید: یک میلیون رأی هم بیاوری احتیاج به اجازه همسر داری
کلید: اشتری در جمع خبرنگاران: خودروی هنجار شکنان و بد حجابان متوقف می‌شود
دستگیری همدست پاسدار احمدی‌نژاد هم تیتر روزنامه‌های باند روحانی شده است:
بهار: نامه سرگشاده احمدی‌نژاد برای آزادی بقایی – نای بی‌نوای محمود
شرق:اعتراض احمدی‌نژاد به بازداشت حمیدرضا بقایی
قانون: خط قرمز احمدی‌نژاد زیر سؤال رفت صدایش بلند شد؛ نامه انحرافی
روزنامه‌های باند روحانی به دفاع از اظهارات روز گذشته وی پرداخته اند:
ایران: روحانی: از کسانی که به ناحق بلندگوهای بزرگ دارند، نمی‌ترسیم
سخنان روز گذشته رئیس جمهوری مؤید آن بود که وی در عمل به وعده‌های انتخاباتی خود و پیگیری مشکلات مردم مصر است و اعمال فشارها و هجمه‌های پساانتخاباتی خللی در عزم وی برای پیشبرد برنامه‌هایش ایجاد نکرده است.
تأکید روحانی بر اینکه «یک کارگزار نباید با فحاشی، تخریب و شعارهای عده‌یی از میدان خارج شود» چه بسا در حکم آب سردی بود روی محافل و اتاق فکرهای ضددولتی که تصور می‌کردند تشدید حملات به رئیس جمهوری و همکاران پیش از آغاز به کار دولت جدید، اراده روحانی برای حرکت در مسیر وعده داده شده را سست کند.
رئیس جمهوری اما دیروز نه تنها این پیام را به مخالفان مخابره کرد که مرد فرار از میدان نیست، بلکه به مردم هم یادآوری کرد که ایستادگی در وسط میدان و نه ترس از تخریب عده‌یی قلیل ولو اینکه تریبونهای بزرگ را در اختیار داشته باشند، موفقیت‌های بزرگ به‌دنبال خواهد داشت.
ایران: تریبونهای پرصدا با تأثیر معکوس
به نظر می‌رسد طیف‌هایی از اقلیت شکست خورده در انتخابات بنا ندارد تن به قاعده مرسوم دموکراسی بدهد و مدام تلاش دارد به هر بهانه‌یی بازی را به هم بزند. این طیف که البته به درستی رئیس جمهوری هم آنها را معدود خوانده، به مدد تریبونها و گاها جایگاههایی که در اختیار دارند، صدای بیشتر از شایستگی و وزن واقعی خود در سپهر سیاسی و جامعه دارد... به نظر می‌رسد این طیف هم‌چنان در این تصور قدیمی باقی مانده که تریبونهای بزرگ و صداهای بلند‌تر، لزوماً تأثیرگذاری بیشتری هم خواهد داشت. فارغ از اینکه دنیا تغییر کرده و این تریبونها و رسانه‌های پر تعداد بعضاً تخریبگر، دیگر تنها مرجع انحصاری اطلاع‌رسانی و تحلیل نیستند... بر همین اساس است که روحانی هم روز گذشته به آنها یادآوری کرد که مردم کاری به این تندروها ولو اینکه تریبونهای بزرگ را در اختیار داشته باشند، ندارند و راه خود را می‌روند. به هر روی زعما و بزرگان اصول‌گرا اگر عزمی برای تجدید نظر و آسیب‌شناسی داشتند شایسته است که فکری هم برای این طیف تندرو و تریبونهای تفرقه‌ساز به جای وحدت آفرین کنند
روزنامه‌های باند حسن روحانی مواضع باند رقیب علیه روحانی را به چالش کشیده و عمق گرفتن شکافهای درون نظام را بارز کرده‌اند:
جمهوری اسلامی: دلواپسان و استمرار تخریب دولت اعتدالگرا
هجمه به دستاوردهای سیاسی و اقتصادی دولت از مهمترین راهبردهای منتقدان است، هجمه‌ای که در شرایط کنونی به بهانه‌هایی مانند مشکلات اقتصادی، بانکی و تحریم کشورهای غربی شدت یافته است.
آنان بی‌توجه به موفقیت‌های داخلی و خارجی دولت یازدهم، درصدد هستند با سیاه‌نمایی وضع موجود، تصویری ناتوان و ناکارآمد از دولت به نمایش بگذارند. این گروه از اصول‌گرایان که پس از انتخابات ریاست جمهوری، راه خود را از اصول‌گرایان حامی دولت جدا کردند با راهبردهای مختلف تلاش دارند ضمن تخریب دولت تدبیر و امید این دولت را ناکارآمد معرفی کنند.
منتقدان با تردید افکنی در آمارها و حواله دادن مردم به شرایط بازار، بدون توجه به شیوه محاسبه نرخ تورم، می‌خواهند که دولت را به خلاف واقع گویی در زمینه رونق اقتصادی متهم کنند.
خدشه‌دار کردن التزام دولت به ساختار و مبانی نظام جمهوری اسلامی یکی دیگر از اهداف دلواپسان برای تخریب دولت روحانی است.
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع حرفهای حسن روحانی را مورد حمله قرار داده و بعضاً برای وی خط و نشان کشیده‌اند:
کیهان: درباره بودجه دفاعی کشور هم که از افعال معکوس استفاده کردید!
آقای روحانی صحبتهای شما علیه شهرهای موشکی را باور کنیم یا ادعای ساخت موشک را؟ بودجه دفاعی کشور در دولت شما 85درصد کاهش یافت.
روحانی که در اولین سال ریاست‌جمهوری خود بودجه دفاعی کشور را به‌شدت کاهش داد، دیروز در جشنواره عمران سلامت در صحبتهایی کاملاً مرتبط با موضوع همایش (!) گفت: «آنها که از خاکمان با موشک یک مرکز تروریستی را هدف قرار دادند فداکاری کردند، اما موشک را کی درست کرد؟ سازنده این موشک دولت و وزارت دفاع است و پول آن را بخش اقتصادی کشور تأمین می‌کند.» وی ادامه داد: «سلاحهای راهبردی ساخته شده در دولت یازدهم حدود 80درصد کل میزان قبلی است.»
حسن روحانی در مناظرات انتخاباتی با حمله به اقتدار موشکی سپاه، نه تنها به شهرهای موشکی سپاه اعتراض کرد که شعارنویسی روی موشکها را نیز تحمل نکرد و نسبت به آن انتقاد شدید نمود اما دیروز در واکنشی کاملاً متفاوت نمادهای اقتدار کشور را به نام دولت خود ثبت کرد.
سال گذشته نیز دولت روحانی در لایحه بودجه 95، مجموع بودجه نهادهای نظامی را 5هزار میلیارد تومان کاهش داده بود که با واکنش مجلس روبه‌رو شد. نوبخت در واکنش به این واکنش مجلس اعلام کرد که برای تقویت بنیه دفاعی اصلاً پولی وجود ندارد! این در حالی است که همین میزان بودجه نیز هیچگاه توسط دولت محقق نشد
بهتر است آقای روحانی به جای اینکه ساخت موشکهای شهید تهرانی‌مقدم و فعالیت‌های هسته‌یی احمدی‌روشن‌ها را به نام خود ثبت کند، به مانع‌گذاری در توسعه دفاعی کشور و فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌یی پایان دهد.
کیهان: درباره بودجه دفاعی کشور هم که از افعال معکوس استفاده کردید!
آقای روحانی صحبتهای شما علیه شهرهای موشکی را باور کنیم یا ادعای ساخت موشک را؟ بودجه دفاعی کشور در دولت شما 85درصد کاهش یافت.
روحانی که در اولین سال ریاست‌جمهوری خود بودجه دفاعی کشور را به‌شدت کاهش داد، دیروز در جشنواره عمران سلامت در صحبتهایی کاملاً مرتبط با موضوع همایش (!) گفت: «آنها که از خاکمان با موشک یک مرکز تروریستی را هدف قرار دادند فداکاری کردند، اما موشک را کی درست کرد؟ سازنده این موشک دولت و وزارت دفاع است و پول آن را بخش اقتصادی کشور تأمین می‌کند.» وی ادامه داد: «سلاحهای راهبردی ساخته شده در دولت یازدهم حدود 80درصد کل میزان قبلی است.»
حسن روحانی در مناظرات انتخاباتی با حمله به اقتدار موشکی سپاه، نه تنها به شهرهای موشکی سپاه اعتراض کرد که شعارنویسی روی موشکها را نیز تحمل نکرد و نسبت به آن انتقاد شدید نمود اما دیروز در واکنشی کاملاً متفاوت نمادهای اقتدار کشور را به نام دولت خود ثبت کرد.
سال گذشته نیز دولت روحانی در لایحه بودجه 95، مجموع بودجه نهادهای نظامی را 5هزار میلیارد تومان کاهش داده بود که با واکنش مجلس روبه‌رو شد. نوبخت در واکنش به این واکنش مجلس اعلام کرد که برای تقویت بنیه دفاعی اصلاً پولی وجود ندارد! این در حالی است که همین میزان بودجه نیز هیچگاه توسط دولت محقق نشد
بهتر است آقای روحانی به جای اینکه ساخت موشکهای شهید تهرانی‌مقدم و فعالیت‌های هسته‌یی احمدی‌روشن‌ها را به نام خود ثبت کند، به مانع‌گذاری در توسعه دفاعی کشور و فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌یی پایان دهد.
جوان: سرمقاله: موشکهای «من یا «ما»
دیروز بار دیگر رئیس‌جمهور از فرصت سخن گفتن استفاده کرد و در یک جشنواره غیرمرتبط با موضوع امنیت ملی و شلیک موشک به دیرالزور، مطالبی را گفت که بیش از اهمیت این مطالب، چرایی و حواشی طرح این موضوع حائز اهمیت بود. آقای روحانی در این جشنواره بار دیگر گفت: «آنها که از خاکمان با موشک یک مرکزی تروریستی را هدف قرار دادند، فداکاری کردند، اما موشک را کی درست کرد؟ سازنده این موشک دولت و وزارت دفاع است و پول آن را بخش اقتصادی تأمین می‌کند.». اینکه رئیس‌جمهور محترم تلاش دارد از اتفاق مبارک شلیک موشکها، ماهی مقصود خود را صید کند، کمی ابهام‌آمیز است. اگر وی می‌خواهد با گذشت دو ماه از انتخابات، خاطره تلخ مناظره‌های تبلیغاتی که معترض به نمایش شهرهای زیرزمینی موشکی و نوشتن شعار روی موشکها بود را از ذهن مردم پاک کند که برعکس، چنین اظهاراتی مخالفت رئیس‌جمهور با برنامه موشکی را تداعی می‌کند و این اقدام رئیس‌جمهور، مجدداً آن اظهارات زمان انتخابات را زنده می‌کند و آورده‌ای هم برای رئیس‌جمهور نخواهد داشت...
جوان: شریک موشکها!
«دولت بی‌تفنگ» به یکباره «دولت با موشک» شد
حسن روحانی روز گذشته سخنرانی کرد؛ در جشنواره عمران سلامت و در مورد حمله موشکی سپاه به داعش، اینکه چه کسی در ایران اسلحه می‌سازد، چه کسی در کنار جان دادن مجاهدان پول و سلاح به مردم عراق می‌دهد و اینکه چه کسانی به وزیر خارجه توهین کرده‌اند. او دیروز همه تلاشش را کرد تا بگوید در حملات موشکی سپاه به داعش، دولت هم شریک بوده است. تلاشی بیهوده، چه آن‌که از ابتدا هم کسی این پیروزی را به نام خود نزده بود؛ این سخنرانی پس از چند روز کسالت و گلودرد رئیس‌جمهور که فضای سیاسی کشور را آرام نگه داشته بود، ایراد شد و مثل خیلی زمانهای دیگر فضای سیاسی و رسانه‌یی را تند و دوقطبی کرد؛
روحانی که در تبلیغات ریاست‌جمهوری علیه شهرهای موشکی سپاه سخن می‌گفت و پیش از این در گفت‌وگویی تأکید کرده بود رابطه عاطفی موصل با بدنه عراق قطع شده و دیگر نمی‌توان این شهر را با نیروی نظامی پس گرفت، اکنون... برای پاک کردن گذشته و شریک شدن در این پیروزی‌ها، چانه‌زنی‌های ادامه‌داری را بر سر موشکها دارد.
سؤال اصلی آن است که چرا روحانی عصبانی است؟ چرا دنبال یافتن و پررنگ کردن نقش خود و دولتش در این پیروزی است؟
جوان: سکوتش خبرساز، سخنش خبرسازتر!
تجربه هم نشان داده که رئیس‌جمهور برای موج‌آفرینی خبری چندان منتظر فرصت مناسب نمی‌ماند؛ ایشان کافی است پشت تریبون قرار بگیرد، بدون توجه به فلسفه جلسه یا همایش آنچه اراده کرده، می‌گوید. چنانکه در جلسه دیروز همایش «عمران سلامت» وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از دیپلوماسی شروع کرد، باز هم منتقدان را نواخت، گریزی به تحولات منطقه زد، به مناقشه خودساخته موشکها و منشأ ساخت و منابع مالی آن پرداخت (بی‌آن که تاکنون کسی راجع به آن ادعایی کرده باشد) و در نهایت از کسانی یاد کرد که در جامعه دنبال مأیوس کردن مردم هستند؛ نشاط را حرام می‌دانند! و گویی وظایف‌شان است که هر روز بذر یأس بپاشند!
طی روزهای گذشته به طنز در فضای مجازی عنوان می‌شد که غیبت رسانه‌یی چند روزه رئیس‌جمهور، فتیله بگومگو‌های سیاسی و جروبحثهای جناحی را پایین کشیده است، اما سخنان جنجالی وی در همایش دیروز، به این آرامش پایان داد. سؤالی که اکنون مطرح است اینکه: رئیس‌جمهور پس از انتخابات ریاست‌جمهوری بارها بر پایان رقابتها، آغاز رفاقتها و تلاش برای وحدت، تفاهم و همدلی تأکید کرده و خود را رئیس‌جمهور همه ملت نامیده است (کلمه حقی که البته شواهد نشان می‌دهد تنها در حد یک تعارف و شعار باقی مانده است) اما رفتارها و مواضع ایشان کمترین شباهتی با این مواضع ندارد.
وطن امروز: اظهارات جدید روحانی در حالی است که افکار عمومی پیش از این برآورد دیگری از نسبت حسن روحانی با برنامه موشکی و دفاعی ایران داشت. در جریان مذاکرات هسته‌یی نگرانی‌های جدی درباره محدود شدن برنامه موشکی ایجاد شد به‌گونه‌یی که برخی منتقدان با استناد به متن قطعنامه 2231شورای امنیت سازمان ملل، می‌گویند تعهداتی درباره محدود شدن برنامه موشکی ایران تحمیل شده است. از سوی دیگر در بحبوحه اظهارات مقامات آمریکایی مبنی بر ضرورت محدود شدن برنامه موشکی ایران در برجام، اظهارات مرحوم هاشمی رفسنجانی علیه برنامه موشکی نشان داد در منظومه فکری هاشمی و نزدیکانش، تحدید برنامه موشکی برای انجام یک معامله با آمریکا پذیرفته شده است. در جریان انتخابات دوره دوازدهم ریاست‌جمهوری نیز حسن روحانی با انتقاد از شهرهای موشکی سپاه و شعارهای که روی موشکهای سپاه نوشته شده، باعث شد گمانه ضدیت او با برنامه دفاعی کشور به‌ویژه برنامه موشکی- که مطالبه‌ویژه آمریکایی‌ها از دولت او بوده است- ایجاد شود.
حالا اما حسن روحانی هم پس از حمله موشکی سپاه
تلاش کرده بگوید او هم در این پیروزی‌ها نقش داشته است. موضوعی که اگر چه گفتنی‌ها و ناگفتنی‌های زیادی درباره آن وجود دارد اما به نظر می‌رسد فعلاً باید از آن استقبال کرد و شاید بتوان آن را به‌عنوان عقب‌نشینی روحانی از مواضع گذشته خود ارزیابی کرد.
روزنامه‌های باند خامنه‌ای در روز چهارشنبه باز حمله به توتال و دولت روحانی را موضوع روز کرده‌اند و روزنامه‌های باند رقیب پاسخ آنها را داده‌اند:
رسالت: سرمقاله: محرم و نامحرم در دولت اعتدال
راهبرد آمریکا حذف ایران از منطقه و جهان و رویارویی مستقیم با دولت است. بالاتر از این حذف و تغییر نظام جمهوری اسلامی در مرکز تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازیهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی آمریکا قرار دارد.
کسی که فهم درستی از این راهبرد نداشته باشد و بخواهد بر اساس اعتماد به سران کاخ سفید حرکت کند به بن‌بستی خواهد رسید که اکنون در برجام، «اف.ای.تی.اف» و قراردادهایی نظیر توتال خواهد رسید.
ابتکار:
طی یک هفته اخیر نزاع بر سر قرارداد نفتی توتال به تیتر اول رسانه‌ها و موضوع بحث بسیاری از مردم و کارشناسان شده است. مخالفان اما شمشیر خود را طبق روال 4سال کذشته از رو بستند تا باز هم فضای تنش جای خود را به تحلیل‌های کارشناسی بدهد. ننگین خواندن این قرارداد و البته طرح موضوع سه فوریت در مجلس برای لغو این قرارداد از جمله بحثهای مطرح شده در این زمینه است.
مخالفت‌های عمدتاً سیاسی و ایجاد بحث و تنش بدون اظهارنظر کارشناسی، چه پیامی را به سایر سرمایه‌گذاران می‌دهد؟ در علوم اجتماعی نظریه‌ای به نام پنجره شکسته وجود دارد که خیلی ساده می‌گوید برخی تغییرات یا پدیده‌های ظاهراً کوچک، محتوای پیامشان خیلی بزرگ است.
مثلاً شما ممکن است از روی کثیف بودن بدنه خودروی یک نفر، درباره شخصیت او نیز داوری نامناسبی داشته باشید. بنابراین سرمایه‌گذاران با دیدن این تنشها چه نتیجه‌یی خواهند گرفت؟
شرق: دلواپسی جنگی برای «توتال»
«دلواپسی» هر روز شکل تازه‌یی به خود می‌گیرد؛ یک روز برجام است و روز دیگر خرید ایرباس؛ یک روز FATF است و حالا هم قرارداد ایران با توتال. همانهایی که فراموش کرده‌اند ایران روزی نفت می‌داد و به جایش کالا تحویل می‌گرفت. همانها که حالا می‌خواهند وزیر نفت را برای پاسخ درباره این ماجرا به مجلس بکشند؛ به روحانی نامه می‌نویسند و برای «توقف موقتی قرارداد توتال» طرح سه‌فوریتی تهیه می‌کنند. در این بازی‌ها گویا مصلحت کشور به حاشیه می‌رود و لج‌بازیهای جناحی جایش را می‌گیرد. کار به جایی رسیده است که سخنگوی دولت هم در واکنش به چنین طرحی گفته است: این طرح لازم نیست تهیه شود و اگر نمایندگان در قرارداد توتال اقدامی خلاف قانون ببینند، باید مدارک خود را به قوه قضاییه بدهند.
