اربعین، چهلمین روز بعد از حماسة قیام حسین علیه‌السلام و یارانش در برابر ظلم و زور و ستمگریست. روز یادآوری آن قیام، و آن درس بزرگ برای خروش و قیام و مقاومت در برابر ظالم.
همینطور، اربعین، پیام دادخواهی هم دارد؛ دادخواهی مستمری در طول تاریخ، برای خون شهیدانی که در راه حق و آزادگی و آزادی به خاک می‌افتند.
همچنین این روز، مرهون زن بزرگی در تاریخ است، حضرت زینب. زنی که پیام عاشورا را استمرار داد. زنی که عاشورا، ماندگاری خود را مدیون اوست.
در بزرگداشت چهلمین روز پس از حماسه‌ی عاشورا، علاوه بر سلام به شهیدان کربلا، و علاوه بر سلام به حضرت زینب و اسیران آن حماسه، باید درود بفرستیم به روان پاک شهیدانی که در مسیر آزادی و آزادگی و گرفتن حق مردم از ستمگران برخاستند و جنگیدند و به‌شهادت رسیدند. در حقیقت همة آنها در راه حسین و راه حق شهید شده‌اند. از جمله باید سلام کنیم به شهیدان مجاهد و 120هزار شهید راه آزادی ایران، که با پرچم هیهات منا الذله در برابر استبداد ایستادند و به‌خصوص در دوره‌ی ستم ولایت‌فقیهی، بارها و بارها با اراده‌یی حسینی و با عشقی برای فدای حداکثر، به راه شتافتند و با همین عشق سر به پای آزادی گذاشتند.
اما اربعین امسال، با انتقال بزرگ مجاهدین، و با برخاستن امواج جنبش دادخواهی، همان معنای یادآوری و استمرار خود را به گونه‌یی پررنگتر نشان می‌دهد. چرا که
حرف همة ستمگرها، همیشه وقتی که مست قدرت خود هستند، و ضربه‌یی به جنبشهای حق‌طلب می‌زنند، این است که: دیگر کار جنبش و قیام‌کنندگان مخالف را تمام کردیم. دیگر تمام شد. همه را کشتیم و ریشه‌کن و نابود کردیم. در تبلیغات حاکمیت آخوندی علیه مجاهدین، این ادعا بیشمار است. اما هربار که معلوم شد مجاهدین که همان جریان حق هستند، ماندگارند و گسترده‌تر راه را ادامه می‌دهند، یزیدیان، سرشان را زیر می‌گیرند و فکر چاره برای جمع‌وجور کردن بساط خودشان می‌افتند.
در ماجرای عاشورا هم یزید همینطور تبلیغ می‌کردکه کار دیگر تمام شده. اما غافل از این بود که همان حماسه‌ی خونین، تازه یک آغاز بود. آغاز انگیزشها برای برکندن بساط یزید. و علاوه بر آن، انگیزاندن همة نسلهای حق‌طلب تاریخ، برای مبارزه علیه همة یزیدها.
دیدیم که جنبش عاشورا، به رهبری حضرت زینب ادامه پیدا کرد، نه تنها تمام نشد، بلکه به یک جنبش مستمر در تاریخ تبدیل شد.
این حرفی ست که اربعین همیشه با تاریخ زده، و امروز هم حرف اربعین همین است که: از زیر خاکستر خیمه‌های سوخته و بدنهای شهیدان، از زیر خاک لگدکوب شده با سم اسبهای جنایتکاران، و در مورد جنبش مجاهدین که افتخار دارد پیرو آن قیام حسینی ست، از میان قرارگاههای موشک‌باران شده، از میان اشرف در خون غرق شده با شهیدان دست بسته و گلوله بر سر و صورت فرودآمده، نه تنها هزار اشرف برمی‌خیزد، بلکه جرقه و شعله‌های خروش دوباره بلند می‌شود، و حتی تمامی آن قطرات خونهایی که در جاجای ایران و در میادین نبرد ریخته شد به جوشش در می‌آیند، و حتی تمامی آن سی هزار گلویی که در سکوت 67 بر دار رفت، دوباره با بلندترین صداها در تمامی عالم، به فریاد در می‌آیند. دیدیم که از درون همین رژیم، آن صداها که سالها محصور نگاه داشته شده بود، به گوش رسید و یزید زمانه را جنایتکار تاریخ معرفی کرد.
بله! این درسی ست که نسل مجاهد امروز ایران از بزرگ‌زن حماسه‌ی عاشورا، زینب گرفت، که مرعوب دود و دم و قدرت‌نمایی یزیدیان نباید شد و با همین درس، امروز، پرچم هیهات مناالذلة حسین، در دستان اشرفیان و اشرف‌نشانها، در هزار اشرفی که در داخل و خارج میهن شکل می‌گیرد، در اهتزار است.
مریم رجوی در گرامیداشت عاشورای حسینی: در محرم دو سال پیش (سال 1393) بر همین حقیقت تأکید کرد:
«… رهروان حسین در این عصر، یعنی مجاهدین، مفتخرند که توانسته‌اند در این مسیر باشکوه، گام نهند و بسیار مفتخرند که پشت سر راهبر آرمانی خود در این دوران، لحظه‌یی از راه حسین (ع) و زینب کبری (ع) دست نکشیدند؛ راهبری که خود اولین انتخاب‌کننده و برافرازنده پرچم هیهات منا‌الذله حسین (ع) بوده است و آموزش‌دهنده راه حسین (ع) به چندین نسل، تا بتوانند در برابر قسی‌ترین، جبارترین، وحشی‌ترین و خونریزترین استبداد تاریخ، همانها که صدبار بدتر از داعش و پدرخوانده داعش هستند، بایستند، جانزنند، مقاومت و پایداری کنند و کاخ ظالمان را بلرزانند و نهایتاً واژگون کنند».
همینطور، اربعین، پیام دادخواهی هم دارد؛ دادخواهی مستمری در طول تاریخ، برای خون شهیدانی که در راه حق و آزادگی و آزادی به خاک می‌افتند.
همچنین این روز، مرهون زن بزرگی در تاریخ است، حضرت زینب. زنی که پیام عاشورا را استمرار داد. زنی که عاشورا، ماندگاری خود را مدیون اوست.
در بزرگداشت چهلمین روز پس از حماسه‌ی عاشورا، علاوه بر سلام به شهیدان کربلا، و علاوه بر سلام به حضرت زینب و اسیران آن حماسه، باید درود بفرستیم به روان پاک شهیدانی که در مسیر آزادی و آزادگی و گرفتن حق مردم از ستمگران برخاستند و جنگیدند و به‌شهادت رسیدند. در حقیقت همة آنها در راه حسین و راه حق شهید شده‌اند. از جمله باید سلام کنیم به شهیدان مجاهد و 120هزار شهید راه آزادی ایران، که با پرچم هیهات منا الذله در برابر استبداد ایستادند و به‌خصوص در دوره‌ی ستم ولایت‌فقیهی، بارها و بارها با اراده‌یی حسینی و با عشقی برای فدای حداکثر، به راه شتافتند و با همین عشق سر به پای آزادی گذاشتند.
اما اربعین امسال، با انتقال بزرگ مجاهدین، و با برخاستن امواج جنبش دادخواهی، همان معنای یادآوری و استمرار خود را به گونه‌یی پررنگتر نشان می‌دهد. چرا که
حرف همة ستمگرها، همیشه وقتی که مست قدرت خود هستند، و ضربه‌یی به جنبشهای حق‌طلب می‌زنند، این است که: دیگر کار جنبش و قیام‌کنندگان مخالف را تمام کردیم. دیگر تمام شد. همه را کشتیم و ریشه‌کن و نابود کردیم. در تبلیغات حاکمیت آخوندی علیه مجاهدین، این ادعا بیشمار است. اما هربار که معلوم شد مجاهدین که همان جریان حق هستند، ماندگارند و گسترده‌تر راه را ادامه می‌دهند، یزیدیان، سرشان را زیر می‌گیرند و فکر چاره برای جمع‌وجور کردن بساط خودشان می‌افتند.
در ماجرای عاشورا هم یزید همینطور تبلیغ می‌کردکه کار دیگر تمام شده. اما غافل از این بود که همان حماسه‌ی خونین، تازه یک آغاز بود. آغاز انگیزشها برای برکندن بساط یزید. و علاوه بر آن، انگیزاندن همة نسلهای حق‌طلب تاریخ، برای مبارزه علیه همة یزیدها.
دیدیم که جنبش عاشورا، به رهبری حضرت زینب ادامه پیدا کرد، نه تنها تمام نشد، بلکه به یک جنبش مستمر در تاریخ تبدیل شد.
این حرفی ست که اربعین همیشه با تاریخ زده، و امروز هم حرف اربعین همین است که: از زیر خاکستر خیمه‌های سوخته و بدنهای شهیدان، از زیر خاک لگدکوب شده با سم اسبهای جنایتکاران، و در مورد جنبش مجاهدین که افتخار دارد پیرو آن قیام حسینی ست، از میان قرارگاههای موشک‌باران شده، از میان اشرف در خون غرق شده با شهیدان دست بسته و گلوله بر سر و صورت فرودآمده، نه تنها هزار اشرف برمی‌خیزد، بلکه جرقه و شعله‌های خروش دوباره بلند می‌شود، و حتی تمامی آن قطرات خونهایی که در جاجای ایران و در میادین نبرد ریخته شد به جوشش در می‌آیند، و حتی تمامی آن سی هزار گلویی که در سکوت 67 بر دار رفت، دوباره با بلندترین صداها در تمامی عالم، به فریاد در می‌آیند. دیدیم که از درون همین رژیم، آن صداها که سالها محصور نگاه داشته شده بود، به گوش رسید و یزید زمانه را جنایتکار تاریخ معرفی کرد.
بله! این درسی ست که نسل مجاهد امروز ایران از بزرگ‌زن حماسه‌ی عاشورا، زینب گرفت، که مرعوب دود و دم و قدرت‌نمایی یزیدیان نباید شد و با همین درس، امروز، پرچم هیهات مناالذلة حسین، در دستان اشرفیان و اشرف‌نشانها، در هزار اشرفی که در داخل و خارج میهن شکل می‌گیرد، در اهتزار است.
مریم رجوی در گرامیداشت عاشورای حسینی: در محرم دو سال پیش (سال 1393) بر همین حقیقت تأکید کرد:
«… رهروان حسین در این عصر، یعنی مجاهدین، مفتخرند که توانسته‌اند در این مسیر باشکوه، گام نهند و بسیار مفتخرند که پشت سر راهبر آرمانی خود در این دوران، لحظه‌یی از راه حسین (ع) و زینب کبری (ع) دست نکشیدند؛ راهبری که خود اولین انتخاب‌کننده و برافرازنده پرچم هیهات منا‌الذله حسین (ع) بوده است و آموزش‌دهنده راه حسین (ع) به چندین نسل، تا بتوانند در برابر قسی‌ترین، جبارترین، وحشی‌ترین و خونریزترین استبداد تاریخ، همانها که صدبار بدتر از داعش و پدرخوانده داعش هستند، بایستند، جانزنند، مقاومت و پایداری کنند و کاخ ظالمان را بلرزانند و نهایتاً واژگون کنند».
