سیاوش‌وار بر کوه آتش

در آخرین روزهای زمستان 57 همه چیز از روزگاری جدید خبر می‌داد.

در حالیکه هنوز برفهای سفید خاک ایران با خون جوانان پرشور رنگین بود، نگاهها به بهاری زیبا و پرطراوت دوخته شده و روزهای سرد زمستان در حال سپری شدن بود:”از خون جوانان وطن لاله دمیده... .“

اما سرنوشت برای نسل‌های آگاه این میهن آزمایش دیگری تدارک دیده بود.

همان نسلی که برای غلبه بر استبداد و دیکتاتوری سلطنتی از زندانها و شکنجه‌گاهها عبورکرده بود، اکنون باید باز هم برای دفاع از آزادی، ”سیاوش‌وار به کوه آتش“ می‌زد.

 

چرا که روزهای شادی مردم را اهریمن تاریکی داشت فرا می‌گرفت و بهار زود هنگام ایران داشت به زمستان سرد ارتجاع و ستم تبدیل می‌شد.

بدین گونه نسلی بپا خاست تا بار امانتی را که بر دوشش گذاشته شده بود، به سرانجام برساند: میلیشیا متولد شد.

در فاصله روزهای 13آبان58 با اشغال سفارت آمریکا توسط رژیم آخوندی، تا اوایل آذرماه همان سال، تحولات سیاسی به سرعت به پیش رفت و اغلب نیروهای سیاسی، یا در دام فتنه دجالگرانه گروگانگیری افتادند، یا عاجز از موضعگیری اصولی، مات و خنثی شدند.

 

اما مجاهدین با درپیش‌گرفتن یک سیاست روشن، به افشای نیرنگ ارتجاع مبادرت کردند.

خمینی دجال از طریق خیمه‌شب‌بازی گروگانگیری با توسل به دعاوی و شعارهای دجالگرانه ضد آمریکایی درصدد تحکیم سلطه ارتجاع و استقرار دیکتاتوری مذهبی خود بود.

 

اما مجاهدین در مقابل، به تشکیل میلیشیای مردمی اقدام کردند.

 

از آن پس میلیشیا خاری شد در چشم آخوندها و پاسداران جنایتکار. به این ترتیب، مسعود رجوی با پایه‌ریزی میلیشیای مردمی نه‌تنها دجالگری و فتنه خمینی را درهم شکست، بلکه هسته اولیه ارتش آزادی را بنیان نهاد.

با تشکیل میلیشیای مردمی در دوم آذر58، مجاهدین گامی بلند و یکی از انقلابی‌ترین و اساسیترین گامهای استراتژیک را در مسیر تحقق آرمانهای انقلاب و رهایی خلق برداشتند.

 

در فاصله‌یی کوتاه، هزاران واحد میلیشیا مرکب از آگاهترین و فداکارترین فرزندان خلق از اقشار و طبقات مختلف کارگران، دانشجویان، دانش‌آموزان، استادان دانشگاهها، کارمندان، اصناف، زنان خانه‌دار و… در سراسر کشور سازماندهی شدند.

 

قهرمانانی که در سراسر 37سال گذشته، در میدانهای رزم و شکنجه‌گاهها و زندانهای این رژیم ضدبشری، پرچم انقلاب و رهایی را به‌دوش کشیدند و اینک در کسوت فرماندهان و افسران ارتش آزادیبخش ملی ایران، جنگ آزادیبخش نوین برای سرنگونی دیکتاتوری مذهبی و تروریستی آخوندها را پیش می‌برند.

به این ترتیب میلیشیا برای نسل آن‌روز ایران و برای نسل‌های امروز و آیندهٴ ایران یک الگو شد و یک الگو باقی خواهد ماند.

چرا که نسلی بود که به تمام و کمال بهای وظیفه تاریخی خویش را پرداخت و این البته اندیشهٴ راهگشای مسعود رجوی بود که این بذر را در جامعه خمینی زده کاشت.

 

او بود که به نسل جوان ایران راه رهایی را نشان داد و از آنسو، میلیشیا چه شایسته بهای این مسیر را پرداخت.

و این همان رسالتی است که امروز هم در مقاومت ایران ادامه دارد. نسل آزادی و اشرفی در همه جا، در لیبرتی و در سراسر جهان، تنها همآورد پدرخواندهٴ ارتجاع است.

 

به قول سردار کبیر آزادی، آینده مال انقلابیون است، چرا که بی‌هیچ تردیدی، نیروهای میرا از صحنه حذف خواهند شد.

در سالروز تأسیس میلیشیا یکصدا با هم می‌خوانیم:
راه انقلاب می‌رود خلق ما
می‌شود به‌پا ارتش توده‌ها
خلق قهرمان با مجاهد شتاب
از رهش بجو وحدت و انقلاب
نهضت زنان، همرزم مردان،
این پیام ماست، ای خلق ایران
ریشه‌کن شود، تسلیم وسازش
جاودانه باد، توفان جنبش
میلیشیا، میلیشیا، میلیشیا
ب. بهمنی- 1آذر 94.