پس از تصویب قطعنامه پارلمان اروپا، انگار که آب به لانه مورچگان ریخته شده باشد، کارگزاران و مهره‌های نظام ولایت‌فقیه به صحنه آمدند و در مورد تصویب این قطعنامه آه فغان سردادند، یقه درانی کردند و برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا خط و نشانهای میان تهی و پوشالی کشیدند و حتی بعضاً تروریسم رژیم را به رخ آنها کشیدند و تهدید به گروگانگیری اتباع آنها کردند.
سرمداران و کارگزاران ریز و درشت رژیم، خودشان خوب می‌دانند که کسی دردنیا برای این روضه خوانیهای عمله و اکره ولایت خامنه‌ای تره‌ای خورد نمی‌کند، و جبهه‌ای جهانی علیه نقض حقوق‌بشر و جنایات رژیم آخوندی درحق مردم ایران و تروریسم آن در کشورهای دیگر تشکیل شده، و روز به روز تقویت می‌شود.
پیام قطعنامه پارلمان اروپا این است که چنان‌چه به‌طور واقع دولت آخوند روحانی قصد تعامل با سایر کشورها از جمله کشورهای اروپایی را دارد، می‌بایست یک سری پرنسیپهای شناخته شده حقوق‌بشری و ارزشهای انسانی جهانشمول را به‌رسمیت بشناسد. نمی‌شود از تعامل و رابطه با دنیا حرف زد، اما قوانینی که روی قوانین قرون وسطی را سفید می‌کند، بر مرد م اعمال کرد و شکنجه و دار و درفش و شلاق را برمردم تحمیل کرد، چشم از حدقه در آورد و سنگسار کرد. ... . در قطعنامه پارلمان اروپا آمده است: ”بنابراین موضوع حقوق‌بشر در ایران بخشی از چارچوب سیاست آینده و روابط دوجانبه اتحادیه اروپا و رژیم ایران است و هر هیأت پارلمان اروپا که به ایران سفر می‌کند باید به مخالفان سیاسی، فعالان جامعه مدنی و زندانیان سیاسی دسترسی داشته باشد. اتحادیه اروپا بر این باور است که منشور حقوق شهروندان باید به‌طور کامل با تعهدات بین‌المللی رژیم ایران مطابقت داشته باشد به‌خصوص در رابطه با عدم تبعیض و حق زندگی، تقویت منع شکنجه و تضمین آزادیهای کامل مذهب و عقیده که هم‌اکنون با ارائه مبهم «جرمهای مربوط به امنیت ملی» محدود شده است و... “
حرف کارگزاران رژیم به اتحادیه اروپا و پارلمان اروپا این است که حقوق‌بشر بی‌حقوق‌بشر، نظام ما هم‌چون گذشته برخلاف تمامی اصول انسانی کار خود را ادامه خواهد داد. سنگسار و قصاص ضدبشری جزو ارزشهای نظام است ونظام آخوندی بدون اعمال این جنایات هولناک، هویت وجودی خود را از دست می‌دهد.
ترس نظام و جیغ های بنفش عمله و اکره نظام ولایت از تصویب قطعنامه پارلمان اروپا، در یک کلام ترس از برباد رفتن عمامه ولایت است و از این جهت است که مهره‌های نظام در یک کر هماهنگ و گوشخراش با جیغ های بنفش شان نه تنها گوش مردم ایران را می‌آزارند بلکه گوش فلک را نیز کرکرده‌اند و نعره‌های گوشخراش آنها در مجلس، رسانه‌ها و منابرجمعه پر از این حرفهای صدمن یک غاز است. بعضاً کارگزاران نظام ولایت‌فقیه با نعل وارونه این واکنشهای عجزآلود را با سس لاف در غربت زدن همراه می‌کنند تا وانمود کنند نظام جهنمی آنها قدرتمنداست
یکی از این لاف زنان، وزیرخارجه حکومت آخوند حسن روحانی است که به‌اصطلاح شکوه و عظمت خیمه‌شب بازی انتخابات ریاست‌جمهوری رژیم را به رخ جهانیان می‌کشاند و انتخابات پارلمان اروپارا در مقابل ”حماسه شکوهمند نظام“ خوار وخفیف وبی مقدا رمی انگارد و می‌گوید: ”مردم ایران به گروههایی که در انتخابات کم رونق و با حضور متوسط ۴۳ درصد از مردم در آخرین انتخابات پارلمان اروپا انتخاب شده‌اند، اجازه نخواهد داد که نسبت به انتخابات پرشکوه آنها که با حضور بیش از ۷۳ درصد مردم ایران حماسه سیاسی خرداد ۹۲ را آفریدند قضاوت کنند و آن را با معیارهای متکبرانه خود بسنجند. دولت اجازه نخواهد داد هیچ هیأت پارلمانی از اروپا با شروطی که در این قطعنامه پارلمان اروپا آمده است، به ایران سفر کنند“
وزیرخارجه حکومت آخوندی در عین‌حال که در مورد نمایش انتخابات رژیم گزافه‌گویی می‌کند و انتخابات در اروپا را بی‌مقدار و حقیر می‌داند، اما نمی‌تواند دم خروس ترس و وحشت رژیم را از تاثیر قطعنامه پارلمان اروپا بر روابط این کشورها با رژیم پنهان کند. ظریف از این وحشت دارد که قطعنامه پارلمان اروپا ممکن است بر مذاکرات هسته‌یی رژیم سایه بیندازد و بازی رژیم را به هم بزند و کارخراب شود. جواد ظریف در ادامه می‌گوید: ”بر اساس اطلاعات موثق ما بر این باوریم، با توجه به مذاکرات مثبت و سازنده جمهوری اسلامی ایران با گروه ۱+۵ در خصوص حل و فصل موضوع هسته‌ای، تلاشهای زیادی صورت می‌گیرد که با طرح مسائل جعلی و دروغین و حاشیه‌یی موجبات بر هم زدن این روند را فراهم سازد“
آخوند روحانی نیز به‌دنبال وزیر خارجه‌اش به صحنه آمد و قطعنامه پارلمان اروپا را فشاری بر رژیم توصیف کرد و گفت: «این شصت‌و یکمین بیانیه پارلمان اروپا بر ضدایران بوده که بیانیه‌های قبلی به نسبت تندتر از این بوده است اما پارلمان اروپا جایگاه تأثیر‌گذاری ندارد و دولت در سیاست خارجی تلاش می‌کند تا این فشارها را مدیریت کند“.
مجلس رژیم نیز درماده اول یک طرح دو فوریتی ”راهبردی“ آورده است «دولت موظف است در روابط اقتصادی و سیاسی با کشورهای اروپایی که به مصوبه اخیر علیه رژیم رأی مثبت داده‌اند تجدیدنظر کند». همچنین در طرح مجلس رژیم آمده است که از مسئولان سیاسی و هیأتهای اروپایی در بدو ورود به ایران انگشت‌نگاری شود و مذاکرات هسته‌یی متوقف شود.
بلاهت و بی‌سوادی نمایندگان مجلس آخوندی درحدی است که نمی‌دانند کشورهای اروپایی و حتی نمایندگان پارلمان این کشورها نبودند که به قطعنامه رأی داده‌اند، تا در تلافی این قطعنامه دولت آخوند حسن روحانی بتواند در رابطه‌اش با این کشورها تجدیدنظر کند، بلکه این نمایندگان پارلمان اروپا بوده‌اند که قطعنامه را صادر کرده‌اند و سالیان است که این نمایندگان در قطعنامه‌های متعدد، نقض حقوق‌بشر در رژیم آخوندی را محکوم می‌کنند، و این دیپلوماتهای رژیم هستند که در راهرو جلسات، کنفرانسها و حتی در آسانسور نزد نمایندگان پارلمان اروپا عجز و لابه می‌کنند که دست از سر رژیم بردارند و علیه رژیم و به نفع مقاومت ایران قطعنامه صادر نکنند بنابراین تا آنجایی که به رژیم و سیاست باند رفسنجانی- روحانی برمی‌گردد این رژیم است که نیازمند رابطه با پارلمان اروپا است.
در زمینه طرح دوفوریتی مجلس برای تجدیدنظر با کشورهای عضو اتحادیه اروپا، قطع مذاکرات هسته‌یی رژیم و انگشت نگاری از مسئولان سیاسی و هیأتهای اروپایی، علاءالدین بروجردی رئیس کمیسیون امنیت ملی رژیم در مقاله‌یی در روزنامه حکومتی اعتماد 18فروردین 93 به یک فقره عقب‌نشینی مجلس در پیشبرد این طرح اعتراف می‌کند و می‌نویسد: ”ما هیچ‌گاه از مسئولان سیاسی و هیأتهای اروپایی در بدو ورود به خاک جمهوری اسلامی انگشت‌نگاری نکردیم و معتقد به حفظ حرمت کشورها هستیم.
برخلاف خواسته برخی نمایندگان مبنی بر توقف روند مذاکرات هسته‌یی، تیم مذاکره‌کننده زیرنظر شورای عالی امنیت ملی به‌کار خود ادامه خواهد داد و هم‌چون گذشته به تعهدات خود پایبند خواهد بود“.
سرمداران و کارگزاران ریز و درشت رژیم، خودشان خوب می‌دانند که کسی دردنیا برای این روضه خوانیهای عمله و اکره ولایت خامنه‌ای تره‌ای خورد نمی‌کند، و جبهه‌ای جهانی علیه نقض حقوق‌بشر و جنایات رژیم آخوندی درحق مردم ایران و تروریسم آن در کشورهای دیگر تشکیل شده، و روز به روز تقویت می‌شود.
پیام قطعنامه پارلمان اروپا این است که چنان‌چه به‌طور واقع دولت آخوند روحانی قصد تعامل با سایر کشورها از جمله کشورهای اروپایی را دارد، می‌بایست یک سری پرنسیپهای شناخته شده حقوق‌بشری و ارزشهای انسانی جهانشمول را به‌رسمیت بشناسد. نمی‌شود از تعامل و رابطه با دنیا حرف زد، اما قوانینی که روی قوانین قرون وسطی را سفید می‌کند، بر مرد م اعمال کرد و شکنجه و دار و درفش و شلاق را برمردم تحمیل کرد، چشم از حدقه در آورد و سنگسار کرد. ... . در قطعنامه پارلمان اروپا آمده است: ”بنابراین موضوع حقوق‌بشر در ایران بخشی از چارچوب سیاست آینده و روابط دوجانبه اتحادیه اروپا و رژیم ایران است و هر هیأت پارلمان اروپا که به ایران سفر می‌کند باید به مخالفان سیاسی، فعالان جامعه مدنی و زندانیان سیاسی دسترسی داشته باشد. اتحادیه اروپا بر این باور است که منشور حقوق شهروندان باید به‌طور کامل با تعهدات بین‌المللی رژیم ایران مطابقت داشته باشد به‌خصوص در رابطه با عدم تبعیض و حق زندگی، تقویت منع شکنجه و تضمین آزادیهای کامل مذهب و عقیده که هم‌اکنون با ارائه مبهم «جرمهای مربوط به امنیت ملی» محدود شده است و... “
حرف کارگزاران رژیم به اتحادیه اروپا و پارلمان اروپا این است که حقوق‌بشر بی‌حقوق‌بشر، نظام ما هم‌چون گذشته برخلاف تمامی اصول انسانی کار خود را ادامه خواهد داد. سنگسار و قصاص ضدبشری جزو ارزشهای نظام است ونظام آخوندی بدون اعمال این جنایات هولناک، هویت وجودی خود را از دست می‌دهد.
ترس نظام و جیغ های بنفش عمله و اکره نظام ولایت از تصویب قطعنامه پارلمان اروپا، در یک کلام ترس از برباد رفتن عمامه ولایت است و از این جهت است که مهره‌های نظام در یک کر هماهنگ و گوشخراش با جیغ های بنفش شان نه تنها گوش مردم ایران را می‌آزارند بلکه گوش فلک را نیز کرکرده‌اند و نعره‌های گوشخراش آنها در مجلس، رسانه‌ها و منابرجمعه پر از این حرفهای صدمن یک غاز است. بعضاً کارگزاران نظام ولایت‌فقیه با نعل وارونه این واکنشهای عجزآلود را با سس لاف در غربت زدن همراه می‌کنند تا وانمود کنند نظام جهنمی آنها قدرتمنداست
یکی از این لاف زنان، وزیرخارجه حکومت آخوند حسن روحانی است که به‌اصطلاح شکوه و عظمت خیمه‌شب بازی انتخابات ریاست‌جمهوری رژیم را به رخ جهانیان می‌کشاند و انتخابات پارلمان اروپارا در مقابل ”حماسه شکوهمند نظام“ خوار وخفیف وبی مقدا رمی انگارد و می‌گوید: ”مردم ایران به گروههایی که در انتخابات کم رونق و با حضور متوسط ۴۳ درصد از مردم در آخرین انتخابات پارلمان اروپا انتخاب شده‌اند، اجازه نخواهد داد که نسبت به انتخابات پرشکوه آنها که با حضور بیش از ۷۳ درصد مردم ایران حماسه سیاسی خرداد ۹۲ را آفریدند قضاوت کنند و آن را با معیارهای متکبرانه خود بسنجند. دولت اجازه نخواهد داد هیچ هیأت پارلمانی از اروپا با شروطی که در این قطعنامه پارلمان اروپا آمده است، به ایران سفر کنند“
وزیرخارجه حکومت آخوندی در عین‌حال که در مورد نمایش انتخابات رژیم گزافه‌گویی می‌کند و انتخابات در اروپا را بی‌مقدار و حقیر می‌داند، اما نمی‌تواند دم خروس ترس و وحشت رژیم را از تاثیر قطعنامه پارلمان اروپا بر روابط این کشورها با رژیم پنهان کند. ظریف از این وحشت دارد که قطعنامه پارلمان اروپا ممکن است بر مذاکرات هسته‌یی رژیم سایه بیندازد و بازی رژیم را به هم بزند و کارخراب شود. جواد ظریف در ادامه می‌گوید: ”بر اساس اطلاعات موثق ما بر این باوریم، با توجه به مذاکرات مثبت و سازنده جمهوری اسلامی ایران با گروه ۱+۵ در خصوص حل و فصل موضوع هسته‌ای، تلاشهای زیادی صورت می‌گیرد که با طرح مسائل جعلی و دروغین و حاشیه‌یی موجبات بر هم زدن این روند را فراهم سازد“
آخوند روحانی نیز به‌دنبال وزیر خارجه‌اش به صحنه آمد و قطعنامه پارلمان اروپا را فشاری بر رژیم توصیف کرد و گفت: «این شصت‌و یکمین بیانیه پارلمان اروپا بر ضدایران بوده که بیانیه‌های قبلی به نسبت تندتر از این بوده است اما پارلمان اروپا جایگاه تأثیر‌گذاری ندارد و دولت در سیاست خارجی تلاش می‌کند تا این فشارها را مدیریت کند“.
مجلس رژیم نیز درماده اول یک طرح دو فوریتی ”راهبردی“ آورده است «دولت موظف است در روابط اقتصادی و سیاسی با کشورهای اروپایی که به مصوبه اخیر علیه رژیم رأی مثبت داده‌اند تجدیدنظر کند». همچنین در طرح مجلس رژیم آمده است که از مسئولان سیاسی و هیأتهای اروپایی در بدو ورود به ایران انگشت‌نگاری شود و مذاکرات هسته‌یی متوقف شود.
بلاهت و بی‌سوادی نمایندگان مجلس آخوندی درحدی است که نمی‌دانند کشورهای اروپایی و حتی نمایندگان پارلمان این کشورها نبودند که به قطعنامه رأی داده‌اند، تا در تلافی این قطعنامه دولت آخوند حسن روحانی بتواند در رابطه‌اش با این کشورها تجدیدنظر کند، بلکه این نمایندگان پارلمان اروپا بوده‌اند که قطعنامه را صادر کرده‌اند و سالیان است که این نمایندگان در قطعنامه‌های متعدد، نقض حقوق‌بشر در رژیم آخوندی را محکوم می‌کنند، و این دیپلوماتهای رژیم هستند که در راهرو جلسات، کنفرانسها و حتی در آسانسور نزد نمایندگان پارلمان اروپا عجز و لابه می‌کنند که دست از سر رژیم بردارند و علیه رژیم و به نفع مقاومت ایران قطعنامه صادر نکنند بنابراین تا آنجایی که به رژیم و سیاست باند رفسنجانی- روحانی برمی‌گردد این رژیم است که نیازمند رابطه با پارلمان اروپا است.
در زمینه طرح دوفوریتی مجلس برای تجدیدنظر با کشورهای عضو اتحادیه اروپا، قطع مذاکرات هسته‌یی رژیم و انگشت نگاری از مسئولان سیاسی و هیأتهای اروپایی، علاءالدین بروجردی رئیس کمیسیون امنیت ملی رژیم در مقاله‌یی در روزنامه حکومتی اعتماد 18فروردین 93 به یک فقره عقب‌نشینی مجلس در پیشبرد این طرح اعتراف می‌کند و می‌نویسد: ”ما هیچ‌گاه از مسئولان سیاسی و هیأتهای اروپایی در بدو ورود به خاک جمهوری اسلامی انگشت‌نگاری نکردیم و معتقد به حفظ حرمت کشورها هستیم.
برخلاف خواسته برخی نمایندگان مبنی بر توقف روند مذاکرات هسته‌یی، تیم مذاکره‌کننده زیرنظر شورای عالی امنیت ملی به‌کار خود ادامه خواهد داد و هم‌چون گذشته به تعهدات خود پایبند خواهد بود“.
