کنفرانس در پارلمان اروپا به‌ریاست استرون استیونسون و با حضور دکتر رافع الرفاعی، مفتی دیار عراق و نمایندگانی از پارلمان عراق، اقلیم کردستان و جنبش مردمی، : افشای نقض حقوق‌بشر و دیکتاتوری مالکی و دخالتهای جنایتکارانه رژیم ایران
بروکسل - 19فوریه2014
سخنرانی استرون استیونسون، رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا:
خانمها و آقایان در کنفرانس امروز بعدازظهر ما تعدادی از سخنرانان بسیار برجسته حضور دارند.
به حضور همگی شما در کنفرانس خود در مورد حقوق‌بشر در عراق خوش‌آمد می‌گوییم.
می‌خواهم با چند نکته شروع کنم،
عالیجنابان، دکتر رافع الرفاعی، مفتی بزرگ عراق، وزرا، میهمانان گرامی، خانمها، آقایان،
نوامبر گذشته، من در عراق بودم و با بسیاری از رهبران سیاسی و مذهبی و با زنان و مردان شجاعی که قیامهای مردمی در الانبار و شش استان عراق و بسیاری از شهرهای دیگر را رهبری می‌کردند، ملاقات کردم. پیام همگی آنها بسیار به هم شبیه بود. آنها به من گفتند که بی‌قانونی، تروریسم، فساد و نقض سیستماتیک حقوق‌بشر، سیمای روزانه زندگی در عراق است. بسیاری از وزیران به من گفتند، نوری مالکی، به سرعت تبدیل به دیکتاتور شده است. آنها به من گفتند آن عراق مدرن به‌سادگی تبدیل به سرزمین خشونت و خونریزی شده است. بیش از 9500نفر طی سال گذشته در بمب‌گذاریها و ترورها در طغیانی تلخ و فزاینده که کشور را به یک جنگ داخلی همانند جنگ سالهای 2006 تا 2008، تهدید می‌کند، کشته شده‌اند. از این پیشتر بیش از 1000نفر در همین سال جاری کشته شده‌اند. دیروز در بغداد 30نفر در یک بمب‌گذاری کشته شدند. اینها همان کسانی هستند که من در نوامبر گذشته آنها را ملاقات کردم. آنها افرادی با پیشینه‌های مختلف قومی و با اعتقادات مختلف هستند ولی در یک چیز مشترکند و آن بازگشت آزادی، دموکراسی، عدالت و صلح به کشورشان است. آنها مصرانه از من خواستند تا کنفرانس امروز را سازماندهی کنم تا آنان بتوانند به پارلمان اروپا آمده و حقیقت عراق را برای غرب افشا کنند. من عمیقاً از آنها به‌خاطر قیمتی که برای آمدن به این‌جا پرداخته‌اند و برای تلاش و شجاعت شان، متشکرم
شما از این کارشناسان برجسته خواهید شنید که چطور مالکی از ارتش عراق برای یک کارزار نسل‌کشی و پاکسازی قومی علیه جمعیت سنی الانبار و فلوجه استفاده می‌کند و از همکاری و همدستی آمریکا با محموله‌های موشک، هواپیماهای بدون سرنشین و دیگر تسلیحات آمریکایی که او برای کشتار مردم خودش به بهانه مبارزه با تروریسم از آنها استفاده می‌کند، بهره‌مند می‌شود. برادر مفتی اعظم، 5روز پیش در یک حمله با بمب در فلوجه کشته شد. عالیجناب، تسلیت عمیق من را بپذیرید. برادر او یک شیخ بود، آیا او یک داعشی بود؟ آیا او یک القاعده‌یی بود؟ البته که نه، کودکان با حملات موشکی و بمبارانها در آنجا دارند کشته می‌شوند. آیا آنها القاعده‌یی هستند؟ آیا زنان القاعده‌یی هستند؟ البته که نه.
و شما از مهمانان ما خواهید شنید که چگونه بسیاری از گروه‌های قومی برای سالیان در کنار هم به‌صورت صلح‌آمیز با اکثریت سنی و شیعه ها زندگی می‌کردند، به‌رغم این‌که در قانون اساسی عراق، به‌عنوان یک کشور با تنوع قومی و مذهبی تضمین شده که در امنیت و سلامت به‌سر ببرند ولی در حال حاضر به‌صورت سیستماتیک با سرکوب و با خشونت روبه‌رو هستند.
شما خواهید شنید، چگونه نوری مالکی تبدیل به یک عروسکی در دست رژیم ایران و ملاهای حاکم سخت سر ایران شده که بی‌رحمانه یک کمپین فرقه‌گرایی برای حذف سیاستمداران سنی از مناصب تاثیرگذار در دولت را ایجاد کرده است و بی‌رحمانه علیه کسانی که مخالفش باشند، رفتار می‌کند. تاثیرات قابل پیش‌بینی این سیاست علیه سنیها یک موج خشونت را نیز نه تنها علیه جامعه شیعه، بلکه لاجرم علیه همه اقلیتهای قومی و مذهبی به‌وجود آورده است.
جامعه مسیحیان عراقی که در زمانی بالغ بر ۱.۵ میلیون بود، حالا به کمتر از نصف آن برآورد می‌شود. بسیاری از مسیحیان از کشور به خارج یا کردستان، جایی که امن باشد، رفته‌اند. برخی فکر می‌کند که یکی از بزرگترین جامعه مسیحیان در عراق محو خواهند شد. اما آنها تنها گروه اقلیتی نیست که با خشونت و بدرفتاری مواجه‌اند، در حال حاضر در حدود 3500نفر از جامعه سریانی که 10سال قبل، بیش از 70هزار نفر برآورد شده بود، باقی مانده است. کلیمیان عراقی نیز از 1950 بسیار زیاد مورد بدرفتاری بوده و رنج کشیدند. و حالا بر آورد شده که فقط 10نفر باقی مانده‌اند و نه 10هزار نفر فقط 10نفر در این کشوری که زمانی بیش از 150هزار نفر بودند، زندگی می‌کند. گروه‌های دیگری قومی مثل ترکها و بهائیها و شبک، یزیدی و همه آنها به‌رغم این‌که حقوقشان در قانون اساسی تضمین شده، مورد تبعیض و بدرفتاری قرار گرفته‌اند.
عراق در آستانه یک کشور شکست خورده است. میلیاردها دلار از سرمایه نفت براحتی مفقود می‌شود در حالیکه اکثریت مردم فقط 4ساعت روزانه برق، و دسترسی محدود به آب پالایش شده یا سیستم فاضلاب دارند. و حالا در عراق در زمانی که برای کمترین درصد بیسوادی جایزه دریافت می‌کرد، بیش از 60درصد از جمعیت آن بیسوادند. بیکاری بالغ بر 18درصد و با توجه به این‌که بیش از نصف جمعیت کمتر از 25سال سن دارند، بسیاری از جوانان عراقی ترغیب شدند که قانون را در دستان خودشان بگیرند. عکس‌العمل دولت تشدید سرکوب بوده، محکومیت جامعه، شکنجه و اعدامهای جمعی در حال حاضر بسیار رایج است. 37نفر در یک هفته در ماه ژانویه امسال اعدام شدند. سازمان ملل، که این اعدامها را یک زنجیره از اعدام معرفی کرد، آن را محکوم کرد. گروههایی از مردان و زنان برخی از وقتها بین 12 تا 15نفر اعدام می‌شوند، در صحنه‌های مشابهی که کشتار نازیها را در جنگ جهانی دوم یادآور می‌کند.
یک زن که توسط مقامات عراقی شکنجه و دخترش تهدید به تجاوز شده بوده بعد از این‌که به دیدبان حقوق‌بشر مشاهداتش را گزارش کرد، اعدام شد. من فکر می‌کنم که این وضعیت فی‌الواقع فجیع است ولی حتی یک کلمه از محکومیت این فجایع از طرف اتحادیه اروپایی، آمریکا و سازمان ملل شنیده نمی‌شود.
یک زن دیگر در لیست اعدامها که با عصا به مصاحبه با دیدبان حقوق‌بشر آمده بود، توضیح داد که چگونه او مورد ضرب و شتم وحشیانه و شکنجه فیزیکی طی 9روز قرار داشت که منجر به نقض عضو دائمی او شد. زندانبان به او گفته دخترش را نیز دستگیر کردند که مورد شکنجه و تجاوز قرار خواهد گرفت مگر این‌که برگه اعتراف را امضا کند. بر اساس این‌گونه اعترافها وحشیانه است که او و صدها نفر دیگر محکوم و در لیست اعدام قرار دارند. این زن نیز چند هفته بعد از مصاحبه با دیدبان حقوق‌بشر اعدام شد. در سپتامبر سال گذشته مالکی به نیروهای ویژه جوخه‌های اعدام دستور داد که به یک کمپ پناهندگی به نام کمپ اشرف حمله کنند. جایی که آنها نفرات را دست‌بند زدند و به‌صورت وحشیانه 52 فرد بدون سلاح را اعدام کردند فقط به‌خاطر این‌که آنها مخالفان ملاهای حاکم بر ایران هستند. 7تن گروگان گرفته شد که 6تن از آنها زن هستند و از آن زمان هیچ خبری از آنها نیست. درخواستهای مکرری برای آزادی گروگانها و کسانی که مسئول این کشتار بودند صورت گرفت تا به دست عدالت سپرده شوند. و حالا در چند روز گذشته اقدام دیگری که من معتقدم اعمال نازیها را در اروپا در جنگ جهانی دوم یادآوری می‌کند، دولت عراق که کنترل 52 پیکر قتل‌عام سپتامبر گذشته در کمپ اشرف را در اختیار داشت، هفته گذشته اعلام کرد این پیکرها را دفن کرده است. این اقدام به‌رغم آن است که یونامی رسماً تأکید کرده این پیکرها باید برای تحقیقات کالبد شکافی شود تا مشخص شود چگونه کشته شدند و چه سلاحهایی برای قتل آنها مورد استفاده قرار گرفته است. بنابراین آنها به‌صورت مخفیانه دفن شده‌اند تا شواهد قتل آنها از نظر جامعه بین‌المللی از بین برود. چیزی که روشن‌تر از هر چیز می‌توانست دخالت کامل دولت عراق در این کشتار جمعی را ثابت کند، قطعاً همین اقدام دولت عراق است.
اتحادیه اروپا، آمریکا و سازمان ملل باید به نوری مالکی بگویند که چرخ خونریزی، خشونت و بدرفتاری او دیگر تحمل نمی‌شود. مگر این‌که انتخابات آزاد و عادلانه در 30آوریل بتواند مؤسسان دموکراسی را در عراق برقرار کند و برای این مردم دردمند یک دولت غیرفرقه‌گرا، سکولار که متعهد به برقراری حاکمیت قانون و احترام به حقوق‌بشر شود، لذا کمکهای اقتصادی و سیاسی باید معلق شود.
خانمها، آقایان،
کنفرانس، امروز، خوشوقت است که وارد مباحث کلیدی شود که در حال حاضر در پارلمان مطرح است. مدیریت کل ما در امور سیاست خارجی، به‌تازگی این گزارش را به نام «عراق در چنبره مرگ جنگ داخلی» منتشر کرده است. این مدرکی است که در آن بسیار بیشتر از آن چیزی که من اکنون برایتان گفته‌ام، گزارش شده است.
بنابراین بحثی و گفتگویی که امروز ما داریم در این چارچوب قرار می‌گیرد تا بتواند شواهدی را که دنبالش هستیم، فراهم کند و قطعنامه‌یی که دنبالش هستیم را موجب شود.
در پایان جلسه نیز آقای استیونسون طی سخنان کوتاهی گفت:
بیانیه‌یی است که دیروز توسط مقتدی صدر که علناً از سیاست کنار کشیده شده صادر شده است، او دیروز گفته است سیاست تبدیل به ظلم و گستاخی و سلطه‌طلبی و هتک حرمت شده است و دیکتاتور و طاغوتی بر حاکمیت نشسته که بر اموال مردم چنگ انداخته و آنها را غارت می‌کند. برگرده مردم حاکم شده و آنها را هدف می‌دهد. بر شهرها حاکم شده و با مردم خود می‌جنگد. و بر ملیتها حاکم شده و آنها را از هم متفرق می‌کند. بر وجدانهایی حاکم شده و آنها را می‌خرد. بر قلبهایی تسلط پیدا کرده و آنها را می‌شکند. تا این‌که همه برای بقای او بر مسند قدرت به او رأی بدهند.
بروکسل - 19فوریه2014
سخنرانی استرون استیونسون، رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا:
خانمها و آقایان در کنفرانس امروز بعدازظهر ما تعدادی از سخنرانان بسیار برجسته حضور دارند.
به حضور همگی شما در کنفرانس خود در مورد حقوق‌بشر در عراق خوش‌آمد می‌گوییم.
می‌خواهم با چند نکته شروع کنم،
عالیجنابان، دکتر رافع الرفاعی، مفتی بزرگ عراق، وزرا، میهمانان گرامی، خانمها، آقایان،
نوامبر گذشته، من در عراق بودم و با بسیاری از رهبران سیاسی و مذهبی و با زنان و مردان شجاعی که قیامهای مردمی در الانبار و شش استان عراق و بسیاری از شهرهای دیگر را رهبری می‌کردند، ملاقات کردم. پیام همگی آنها بسیار به هم شبیه بود. آنها به من گفتند که بی‌قانونی، تروریسم، فساد و نقض سیستماتیک حقوق‌بشر، سیمای روزانه زندگی در عراق است. بسیاری از وزیران به من گفتند، نوری مالکی، به سرعت تبدیل به دیکتاتور شده است. آنها به من گفتند آن عراق مدرن به‌سادگی تبدیل به سرزمین خشونت و خونریزی شده است. بیش از 9500نفر طی سال گذشته در بمب‌گذاریها و ترورها در طغیانی تلخ و فزاینده که کشور را به یک جنگ داخلی همانند جنگ سالهای 2006 تا 2008، تهدید می‌کند، کشته شده‌اند. از این پیشتر بیش از 1000نفر در همین سال جاری کشته شده‌اند. دیروز در بغداد 30نفر در یک بمب‌گذاری کشته شدند. اینها همان کسانی هستند که من در نوامبر گذشته آنها را ملاقات کردم. آنها افرادی با پیشینه‌های مختلف قومی و با اعتقادات مختلف هستند ولی در یک چیز مشترکند و آن بازگشت آزادی، دموکراسی، عدالت و صلح به کشورشان است. آنها مصرانه از من خواستند تا کنفرانس امروز را سازماندهی کنم تا آنان بتوانند به پارلمان اروپا آمده و حقیقت عراق را برای غرب افشا کنند. من عمیقاً از آنها به‌خاطر قیمتی که برای آمدن به این‌جا پرداخته‌اند و برای تلاش و شجاعت شان، متشکرم
شما از این کارشناسان برجسته خواهید شنید که چطور مالکی از ارتش عراق برای یک کارزار نسل‌کشی و پاکسازی قومی علیه جمعیت سنی الانبار و فلوجه استفاده می‌کند و از همکاری و همدستی آمریکا با محموله‌های موشک، هواپیماهای بدون سرنشین و دیگر تسلیحات آمریکایی که او برای کشتار مردم خودش به بهانه مبارزه با تروریسم از آنها استفاده می‌کند، بهره‌مند می‌شود. برادر مفتی اعظم، 5روز پیش در یک حمله با بمب در فلوجه کشته شد. عالیجناب، تسلیت عمیق من را بپذیرید. برادر او یک شیخ بود، آیا او یک داعشی بود؟ آیا او یک القاعده‌یی بود؟ البته که نه، کودکان با حملات موشکی و بمبارانها در آنجا دارند کشته می‌شوند. آیا آنها القاعده‌یی هستند؟ آیا زنان القاعده‌یی هستند؟ البته که نه.
و شما از مهمانان ما خواهید شنید که چگونه بسیاری از گروه‌های قومی برای سالیان در کنار هم به‌صورت صلح‌آمیز با اکثریت سنی و شیعه ها زندگی می‌کردند، به‌رغم این‌که در قانون اساسی عراق، به‌عنوان یک کشور با تنوع قومی و مذهبی تضمین شده که در امنیت و سلامت به‌سر ببرند ولی در حال حاضر به‌صورت سیستماتیک با سرکوب و با خشونت روبه‌رو هستند.
شما خواهید شنید، چگونه نوری مالکی تبدیل به یک عروسکی در دست رژیم ایران و ملاهای حاکم سخت سر ایران شده که بی‌رحمانه یک کمپین فرقه‌گرایی برای حذف سیاستمداران سنی از مناصب تاثیرگذار در دولت را ایجاد کرده است و بی‌رحمانه علیه کسانی که مخالفش باشند، رفتار می‌کند. تاثیرات قابل پیش‌بینی این سیاست علیه سنیها یک موج خشونت را نیز نه تنها علیه جامعه شیعه، بلکه لاجرم علیه همه اقلیتهای قومی و مذهبی به‌وجود آورده است.
جامعه مسیحیان عراقی که در زمانی بالغ بر ۱.۵ میلیون بود، حالا به کمتر از نصف آن برآورد می‌شود. بسیاری از مسیحیان از کشور به خارج یا کردستان، جایی که امن باشد، رفته‌اند. برخی فکر می‌کند که یکی از بزرگترین جامعه مسیحیان در عراق محو خواهند شد. اما آنها تنها گروه اقلیتی نیست که با خشونت و بدرفتاری مواجه‌اند، در حال حاضر در حدود 3500نفر از جامعه سریانی که 10سال قبل، بیش از 70هزار نفر برآورد شده بود، باقی مانده است. کلیمیان عراقی نیز از 1950 بسیار زیاد مورد بدرفتاری بوده و رنج کشیدند. و حالا بر آورد شده که فقط 10نفر باقی مانده‌اند و نه 10هزار نفر فقط 10نفر در این کشوری که زمانی بیش از 150هزار نفر بودند، زندگی می‌کند. گروه‌های دیگری قومی مثل ترکها و بهائیها و شبک، یزیدی و همه آنها به‌رغم این‌که حقوقشان در قانون اساسی تضمین شده، مورد تبعیض و بدرفتاری قرار گرفته‌اند.
عراق در آستانه یک کشور شکست خورده است. میلیاردها دلار از سرمایه نفت براحتی مفقود می‌شود در حالیکه اکثریت مردم فقط 4ساعت روزانه برق، و دسترسی محدود به آب پالایش شده یا سیستم فاضلاب دارند. و حالا در عراق در زمانی که برای کمترین درصد بیسوادی جایزه دریافت می‌کرد، بیش از 60درصد از جمعیت آن بیسوادند. بیکاری بالغ بر 18درصد و با توجه به این‌که بیش از نصف جمعیت کمتر از 25سال سن دارند، بسیاری از جوانان عراقی ترغیب شدند که قانون را در دستان خودشان بگیرند. عکس‌العمل دولت تشدید سرکوب بوده، محکومیت جامعه، شکنجه و اعدامهای جمعی در حال حاضر بسیار رایج است. 37نفر در یک هفته در ماه ژانویه امسال اعدام شدند. سازمان ملل، که این اعدامها را یک زنجیره از اعدام معرفی کرد، آن را محکوم کرد. گروههایی از مردان و زنان برخی از وقتها بین 12 تا 15نفر اعدام می‌شوند، در صحنه‌های مشابهی که کشتار نازیها را در جنگ جهانی دوم یادآور می‌کند.
یک زن که توسط مقامات عراقی شکنجه و دخترش تهدید به تجاوز شده بوده بعد از این‌که به دیدبان حقوق‌بشر مشاهداتش را گزارش کرد، اعدام شد. من فکر می‌کنم که این وضعیت فی‌الواقع فجیع است ولی حتی یک کلمه از محکومیت این فجایع از طرف اتحادیه اروپایی، آمریکا و سازمان ملل شنیده نمی‌شود.
یک زن دیگر در لیست اعدامها که با عصا به مصاحبه با دیدبان حقوق‌بشر آمده بود، توضیح داد که چگونه او مورد ضرب و شتم وحشیانه و شکنجه فیزیکی طی 9روز قرار داشت که منجر به نقض عضو دائمی او شد. زندانبان به او گفته دخترش را نیز دستگیر کردند که مورد شکنجه و تجاوز قرار خواهد گرفت مگر این‌که برگه اعتراف را امضا کند. بر اساس این‌گونه اعترافها وحشیانه است که او و صدها نفر دیگر محکوم و در لیست اعدام قرار دارند. این زن نیز چند هفته بعد از مصاحبه با دیدبان حقوق‌بشر اعدام شد. در سپتامبر سال گذشته مالکی به نیروهای ویژه جوخه‌های اعدام دستور داد که به یک کمپ پناهندگی به نام کمپ اشرف حمله کنند. جایی که آنها نفرات را دست‌بند زدند و به‌صورت وحشیانه 52 فرد بدون سلاح را اعدام کردند فقط به‌خاطر این‌که آنها مخالفان ملاهای حاکم بر ایران هستند. 7تن گروگان گرفته شد که 6تن از آنها زن هستند و از آن زمان هیچ خبری از آنها نیست. درخواستهای مکرری برای آزادی گروگانها و کسانی که مسئول این کشتار بودند صورت گرفت تا به دست عدالت سپرده شوند. و حالا در چند روز گذشته اقدام دیگری که من معتقدم اعمال نازیها را در اروپا در جنگ جهانی دوم یادآوری می‌کند، دولت عراق که کنترل 52 پیکر قتل‌عام سپتامبر گذشته در کمپ اشرف را در اختیار داشت، هفته گذشته اعلام کرد این پیکرها را دفن کرده است. این اقدام به‌رغم آن است که یونامی رسماً تأکید کرده این پیکرها باید برای تحقیقات کالبد شکافی شود تا مشخص شود چگونه کشته شدند و چه سلاحهایی برای قتل آنها مورد استفاده قرار گرفته است. بنابراین آنها به‌صورت مخفیانه دفن شده‌اند تا شواهد قتل آنها از نظر جامعه بین‌المللی از بین برود. چیزی که روشن‌تر از هر چیز می‌توانست دخالت کامل دولت عراق در این کشتار جمعی را ثابت کند، قطعاً همین اقدام دولت عراق است.
اتحادیه اروپا، آمریکا و سازمان ملل باید به نوری مالکی بگویند که چرخ خونریزی، خشونت و بدرفتاری او دیگر تحمل نمی‌شود. مگر این‌که انتخابات آزاد و عادلانه در 30آوریل بتواند مؤسسان دموکراسی را در عراق برقرار کند و برای این مردم دردمند یک دولت غیرفرقه‌گرا، سکولار که متعهد به برقراری حاکمیت قانون و احترام به حقوق‌بشر شود، لذا کمکهای اقتصادی و سیاسی باید معلق شود.
خانمها، آقایان،
کنفرانس، امروز، خوشوقت است که وارد مباحث کلیدی شود که در حال حاضر در پارلمان مطرح است. مدیریت کل ما در امور سیاست خارجی، به‌تازگی این گزارش را به نام «عراق در چنبره مرگ جنگ داخلی» منتشر کرده است. این مدرکی است که در آن بسیار بیشتر از آن چیزی که من اکنون برایتان گفته‌ام، گزارش شده است.
بنابراین بحثی و گفتگویی که امروز ما داریم در این چارچوب قرار می‌گیرد تا بتواند شواهدی را که دنبالش هستیم، فراهم کند و قطعنامه‌یی که دنبالش هستیم را موجب شود.
در پایان جلسه نیز آقای استیونسون طی سخنان کوتاهی گفت:
بیانیه‌یی است که دیروز توسط مقتدی صدر که علناً از سیاست کنار کشیده شده صادر شده است، او دیروز گفته است سیاست تبدیل به ظلم و گستاخی و سلطه‌طلبی و هتک حرمت شده است و دیکتاتور و طاغوتی بر حاکمیت نشسته که بر اموال مردم چنگ انداخته و آنها را غارت می‌کند. برگرده مردم حاکم شده و آنها را هدف می‌دهد. بر شهرها حاکم شده و با مردم خود می‌جنگد. و بر ملیتها حاکم شده و آنها را از هم متفرق می‌کند. بر وجدانهایی حاکم شده و آنها را می‌خرد. بر قلبهایی تسلط پیدا کرده و آنها را می‌شکند. تا این‌که همه برای بقای او بر مسند قدرت به او رأی بدهند.
