نهم اسفند سال 92 بار دیگر خشم کشاورزان ورزنه علیه رژیم آخوندی و نیروهای سرکوبگر آن شعلهور شد. کشاورزان در اعتراض به ندادن حق آب و خسارات در مرکز شهر ورزنه تجمع کردند و با راهپیمایی به سمت ورودی شهر، این معبر را بستند وبا آتش زدن لاستیک مانع ورود نیروهای سرکوبگر انتظامی به داخل شهر شدند. نیروی انتظامی رژیم در وحشت از گسترش تظاهرات و اعتراض کشاورزان نتوانستند هیچ اقدامی بکنند و فقط نظارهگر صحنه و خشم و اعتراض مردم بودند.
چند سالی است کشاورزان اصفهان بهدلیل سیاستهای ضدمردمی رژیم با معضل کم آبی و خشک شدن مزارع و باغات مواجه هستند. بیش از یک سال است که کشاورزان علیه سیاستهای ضدمردمی و مصیبتی که رژیم آخوندی بر آنها وارد کرده در مقاطع مختلف با برپایی تظاهرات و تجمعات اعتراضی خشم و نارضایتی خود را از این وضعیت اعلام میدارند. در اواخر اسفند سال91 کشاورزان دست به یک حرکت اعتراضی زدند که در مجموع53روز در اعتراض و اعتصاب بودند و در چندین مورد با نیروهای رژیم درگیر شدند.
مردم ورزنه اصفهان از جمله این کشاورزان هستند که در اثر کم آبی از هستی ساقط شدهاند و طی این مدت در اعتراض به این وضعیت تجمعات اعتراضی برگزار کردند. در جریان اعتراض اسفند 91مأموران سرکوب رژیم با آنان درگیر شدند و شدت درگیری به حدی بود که در جریان آن 400نفر مجروح و 7تن بهدلیل اصابت گلولههای ساچمهای کورشدند. شدت عمل نیروهای سرکوبگر با مردم در این درگیری طوری بود که یکی از آنان گفت: ”خیلی مردم را اذیت کردند، مثل اسرائیلیها که چطوری با فلسطینیها برخورد میکنند، این مأموران هم با مردم همینطوری رفتار کردند، خیلی با مردم بد رفتار کردند یعنی بارها بود که زنان بیرون میآمدند و حمایت میکردند. فحشهای خیلی خیلی بدی به زنان میدادند و حرمتی نگه نداشته بودند، خیلی خیلی با مردم بد کردند. مردم که جرم نکرده بودند حق آبشان را میخواستند خیلی نامردی کردند و با گلولههای ساچمهایی بیش از 100نفر را زخمی کردند تعدادی را کور کردند. هر چه بگویم چقدر بد کردهاند کم گفتهام“.
یکی از کشاورزان در رابطه با وعده و عیدهای استاندار به آنها و برخورد ضدمردمی نیروهای سرکوب رژیم با کشاورزان معترض گفت: ”چندین بار است که قولهای الکی به ما میدهند ولی معلوم است که کاری نمیکنند. آن روز پنجشنبه از یگان ویژه آمده بودند. یک سردار سپاه آمده بود و به مردم فحشهای رکیک و خیلی بد میداد حرمت زنان را نگه نمیداشت که جوانان و کشاورزان جوابشان را دادند و با حمله به آنها فراریشان دادند و اتوبوسهایشان را به آتش کشیدند“.
پس از گذشت نزدیک به یک سال از اعتراضات مستمر کشاورزان اصفهان خیزش روز نهم اسفند کشاورزان ورزنه، نشان داد که اعتراضات آنها سر بازایستادن ندارد و کشاورزان شجاع منطقه تسلیم زورگوییهای رژیم آخوندی و سرکوب نیروهای سرکوبگر آن نشدهاند و با استمرار اعتراضات خود بر سر تحقق خواستههایشان ایستادگی میکنند.
ایستادگی کشاورزان منطقه ورزنه بر سر خواستههایشان و خشم این مردم از سیاستهای رژیم و نیروی سرکوب آن نمودی است از انزجار عمومی مردم ایران از رژیم چپاولگر و ضدمردمی آخوندی که با ویران کردن بنیادهای تولید کشور از جمله انهدام کشاورزی و بیخانمان کردن کشاورزان، جیب سران و مهرههای حکومتی را به بهای فقر و خانه خرابی مردم پرکرده است. در برابر این اقدامات ضد مردمی، مردم و از جمله کشاورزان برآنند که حقوق غصب شده خودشان را از حلقوم این غارتگران بیرون بیاورند و شکی نیست که با سرنگونی رژیم ضدبشری ولایتفقیه این امر محقق خواهد شد.
چند سالی است کشاورزان اصفهان بهدلیل سیاستهای ضدمردمی رژیم با معضل کم آبی و خشک شدن مزارع و باغات مواجه هستند. بیش از یک سال است که کشاورزان علیه سیاستهای ضدمردمی و مصیبتی که رژیم آخوندی بر آنها وارد کرده در مقاطع مختلف با برپایی تظاهرات و تجمعات اعتراضی خشم و نارضایتی خود را از این وضعیت اعلام میدارند. در اواخر اسفند سال91 کشاورزان دست به یک حرکت اعتراضی زدند که در مجموع53روز در اعتراض و اعتصاب بودند و در چندین مورد با نیروهای رژیم درگیر شدند.
مردم ورزنه اصفهان از جمله این کشاورزان هستند که در اثر کم آبی از هستی ساقط شدهاند و طی این مدت در اعتراض به این وضعیت تجمعات اعتراضی برگزار کردند. در جریان اعتراض اسفند 91مأموران سرکوب رژیم با آنان درگیر شدند و شدت درگیری به حدی بود که در جریان آن 400نفر مجروح و 7تن بهدلیل اصابت گلولههای ساچمهای کورشدند. شدت عمل نیروهای سرکوبگر با مردم در این درگیری طوری بود که یکی از آنان گفت: ”خیلی مردم را اذیت کردند، مثل اسرائیلیها که چطوری با فلسطینیها برخورد میکنند، این مأموران هم با مردم همینطوری رفتار کردند، خیلی با مردم بد رفتار کردند یعنی بارها بود که زنان بیرون میآمدند و حمایت میکردند. فحشهای خیلی خیلی بدی به زنان میدادند و حرمتی نگه نداشته بودند، خیلی خیلی با مردم بد کردند. مردم که جرم نکرده بودند حق آبشان را میخواستند خیلی نامردی کردند و با گلولههای ساچمهایی بیش از 100نفر را زخمی کردند تعدادی را کور کردند. هر چه بگویم چقدر بد کردهاند کم گفتهام“.
یکی از کشاورزان در رابطه با وعده و عیدهای استاندار به آنها و برخورد ضدمردمی نیروهای سرکوب رژیم با کشاورزان معترض گفت: ”چندین بار است که قولهای الکی به ما میدهند ولی معلوم است که کاری نمیکنند. آن روز پنجشنبه از یگان ویژه آمده بودند. یک سردار سپاه آمده بود و به مردم فحشهای رکیک و خیلی بد میداد حرمت زنان را نگه نمیداشت که جوانان و کشاورزان جوابشان را دادند و با حمله به آنها فراریشان دادند و اتوبوسهایشان را به آتش کشیدند“.
پس از گذشت نزدیک به یک سال از اعتراضات مستمر کشاورزان اصفهان خیزش روز نهم اسفند کشاورزان ورزنه، نشان داد که اعتراضات آنها سر بازایستادن ندارد و کشاورزان شجاع منطقه تسلیم زورگوییهای رژیم آخوندی و سرکوب نیروهای سرکوبگر آن نشدهاند و با استمرار اعتراضات خود بر سر تحقق خواستههایشان ایستادگی میکنند.
ایستادگی کشاورزان منطقه ورزنه بر سر خواستههایشان و خشم این مردم از سیاستهای رژیم و نیروی سرکوب آن نمودی است از انزجار عمومی مردم ایران از رژیم چپاولگر و ضدمردمی آخوندی که با ویران کردن بنیادهای تولید کشور از جمله انهدام کشاورزی و بیخانمان کردن کشاورزان، جیب سران و مهرههای حکومتی را به بهای فقر و خانه خرابی مردم پرکرده است. در برابر این اقدامات ضد مردمی، مردم و از جمله کشاورزان برآنند که حقوق غصب شده خودشان را از حلقوم این غارتگران بیرون بیاورند و شکی نیست که با سرنگونی رژیم ضدبشری ولایتفقیه این امر محقق خواهد شد.